Jan Wraży
Pełne imię i nazwisko | Jan Aleksander Wraży | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 10 października 1943 | ||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 6 kwietnia 2019 | ||||||||||||||||||||||
Wzrost | 173 cm | ||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||
|
Jan Aleksander Wraży (ur. 10 października 1943 we Lwowie, zm. 6 kwietnia 2019 w Mons) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy, zawodnik m.in. GKS Katowice, Górnika Zabrze i US Valenciennes-Anzin, trener. Dwukrotny mistrz Polski i dwukrotny zdobywca Pucharu Polski z Górnikiem. Reprezentant Polski.
Przebieg kariery
Pochodzący ze Lwowa Wraży po II wojnie światowej wraz z rodziną przeprowadził się do Bytomia[1]. Karierę piłkarską rozpoczął w bytomskim klubie GKS Rozbark, w którym występował w drużynie trampkarzy, a następnie juniorów i seniorów w niższych ligach śląskich.
W 1965 został zawodnikiem beniaminka I ligi – GKS Katowice. W ekstraklasie zadebiutował 20 marca 1966 w wyjazdowym meczu z Górnikiem Zabrze (0:3). Szybko zdobył miejsce w podstawowej jedenastce i stał się jednym z kluczowych graczy GKS. W barwach katowickiego klubu występował do 1970, przez 4,5 roku rozgrywając 106 spotkań ligowych. Latem 1970 został graczem Górnika Zabrze, finalisty Pucharu Zdobywców Pucharów z tamtego roku. Wraży w Zabrzu zdobył dwa tytuły mistrza kraju (1971 i 1972) oraz dwa Puchary Polski (również 1971 i 1972). W 1971 jego zespół doszedł do ćwierćfinału PZP, odpadając z Manchesterem City (2:0, 0:2 i 1:3), w 1974 zaś zajął w ekstraklasie drugie miejsce. Wraży podczas gry na Śląsku słynął z szybkości, waleczności i nieustępliwości[2]. Z Górnika odszedł w 1975 po rozegraniu w lidze, Pucharze Polski i rozgrywkach UEFA 150 meczów, w których zdobył dwa gole. Łącznie jego bilans w ekstraklasie zamknął się na 219 występach.
W reprezentacji Polski zadebiutował 17 grudnia 1968 w spotkaniu towarzyskim z Argentyną (0:1). Po raz ostatni zagrał w narodowym zespole 7 maja 1972 z Bułgarią (3:0) w ramach eliminacji do igrzysk olimpijskich. Nie znalazł się w kadrze reprezentacji na monachijską olimpiadę – selekcjoner Kazimierz Górski powołał do niej Antoniego Szymanowskiego[2]. Łącznie w polskim zespole Wraży wystąpił w siedmiu spotkaniach.
W 1975 wyjechał do Francji, gdzie został piłkarzem pierwszoligowego US Valenciennes-Anzin. W jego barwach do 1980 rozegrał 147 spotkań mistrzowskich i strzelił dwie bramki. W sezonie 1981/82 Wraży pełnił funkcję grającego trenera RFC Hautrage, zespołu występującego w belgijskiej lidze prowincjonalnej. W sezonie 1984/85 podobne zadania wypełniał we francuskim Stade Vieux-Condéen[3].
Z zawodu był ślusarzem oraz trenerem. Na początku lat 80. XX wieku zamieszkał w Belgii, gdzie pozostał do śmierci. Zmarł w Mons 6 kwietnia 2019 w wieku 75 lat[4][5].
