Janina Wysocka-Ochlewska

Janina Wysocka-Ochlewska (ur. 4 kwietnia 1903 w Poznaniu, zm. 9 maja 1975 w Warszawie) – polska pianistka i klawesynistka, pedagog, żona Tadeusza Ochlewskiego i córka Stanisławy Wysockiej.

Życiorys

Studiowała w Kijowie oraz w Warszawie pod kierunkiem m.in. Egona Petriego oraz Józefa Turczyńskiego, w którego klasie fortepianu uzyskała dyplom w 1926 w Konserwatorium Warszawskim. Następnie kształciła się u Wandy Landowskiej w Paryżu. Brała udział w I Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina.

W latach 1950-1970 prowadziła klasę klawesynu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (obecnie Akademia Muzyczna), gdzie wśród jej absolwentów znaleźli się m.in. Elżbieta Stefańska i Marta Czarny-Kaczmarska.

Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A35-5-9)^[1].

Grób Tadeusza Ochlewskiego i Janiny Wysockiej-Ochlewskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Przypisy

Bibliografia

• Leksykon polskich muzyków pedagogów urodzonych po 31 grudnia 1870 roku, red. Katarzyna Janczewska-Sołomko. Oficyna Wydawnicza Impuls 2008. ISBN 978-83-7308-538-1.