Jan z Buska

Jan z Buska (? - zm. 5 listopada 1381), podkanclerzy koronny (1360-1365) i sekretarz królewski od 1360. W latach 1360-1368, przedstawiciel króla Polski na dworze papieskim w Awinionie.

Ukończył studia prawnicze w Padwie. W 1346 został pisarzem kancelarii króla Kazimierza Wielkiego, notariuszem i protonotariuszem królewskim od 1356. Był kanonikiem krakowskim, gnieźnieńskim, poznańskim i włocławskim. Po raz ostatni wystąpił jako podkanclerzy 3 stycznia 1366 przebywając zresztą już od kilku lat w Awinionie jako poseł królewski.

Podkanclerze koronni

Jan z Buska Janko z Czarnkowa Klemens Moskarzewski Zawisza Kurozwęcki Stanisław Kurozwęcki Mikołaj Trąba Dunin ze Skrzyńska Jan Szafraniec Stanisław Ciołek Władysław Oporowski Wincenty Kot Grzegorz Lubrański Tomasz Strzępiński Jan Lutkowic z Brzezia Andrzej Oporowski Wojciech Żychliński Zbigniew Oleśnicki Wincenty Przerębski Maciej Drzewicki Piotr Tomicki Krzysztof Szydłowiecki Samuel Maciejowski Jan Ocieski Jan Przerębski Filip Padniewski Franciszek Krasiński Piotr Myszkowski Piotr Dunin-Wolski Jan Zamoyski Jan Borukowski Jan Tarnowski Wojciech Baranowski Maciej Pstrokoński Stanisław Miński Wawrzyniec Gembicki Feliks Kryski Henryk Firlej Andrzej Lipski Stanisław Łubieński Jakub Zadzik Piotr Gembicki Tomasz Zamoyski Jerzy Ossoliński Andrzej Leszczyński Wacław Leszczyński Piotr Tylicki Hieronim Radziejowski Stefan Koryciński Andrzej Trzebicki Bogusław Leszczyński Mikołaj Prażmowski Jan Krzysztof Gniński Andrzej Olszowski Jan Leszczyński Jan Stefan Wydżga Jan Wielopolski Jan Małachowski Michał Radziejowski Karol Tarło Jan Szembek Jan Kazimierz de Alten Bokum Jan Lipski Jan Małachowski Andrzej Stanisław Młodziejowski Michał Wodzicki Maciej Grzegorz Garnysz Jan Andrzej Borch Jacek Małachowski Hugo Kołłątaj Wojciech Józef Skarszewski