Statystyki
Klub
Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar | Europa[a] | Inne[b] | Suma | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
GKS Katowice | 1965/1966 | I liga | 12 | 0 | b.d. | b.d. | – | – | 12 | 0 | ||
1966/1967 | I liga | 26 | 0 | b.d. | b.d. | – | b.d. | b.d. | 26 | 0 | ||
1967/1968 | I liga | 18 | 0 | b.d. | b.d. | – | b.d. | b.d. | 18 | 0 | ||
1968/1969 | I liga | 26 | 0 | b.d. | b.d. | – | – | 26 | 0 | |||
1969/1970 | I liga | 24 | 0 | b.d. | b.d. | – | – | 24 | 0 | |||
Ogólnie | 106 | 0 | b.d. | b.d. | – | – | b.d. | b.d. | 106 | 0 | ||
Górnik Zabrze | 1970/1971 | I liga | 22 | 0 | 6 | 0 | 7 | 0 | – | 35 | 0 | |
1971/1972 | I liga | 24 | 0 | 7 | 1 | 2 | 0 | – | 33 | 1 | ||
1972/1973 | I liga | 24 | 0 | 3 | 0 | 4 | 0 | – | 31 | 0 | ||
1973/1974 | I liga | 24 | 0 | 4 | 0 | – | 2[c] | 0 | 30 | 0 | ||
1974/1975 | I liga | 19 | 0 | 3 | 1 | 1 | 0 | – | 23 | 1 | ||
Ogólnie | 113 | 0 | 23 | 2 | 14 | 0 | 2 | 0 | 152 | 2 | ||
US Valenciennes-Anzin | 1975/1976 | Division 1 | 24 | 0 | b.d. | b.d. | – | – | 24 | 0 | ||
1976/1977 | Division 1 | 30 | 0 | b.d. | b.d. | – | – | 30 | 0 | |||
1977/1978 | Division 1 | 28 | 0 | b.d. | b.d. | – | – | 28 | 0 | |||
1978/1979 | Division 1 | 34 | 2 | b.d. | b.d. | – | – | 34 | 2 | |||
1979/1980 | Division 1 | 31 | 0 | b.d. | b.d. | – | – | 31 | 0 | |||
Ogólnie | 147 | 2 | b.d. | b.d. | – | – | – | – | 147 | 2 | ||
Ogólnie w karierze | 366 | 2 | 23 | 2 | 14 | 0 | 2 | 0 | 405 | 4 |
Międzynarodowe
Polska | ||
---|---|---|
Rok | Mecze | Gole |
1968 | 1 | 0 |
1969 | 2 | 0 |
1971 | 2 | 0 |
1972 | 2 | 0 |
Ogólnie | 7 | 0 |
Sukcesy
- Górnik Zabrze
- Ekstraklasa Mistrz: 1970/1971, 1971/1972
- Ekstraklasa Wicemistrz: 1973/1974
- Puchar Polski Zwycięstwo: 1970/1971, 1971/1972
- Puchar Zdobywców Pucharów Ćwierćfinał: 1970/1971
Uwagi
- ↑ Uwzględniono: Puchar Europy – 6 (0), Puchar Zdobywców Pucharów – 7 (0), Puchar UEFA – 1 (0).
- ↑ Uwzględniono: Puchar Intertoto.
- ↑ Brak danych o składach w trzech z sześciu spotkań.
Przypisy
- ↑ Łukasz Witczyk: Były reprezentant Polski Jan Wraży nie żyje. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2019-04-13].
- ↑ a b Marek Dziechciarz: JAN WRAŻY - OBROŃCA TWARDY JAK SKAŁA [PUBLICYSTYKA]. gornikzabrze.pl. [dostęp 2019-04-13].
- ↑ Zbigniew Raszka: En hommage à Jan WRAZY. facebook.com. [dostęp 2019-04-13].
- ↑ Jan Wraży nie żyje. 90minut.pl. [dostęp 2019-04-07].
- ↑ JAN WRAŻY NIE ŻYJE. gornikzabrze.pl. [dostęp 2019-04-07].
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Bożena Szmel, Joachim Waloszek: Górnik Zabrze. 60 lat prawdziwej historii (1948–2008). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2009. ISBN 978-83-88232-24-4.
Linki zewnętrzne
- Jan Wraży w bazie National Football Teams (ang.)
- Jan Wraży w bazie Worldfootball.net (ang.)
- Jan Wraży w bazie Wikiliga.pl
- J. Wraży, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-02] .
- Jan Wrazy, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-24] .
- Jan Wraży w bazie WikiGórnik
- Jan Wraży w bazie Footballdatabase.eu (fr.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).