Janina Szarek

Janina Szarek
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1950
Ruda Różaniecka

Zawód

aktorka, pedagog, reżyserka

Lata aktywności

od 1972 roku

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Janina Szarek (ur. 24 czerwca 1950 w Rudzie Różanieckiej) – polska aktorka, reżyserka i pedagog; dyrektor Transform Schauspielschule.

Życiorys

Kariera teatralna

Urodziła się w Rudzie Różanieckiej, w rodzinie żołnierzy Armii Krajowej[1]. Liceum Ogólnokształcące im. Bartosza Głowackiego w Tomaszowie Lubelskim ukończyła w 1964 roku. Jest absolwentką polonistyki i teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz aktorstwa w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie (1968-1972), gdzie studiowała na roku z Anną Dymną, Krystyną Tkacz, Marzeną Trybałą i Ewą Dałkowską[1]. W 2012 roku otrzymała na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie stopień doktora nauk o sztukach pięknych[2].

Była aktorką krakowskiego Teatru STU, Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. Edmunda Wiercińskiego (1972-1976), Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu (1976), Bałtyckiego Teatru Dramatycznego im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie (1976-1977), Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze (1977-1978), Teatru Polskiego we Wrocławiu (1978-1980). Występowała w spektaklach Krystiana Lupy, Jerzego Grzegorzewskiego, Aliny Obidniak, Henryka Tomaszewskiego, Kazimierza Brauna i Stanisława Brejdyganta[3].

Przed wprowadzeniem stanu wojennego przebywała w Berlinie Zachodnim, gdzie postanowiła pozostać po 13 grudnia 1981. W Niemczech występowała między innymi na deskach Volksbühne Berlin(niem.) (m.in. w spektaklach w reżyserii Kaina Karawahna)[1], Saalbau Neukölln Berlin, Altonaer Theater w Hamburgu, Schauspielhaus Leipzig oraz Kleist-Theater Frankfurt an der Oder. W latach 1982–1989 prowadziła scenę Studio 44[4], a w 1990 była współzałożycielką berlińskiego Teatru Kreatur[5], z którym została laureatką Friedrich-Luft-Preis(niem.) (1993) przyznawanej przez dziennik Berliner Morgenpost(niem.).

Kariera pedagogiczna

W 1983 roku objęła kierownictwo Wydziału Aktorskiego w Szkole Pantomimy i Akrobatyki "Die Etage" w Berlinie[1]. Była profesorem wizytującym w Hochschule für Schauspielkunst „Ernst Busch“ Berlin(niem.), Hochschule für Film und Fernsehen „Konrad Wolf” Babelsberg(niem.) oraz na specjalności teatrologicznej na Wolnym Uniwersytecie Berlina.

W 2002 roku wspólnie z profesorem Olavem Münzbergiem założyła w Berlinie szkołę aktorską Transform Schauspielschule, a następnie Teatr Studio am Salzufer, którego działalność zainicjowała reżyserią Białego małżeństwa Tadeusza Różewicza (premiera 28 lutego 2004)[6]. Szarek współpracuje m.in. z Akademie der Künste, Akademią Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, Teatrem Współczesnym w Szczecinie oraz Teatrem Ludowym w Krakowie.

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d Janina Szarek i Teatr Studio am Salzufer – Tadeusz Różewicz Bühne w Berlinie | Porta Polonica, www.porta-polonica.de [dostęp 2018-09-16] (ang.).
  2. Dr Janina Szarek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2018-01-30].
  3. Janina Szarek, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2016-06-07].
  4. Teatr w Polsce - polski wortal teatralny, www.e-teatr.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  5. Super User, Prof. Janina Szarek, www.teatrstudio.de [dostęp 2016-06-07].
  6. Encyklopedia, Sceny polsko-niemieckie, Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2016-06-07].
  7. Dominkus i Szarek laureatkami Nagrody im. St. I. Witkiewicza, Onet Książki, 30 marca 2015 [dostęp 2016-06-07] (pol.).
  8. Warszawa. Nagrody Polskiego Ośrodka ITI, www.e-teatr.pl [dostęp 2016-06-07].
  9. Złote Sowy Polonii 2017. jupiter-online.at. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-12)]..

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
StatuetkaZloteSowy.jpg
Autor: AnneMarrie, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złota Sowa Polonii