Jan z Brienne

Jan z Brienne
Ilustracja
Wizerunek herbu
król Jerozolimy (iure uxoris)
Okresod 1210
do 1212
Iure uxorisMarii z Montferratu
Cesarz Łaciński
Okresod 1231
do 1237
PoprzednikBaldwin II
(Baldwin II de Courtenay)
Następcatytularny
Baldwin II
(Baldwin II de Courtenay)
Dane biograficzne
Data urodzeniaok. 1169/1170
Data śmierci23 marca 1237
OjciecErard II de Brienne
MatkaAgnieszka de Montfaucon
ŻonaMaria z Montferratu
od 14 września 1210
do 1212
DzieciJolanta Jerozolimska
ŻonaStefania Armeńska
od 1214
do 1219
DzieciJan
ŻonaBerengaria z Leónu
od 1224
DzieciMaria,
Alfons,
Jan II de Brienne,
Ludwik z Akki

Jan z Brienne (ur. ok. 1169/1170[1], zm. 23 marca 1237) – król Jerozolimy w latach 1210–1212, cesarz łaciński w latach 12311237.

Życiorys

Urodził się w Szampanii jako drugi syn Erarda II de Brienne i Agnieszki de Montfaucon, hrabiny Montbéliard (urodzonej jako Agnieszka de Nevers, córka Wilhelma III de Nevers). Początkowo został przeznaczony na duchownego, ale wolał zostać rycerzem i po latach turniejów i walk zyskał znakomitą reputację. Brał udział w III i IV krucjacie. Kiedy w 1208 z Ziemi Świętej do króla FrancjiFilipa II Augusta, przybyli posłowie z pytaniem kogo z baronów proponowałby na męża młodej królowej Jerozolimy, Filip II August wskazał Jana i obiecał wspierać go jako nowego króla.

Jan poślubił królową Marię z Montferratu, w 1210. Maria była znacznie młodsza od niego, była córką królowej Izabeli i Konrada z Montferratu. W 1211 Jan z Brienne zawarł 6-letni pokój z muzułmańskim władcą Al-Adilem. W 1212, wkrótce po urodzeniu córki, Maria zmarła; po śmierci żony Jan pełnił funkcję regenta dla ich jedynej córki Jolanty (znanej również jako Izabela II). W 1214 ożenił się z księżniczką Stefanią Armeńską (zm. 1219), córką króla Leona II. Ze Stefanią miał również jedno dziecko – syna Jana (1216–1220), sukcesora Armenii, który jednak zmarł w dzieciństwie.

W 1224 Jan ożenił się po raz trzeci. Jego trzecią żoną została Berengaria z Leónu, córka króla Alfonsa IX i Berengarii Kastylijskiej. Urodziła czworo dzieci:

  • Marię de Brienne (1225–1275), która poślubiła władcę Cesarstwa ŁacińskiegoBaldwina II,
  • Alfonsa de Brienne (ok. 1228–1270), który poślubił Marię d'Issoudon, hrabinę d'Eu i sam został hrabią d'Eu oraz Wielkim Kanclerzem Francji,
  • Jana II de Brienne (ok. 1230–1273), który w 1258 został Wielkim Lokajem Francji,
  • Ludwika z Akki (ok. 1235–1263), który poślubił Agnieszkę de Beaumont i sam został wicehrabią Beaumont.

W 1229 Jan został poproszony przez baronów Łacińskiego Cesarstwa Konstantynopola o zostanie regentem. Warunkiem była zgoda na to, by Baldwin de Courtenay poślubił drugą córkę Jana, Marię, i został jego następcą. Jan rządził Konstantynopolem przez 9 lat, w 1231 został koronowany na cesarza. W 1235 z kilkoma oddziałami udało mu się odepchnąć oblegające go armie Jana III Dukasa Watatzesa, cesarza Nicei, i Iwana Asena II, cara Bułgarii. Po odniesieniu tego ostatniego zwycięstwa, prawdopodobnie wyolbrzymionego przez łacińskich kronikarzy, Jan wstąpił do zakonu franciszkanów.

W literaturze

Herby

Coat of arms of the House of Brienne (Counts of Brienne).svg
Rodu de Brienne
Arms of the Kingdom of Jerusalem.svg
Króla Jerozolimy
Coat of Arms of the Latin Empire.svg
Cesarstwa Łacińskiego

Przypisy

  1. Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza, Kamil Stepan: Słownik władców świata. Kraków: Zielona Sowa, 2205, s. 336. ISBN 83-7435-077-6.

Media użyte na tej stronie

João I de Brienne 1.jpg
João I de Brienne
Arms of the Kingdom of Jerusalem.svg
Autor: Heralder Cross by User:Katepanomegas, Licencja: CC BY-SA 3.0
Arms of the Kingdom of Jerusalem
Coat of arms of the House of Brienne (Counts of Brienne).svg
Autor: FDRMRZUSA (dyskusja · edycje). See sourced file for original authors., Licencja: CC BY-SA 4.0
Coat of arms of the House of Brienne (Counts of Brienne)
Arms of the Kingdom of Jerusalem (Ströhl).svg
Autor: Tom Lemmens, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Jerusalem cross in a 15th-century style decorative escutcheon