Jang Mi-ran
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
 (c) ACROFAN, CC BY-SA 3.0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 9 października 1983 Hongcheon | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jang Mi-ran (kor. 장미란; ur. 9 października 1983[1] w Hongcheon) – koreańska sztangistka, trzykrotna medalistka olimpijska i czterokrotna mistrzyni świata.
Startowała w kategorii powyżej 75 kg. W 2008 roku zdobyła złoty medal igrzysk olimpijskich 2008 w Pekinie. Podczas tych zawodów ustanowiła trzy rekordy świata: w dwuboju rezultatem 326 kg oraz w rwaniu 140 kg i podrzucie 186 kg, osiągając przewagę 49 kg (!) nad następną zawodniczką w dwuboju). Cztery lata wcześniej zdobyła srebrny medal podczas igrzysk olimpijskich w Atenach. Wywalczyła również brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 2012 roku. Pierwotnie zajęła tam czwarte miejsce, jednak w listopadzie 2016 roku za doping zdyskwalifikowana została Ormianka Hripsime Churszudian (3. miejsce), a brąz przyznano Koreance[2].
Czterokrotna mistrzyni świata. Pierwsze trzy medale mistrzostw świata (MŚ Doha 2005, MŚ Santo Domingo 2006 i MŚ Chiang Mai 2007) wygrała masą ciała, mając identyczne wyniki w dwuboju jak cięższa o kilkanaście kilogramów Chinka Mu Shuangshuang. Na mistrzostwach świata w Goyang (2009) pobiła rekord świata w podrzucie wynikiem 187 kg, a wynik 323 kg w dwuboju był lepszy o 20 kg od drugiej w klasyfikacji Rosjanki Tatjany Kaszyriny.
Osiągnięcia
| Rok | Zawody | Miasto | Miejsce | Wynik |
|---|---|---|---|---|
| 2004 | Igrzyska olimpijskie |  Ateny | 2 | 302.5 kg |
| 2005 | Mistrzostwa świata |  Doha | 1 | 300 kg |
| 2006 | Mistrzostwa świata |  Santo Domingo | 1 | 314 kg |
| 2007 | Mistrzostwa świata |  Chiang Mai | 1 | 319 kg |
| 2008 | Igrzyska olimpijskie |  Pekin | 1 | 326 kg |
| 2009 | Mistrzostwa świata | Koyang | 1 | 323 kg |
| 2010 | Mistrzostwa świata |  Antalya | 3 | 309 kg |
Przypisy
- ↑ Jang Mi-Ran Bio, Stats, and Results | Olympics at Sports-Reference.com, www.sports-reference.com [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-18] (ang.).
- ↑ Olympedia – Super-Heavyweight (>75 kilograms), Women (ang.)
Linki zewnętrzne
- Wyniki na iat.uni-leipzig.de
- Olympedia - Jang Mi-Ran (ang.). olympedia.org. [dostęp 2021-09-05].
- iwf.sport: JANG Mi-ran (ang.). iwf.sport. [dostęp 2021-09-05].
+75 kg (2000–2016), +87 kg (2020–)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Weightlifting. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of the Dominican Republic has a centered white cross that extends to the edges. This emblem is similar to the flag design and shows a bible, a cross of gold and 6 Dominican flags. There are branches of olive and palm around the shield and above on the ribbon is the motto "Dios,Patria!, Libertad" ("God, Country, Freedom") and to amiable freedom. The blue is said to stand for liberty, red for the fire and blood of the independence struggle and the white cross symbolized that God has not forgotten his people. "Republica Dominicana". The Dominican flag was designed by Juan Pablo Duarte, father of the national Independence of Dominican Republic. The first dominican flag was sewn by a young lady named Concepción Bona, who lived across the street of El Baluarte, monument where the patriots gathered to fight for the independence, the night of February 27th, 1844. Concepción Bona was helped by her first cousin María de Jesús Pina.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
