Janis Warufakis
| ||
Janis Warufakis (2019) | ||
Data i miejsce urodzenia | 24 marca 1961 Ateny | |
---|---|---|
Minister finansów Grecji | ||
Okres | od 27 stycznia 2015 do 6 lipca 2015 | |
Przynależność polityczna | Syriza | |
Poprzednik | Gikas Charduwelis | |
Następca | Efklidis Tsakalotos |
Janis Warufakis, gr. Γιάνης Βαρουφάκης, właśc. Joanis Jeorjiu Warufakis, gr. Ιωάννης Γεωργίου Βαρουφάκης (wym. [ˈʝanis varuˈfacis]; ur. 24 marca 1961 w Atenach) – grecki ekonomista i polityk, deputowany, minister finansów od stycznia do lipca 2015 roku, założyciel paneuropejskiej organizacji politycznej DiEM25.
Życiorys
Urodził się 24 marca 1961 roku w Atenach, jego ojcem był Jorgos Warufakis[1]. Ukończył studia ekonomiczne na University of Essex[2], specjalizował się w teorii gier[3][2]. W 1987 roku[4] uzyskał doktorat w dziedzinie ekonomii na University of Essex, od tego czasu przez kilka lat wykładał na Uniwersytecie Wschodniej Anglii. W 1987 roku wyjechał do Australii, podjął tam pracę na University of Sydney[1], na którym wykładał ekonomię i ekonometrię[4].
W 2000 roku zdecydował się na powrót do Grecji[1]. Podjął pracę na Uniwersytecie Narodowym im. Kapodistriasa w Atenach, na którym objął stanowisko profesora ekonomii teoretycznej[5]. W latach 2004–2006 pracował w zespole doradców premiera Jorgosa Papandreu, później stał się jednym z najzagorzalszych krytyków jego polityki[4]; określał się jako niekonsekwentny marksista[6]. Po wybuchu globalnego kryzysu finansowego zaczął często pojawiać się w mediach[2]. W 2012 roku wyjechał z Grecji do USA i zaczął wykładać na University of Texas at Austin[1].
Od 2012 roku przez ponad rok[4] pracował dla Valve Corporation[2] jako główny konsultant ekonomiczny. Zajmował się konstruowaniem ekonomii wirtualnych światów, m.in. w grach Counter-Strike: Global Offensive, Dota 2 i Team Fortress 2, w tym przede wszystkim usprawnieniem systemu mikropłatności[4]. Jego celem było umożliwienie połączenia dwóch wirtualnych gospodarek. Pracę tę uznał za „raj ekonomisty”, jako że przypominała mu sytuację Grecji względem Niemiec, a umożliwiała analizę wszystkich danych dotyczących aktywności ekonomicznej użytkowników[2].
25 stycznia 2015 roku wystartował z powodzeniem z listy Syrizy w wyborach do parlamentu[1]. 27 stycznia tegoż roku został mianowany ministrem finansów w rządzie Aleksisa Tsiprasa[7]. Wkrótce po objęciu urzędu oświadczył, że Grecja nie będzie negocjować z Europejskim Bankiem Centralnym, Międzynarodowym Funduszem Walutowym i Komisją Europejską, ale po kilku dniach wraz z całym rządem złagodził retorykę, zapowiadając dążenie do kompromisu. Janis Warufakis usiłował dążyć do dyskusji państw europejskich o redukcji greckiego zadłużenia[3]. W referendum z 5 lipca 2015 roku nakłaniał Greków, by odmówili zagranicznej pomocy na warunkach proponowanych przez instytucje europejskie. Następnego dnia po referendum podał się do dymisji, gdyż – jak powiedział – ministrowie finansów strefy euro uważali jego obecność na swoich posiedzeniach „za niemile widzianą”[8]. Wyraził też pogląd o całkowitym kontrolowaniu przez Niemcy Eurogrupy[9]. Po podpisaniu porozumienia o kolejnym pakiecie pomocowym z 15 lipca głosował przeciw jego przyjęciu. Warunków porozumienia nie poparło łącznie 38 posłów klubu Syriza[10].
W lutym 2016 roku zainicjował powołanie lewicowej paneuropejskiej organizacji politycznej DiEM25[11]. W marcu 2018 roku utworzył w Grecji partię polityczną MeRA25[12]. W 2018 roku zapowiedział swój start w wyborach europejskich w następnym roku z Niemiec[13] (nie uzyskał mandatu). W lipcu 2019 roku jego grecka partia przekroczyła natomiast próg wyborczy w wyborach krajowych, Janis Warufakis powrócił wówczas do Parlamentu Hellenów[14].
Życie prywatne
Jest żonaty z artystką Danai Stratu, córką greckiego przemysłowca[15]. Z poprzedniego związku ma córkę[16][17].
Publikacje
Autor takich publikacji jak[5]:
- Rational Conflict, Oksford: Blackwell Publishers, 1991;
- Foundations of Economics: A beginner’s companion, Londyn i Nowy Jork: Routledge, 1998;
- Game Theory: A Critical Text (z Shaunem Hargreaves-Heapem), Londyn i Nowy Jork: Routledge, 2004;
- Modern Political Economics: Making sense of the post-2008 world (z Joseph Halevim i Nikosem Teocharakisem), Londyn i Nowy Jork: Routledge, 2011;
- The Global Minotaur: The True Origins of the Financial Crisis and the Future of the World Economy, Londyn i Nowy Jork: Zed Books, 2011;
- Economic Indeterminacy: A personal encounter with the economists’ peculiar nemesis, Londyn i Nowy Jork: Routledge, 2013;
- And the Weak Suffer What They Must? Europe's crisis, America’s economic future, Nowy Jork: Nation Books, 2016 (wydanie w jęz. pol. A słabi muszą ulegać? Europa, polityka oszczędnościowa a zagrożenie dla globalnej stabilizacji, tłum. Robert Mitoraj, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2017).
