Jan Zaręba (duchowny)
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||
Data i miejsce śmierci | ||
Biskup diecezjalny włocławski | ||
Okres sprawowania | 1970–1986 | |
Administrator apostolski diecezji włocławskiej | ||
Okres sprawowania | 1968-1970 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat | 17 czerwca 1934 | |
Nominacja biskupia | 25 czerwca 1963 | |
Sakra biskupia | 8 września 1963 |
Data konsekracji | 8 września 1963 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
|
Jan Zaręba (ur. 25 grudnia 1910 w Sadykrzu, zm. 22 listopada 1986 we Włocławku) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy włocławski w latach 1963–1968, administrator apostolski diecezji włocławskiej w latach 1968–1970, biskup diecezjalny włocławski w latach 1970–1986.
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął w Poznaniu 17 czerwca 1934. Podczas okupacji prowadził konspiracyjną pracę duszpasterską. Po wojnie był kanclerzem kurii diecezjalnej w Gorzowie, duszpasterzem młodzieży, oficjałem Trybunału Metropolitalnego w Gnieźnie i kanonikiem kapituły gnieźnieńskiej.
25 czerwca 1963 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji włocławskiej i biskupem tytularnym Bitylius. Sakry biskupiej udzielił mu 8 września 1963 kardynał Stefan Wyszyński. Po śmierci bpa Antoniego Pawłowskiego wybrany wikariuszem kapitularnym, 24 października 1968 mianowany jej administratorem apostolskim, zaś 20 października 1969 mianowany biskupem diecezjalnym. Rządy w diecezji objął 8 stycznia 1970. Erygował kilkanaście nowych parafii, w 1986 przeprowadził synod diecezjalny.
Uczestniczył w IV sesji soboru watykańskiego II[1].
Pochowany został w katedrze włocławskiej.
Przypisy
Bibliografia
- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Henryk Gulbinowicz, Warszawa: „Pax”, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455 .
Linki zewnętrzne
- Jan Zaręba w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2011-05-30]