Jan van Rijckenborgh
Jan van Rijckenborgh (ur. 16 października 1896 w Haarlem, Holandia - zm. 17 lipca 1968) – holenderski mistyk i gnostyk, założyciel Lectorium Rosicrucianum.
Życiorys
Jan van Rijckenborgh, a właściwie Jan Leene, urodził się w holenderskim mieście Haarlem. W 1924 roku, wraz ze swym bratem Zwier Willem Leene, wstąpił do stowarzyszenia Rosicrucian Fellowship, założonego przez Maxa Heindla w 1909 r. W 1929 r. obu braciom powierzono kierownictwo holenderskiej filii Rozekruisers Genootschap. W 1930 r. do braci Leene dołączyła Henriette Stok-Huyser (1902–1990), która później przyjęła nazwisko Catharose de Petri. Ich dalsze wspólne poszukiwanie duchowe doprowadziło do tego, że w 1935 r. cała trójka odeszła od Rosicrucian Fellowship, aby założyć w Haarlemie Międzynarodową Szkołę Złotego Różokrzyża.
W czasie II wojny światowej Szkoła Różokrzyża w Holandii została zamknięta przez okupanta niemieckiego, a wszelkie aktywności tej wspólnoty zostały zabronione.
W 1956 r. praca Jana van Rijckenborgha i Catharose de Petri otrzymała nowy impuls, który pojawił się wyniku kontaktu z Antoine Gadal (1877–1962), będącym strażnikiem spuścizny katarów we Francji.
Zmarł w 1968 przekazując kierownictwo Międzynarodowej Szkoły Złotego Różokrzyża Catharose de Petri.
Twórczość
Jan van Rijckenborgh jest autorem lub współautorem 40 książek, które napisał częściowo we współpracy z Catharose de Petri. Jan van Rijckenborgh w swych pracach podejmował tematy: klasycznych nauk różokrzyżowych tłumacząc z języka angielskiego na język holenderski dzieła Johanna Valentina Andreae Rei publicae christianopolitanae descriptio, Fama Fraternitatis, Confessio Fraternitatis i Alchemiczne Zaślubiny Christiana Różokrzyża, nauki gnostyczne Hermesa Trismegistosa, przekazy manichejczyków oraz innych grup gnostycznych, zajmował się również historią katarów. Trzon pracy Rijckenborgha zajmuje gnoza w objawieniu czasów współczesnych, którą przybliżał poprzez odczyty, konferencje oraz pracę literacką.