Janina Tomaszewska

Janina Tomaszewska (ur. 9 września 1911, zm. 26 października 1998) – polska fizjoterapeutka, lekarz, pediatra, rehabilitant (jedna z pierwszych specjalizacji w tym zakresie w Polsce), długoletnia współpracowniczka prof. Wiktora Degi[1].

Życiorys

Była córką Waleriana Sikorskiego (1876–1946, nauczyciela i metodyka wychowania fizycznego, wykładowcy w Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Poznańskiego, doradcy rządowego)[1], siostra Zbigniewa.

Ukończyła Studium Wychowania Fizycznego przy Wydziale Lekarskim oraz Wydział Lekarski Uniwersytetu Poznańskiego. Przed 1939 tworzyła początki gimnastyki wyrównawczej w szkołach na terenie Poznania[1].

Po zakończeniu II wojny światowej zatrudniła się w Klinice Ortopedii i Rehabilitacji Akademii Medycznej w Poznaniu (adiunkt). Od 1948 organizowała i prowadziła tam oddział usprawniania leczniczego. Był to drugi taki oddział na świecie po nowojorskim, który stworzono w 1947. Doktoryzowała się w 1950, a habilitowała w 1964. W 1953 została jedną z dwóch pierwszych w Polsce specjalistów w zakresie rehabilitacji[2]. Od 1961 do 1978 kierowała Kliniką Rehabilitacji Instytutu Ortopedii i Rehabilitacji poznańskiej Akademii Medycznej. Od 1960 była kierownikiem Ośrodka Szkoleniowego rehabilitacji Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Wniosła kluczowy wkład w szkolenia pierwszych polskich specjalistów rehabilitacji[1], a także w rozwój sportu osób niepełnosprawnych[3]. W 1978 przeszła na emeryturę[4].

Zainteresowania

Do jej głównych zainteresowań naukowych należały: metodyka rehabilitacji dzieci z bocznym skrzywieniem kręgosłupa, usprawnianie chorych po złamaniu kręgosłupa z uszkodzeniem rdzenia kręgowego, rehabilitacja chorych po amputacjach i usprawnianie pacjentów w schorzeniach reumatoidalnych. Stworzyła lub współtworzyła ponad 110 publikacji naukowych. Działała społecznie. Pełniła m.in. funkcję przewodniczącej Komitetu Organizacyjnego I Krajowego Zjazdu Absolwentów Wyższych Uczelni Wychowania Fizycznego Pracujących w Rehabilitacji w Poznaniu (1962). Założono wówczas pierwsze oficjalne stowarzyszenie polskich fizjoterapeutów. Była członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem oraz Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego[1].

Prace

Wybrane prace:

  • Badania patokinetyki mięśni po amputacji uda (1964),
  • Influence of rehabilitation treatment on rheumatic muscles (1968),
  • Parapodium dla dorosłych paraplegików (1976),
  • Problemy protezowania w przebiegu rehabilitacji osób z wrodzonymi ubytkami kończyn górnych (1979),
  • autorstwo rozdziałów w pracy Ortopedia i rehabilitacja (red. W. Dega, wyd. II, 1968)[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Sławomir Jandziś, Mariusz Migała, Tomaszewska Janina, w: Sekcja Historyczna Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii
  2. ↑ red. Michał Musielak, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu w latach 1950–2019, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2019, s. 134, ​ISBN 978-83-232-3456-2​
  3. ↑ Tomasz Jurek, Maciej Łuczak, Izabela Wyszowska, Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu w latach 1950-2019, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2019, s. 375, ​ISBN 978-83-232-3463-0​
  4. ↑ Katedra Rehabilitacji i Fizjoterapii UMP, Historia rehabilitacji w ośrodku poznańskim