Jan Woydyga

Dekoracja rzeźbiarska Wiaduktu Markiewicza w Warszawie

Figura Syreny z Wiaduktu Markiewicza w Warszawie

Jan Woydyga (ur. 1857 w Warszawie, zm. po 1938) – polski artysta rzeźbiarz, twórca rzeźb architektonicznych.

Życiorys

Studiował rzeźbę w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1874-1876 u Marcelego Guyskiego. Kontynuował studia w Warszawie pod kierunkiem Leona Molatyńskiego. Od roku 1886 przebywał w Paryżu kształcąc się w pracowni Cypriana Godebskiego oraz w Académie des beaux-arts u Louisa A. Roubauda.

Po powrocie do Warszawy w roku 1889 założył przy pomocy Andrzeja Pruszyńskiego pracownię sztukaterii i ornamentów rzeźbiarskich, a w rok później otworzył własny zakład rzeźbiarsko-kamieniarski, specjalizujący się w rzeźbie architektonicznej i nagrobkowej. We współpracy z architektem Stefanem Szyllerem wykonał dekorację rzeźbiarską wiaduktu im. Markiewicza. Rzeźby te były pierwotnie (1904) odlane w cynku, w roku 1914 zostały przekute w piaskowcu.

Jan Woydyga wykonał też medalion na pomniku Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli. Jest także autorem popiersia Sokratesa Starynkiewicza na terenie warszawskiej Stacji Filtrów^[1].

Jan Woydyga był twórcą wielu pomników nagrobnych na cmentarzu Powązkowskim m.in. Stefcika Kamieńskiego i Maniusi Lipowskiej (1890 r., kw. 11), rodziny Jaźwińskich (1891 r. kw. 181) czy Wilhelminy Jakubowskiej (ok. 1898 r., kw. 26).

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 22-6-25/26)^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Biografia w Culture.pl
• Sztuka Cmentarza Powązkowskiego
• Katarzyna Mikocka-Rachubowa, Rzeźba polska XIX wieku. Od klasycyzmu do symbolizmu. Katalog zbiorów. Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1993
• Maria IrenaM.I. Kwiatkowska Maria IrenaM.I., Rzeźbiarze warszawscy XIX wieku, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, ISBN 83-01-08790-0, OCLC 830050175 .