Jan Zygmunt Michałowski

Jan Zygmunt Michałowski

Data i miejsce urodzenia	24 maja 1881 Wylezin, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	7 października 1947 Kraków, Polska
Poseł RP w Szwecji
Okres	od 22 lipca 1919 (jako poseł w misji specjalnej od 24 maja 1919) do 19 stycznia 1924
Poprzednik	funkcja utworzona
Następca	Alfred Wysocki
Poseł RP na Węgrzech
Okres	od 24 grudnia 1924 do 31 lipca 1928
Poprzednik	Jerzy Tomaszewski (charge d'affaires)
Następca	Ignacy Matuszewski
Poseł RP w Danii
Okres	od 3 września 1928 do 31 lipca 1931
Poprzednik	Konstanty Rozwadowski
Następca	Michał Sokolnicki
Odznaczenia

Jan Zygmunt Michałowski (ur. 24 maja 1881 w Wylezinie, zm. 7 października 1947 w Krakowie) – austriacki i polski dyplomata.

Życiorys

Syn Zygmunta i Marii z Popielów. Ukończył Theresianum, Akademię Konsularną w Wiedniu i studia prawnicze. Od 1906 w służbie konsularnej Austro-Węgier. Wicekonsul w Tangerze, attaché konsularny w Sofii, przez pewien czas w centrali MSZ Austro-Węgier w Wiedniu. W latach 1910–1912 był wicekonsulem w Smyrnie. W 1912 przeszedł ze służby konsularnej do służby dyplomatycznej, był sekretarzem legacyjnym ambasady w Londynie i drugim sekretarzem poselstwa w Belgradzie, do wybuchu I wojny światowej. W czasie I wojny światowej służył w armii austro-–węgierskiej jako oficer 8 pułku ułanów.

Do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej wstąpił w grudniu 1918. Po powołaniu polskiego przedstawicielstwa w Szwecji został mianowany ministrem pełnomocnym i posłem w misji specjalnej 24 maja 1919, jeszcze przed uznaniem (3 czerwca 1919) niepodległości Polski przez Szwecję. 22 lipca 1919 objął formalnie placówkę w Sztokholmie w randze posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego, misję pełnił do 19 stycznia 1924.

24 grudnia 1924 mianowany posłem w Budapeszcie. W czasie jego urzędowania Polska i Węgry podpisały 26 marca 1925 konwencję handlową; Węgry ratyfikowały ją już 3 kwietnia, Polska wskutek zmienionej tymczasem sytuacji gospodarczej (wojna celna z Niemcami), zwlekała z ratyfikacją. Michałowski wskazywał wówczas polskiemu MSZ konieczność zacieśnienia stosunków gospodarczych z Węgrami jako środka do zbliżenia obu krajów; ostatecznie Polska 1 września 1925 ratyfikowała konwencję. Odwołany 19 czerwca 1928, opuścił poselstwo 31 lipca 1928 i 3 września 1928 został posłem RP w Kopenhadze. W czasie jego urzędowania zawarto 29 maja 1930 umowę polsko-duńską o uruchomieniu polskiej linii transatlantyckiej przy pomocy duńskiego towarzystwa okrętowego. Odwołany 31 lipca 1931, 1 sierpnia 1931 został przeniesiony w stan rozporządzalności. Wskutek braku możności porozumienia się z ówczesnym kierownictwem MSZ, został na własny wniosek przeniesiony w stan spoczynku 1 lutego 1932. Zmarł w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Odznaczony szwedzkim Krzyżem Wielkim Orderu Gwiazdy Polarnej w 1924^[1] i duńskim Krzyżem Wielkim Orderu Danebroga w 1931^[2].

Z małżeństwa zawartego w 1910 z Marią Wodzicką (ur. 1885), miał czworo dzieci: Krzysztofa (ur. 1912, benedyktyn), Marię (ur. 1916), Zygmunta (1918-2010, dziennikarz) i Annę (ur. 1923, po mężu Ballaux).

Grobowiec Michałowskich

Zmarł 7 października 1947^[3]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Michałowski Zygmunt [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, s. 105;
• Michałowski, Jan Zygmunt (1881-1947), w Polski Słownik Biograficzny, t. XX, Kraków-Warszawa 1975, s. 663-664