Przypisy
- ↑ a b c d e Jorgos Christidis: Profile: Yanis Varoufakis, Greek bailout foe (ang.). bbc.com, 2015-07-06. [dostęp 2015-07-06].
- ↑ a b c d e Paweł Strawiński: Janis Warufakis. Marksista, od którego zależy przyszłość Europy. onet.pl, 2015-02-12. [dostęp 2015-07-06].
- ↑ a b Wiktoria Beczek: Stosuje „teorię szaleńca”? Mistrz w podejmowaniu strategicznych decyzji ministrem finansów Grecji. tokfm.pl, 2015-02-06. [dostęp 2015-07-14].
- ↑ a b c d e Ze świata gier komputerowych do polityki. Kim jest człowiek, który chce uratować gospodarkę Grecji?. forsal.pl, 2015-01-29. [dostęp 2015-07-14].
- ↑ a b Yanis Varoufakis (ang.). utexas.edu. [dostęp 2015-07-06].
- ↑ Janis Warufakis: Yanis Varoufakis: How I became an erratic Marxist (ang.). theguardian.com, 2015-02-18. [dostęp 2015-07-06].
- ↑ PROFILE – Greek Finance Minister Yanis Varoufakis (ang.). reuters.com, 2015-01-28. [dostęp 2015-07-06].
- ↑ Minister finansów Grecji Janis Warufakis podał się do dymisji. „Będę nosił nienawiść kredytodawców z dumą”. money.pl, 2015-07-06. [dostęp 2015-07-06].
- ↑ Harry Lambert: Exclusive: Yanis Varoufakis opens up about his five month battle to save Greece (ang.). newstatesman.com, 2015-07-13. [dostęp 2018-12-21].
- ↑ Michał Kokot, Tomasz Bielecki: Po gorącej debacie w parlamencie Grecy przegłosowali bolesne reformy. wyborcza.pl, 2015-07-16. [dostęp 2015-07-16].
- ↑ Philip Oltermann: Yanis Varoufakis launches pan-European leftwing movement DiEM25 (ang.). theguardian.com, 2016-02-10. [dostęp 2018-12-21].
- ↑ Helena Smith: Greek ex-minister Yanis Varoufakis launches political partydata=2018-03-26 (ang.). theguardian.com. [dostęp 2018-12-21].
- ↑ Greece's Varoufakis to run in European election – in Germany (gr.). kathimerini.gr, 2018-11-25. [dostęp 2019-07-08].
- ↑ Οι 300 της νέας Βουλής (ang.). reuters.com, 2019-07-08. [dostęp 2019-07-08].
- ↑ Chrislas Jorgakopulu: Η εικαστικός, καλλονή κόρη βιομηχάνου,σύζυγος Βαρουφάκη (gr.). thetoc.gr, 2015-01-28. [dostęp 2015-07-07].
- ↑ H ζωή του Βαρουφάκη στην Αυστραλία, η κόρη του που μένει ακόμα εκεί: Τα αυστραλιανά ΜΜΕ τον θεωρούν «δικό» τους (gr.). iefimerida.gr, 2015-01-29. [dostęp 2015-07-07].
- ↑ Δείτε την κόρη του Υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη-Η μικρή που του έχει κλέψει την καρδιά (gr.). star.gr, 2015-01-29. [dostęp 2015-07-07].
Linki zewnętrzne
- Janis Warufakis – strona prywatna (ang.). [dostęp 2018-12-20].
- ISNI: 0000 0001 1816 6410, 0000 0003 9914 2975
- VIAF: 163006806
- LCCN: n90638346
- GND: 101315049X
- NDL: 00682390
- LIBRIS: zw9cf8kh3jd4bcz
- BnF: 12278058g
- SUDOC: 031596428
- SBN: IT\ICCU\MILV\123233
- NLA: 35718716
- NKC: mzk2012729726
- BNE: XX1012815
- NTA: 084868171
- BIBSYS: 90549840
- Open Library: OL6864579A
- PLWABN: 9810685740405606
- NUKAT: n97030452
- J9U: 987007568804005171
- PTBNP: 634256
- NSK: 000081875
- CONOR: 113844323
- ΕΒΕ: 185564
- BLBNB: 001474665
- KRNLK: KAC201717817
- WorldCat: viaf-163006806
Media użyte na tej stronie
Autor: Olaf Kosinsky , Licencja: CC BY-SA 3.0 de
Veranstaltung "A Soul for Europe" am 13. April 2019 in der Akademie der Künste in Berlin. Representatives of European Parties: Carl Grouwet (ALDE), Damian Boeselager (Volt), Hannah Neumann (Bündnis 90/Die Grünen), Violeta Tomic (European Left), Yanis Varoufakis (DIEM25), Elmar Brok (MEP European People’s Party). With: Tanja Dückers, Noémi Kiss, Katja Sinko, Kathrin Röggla and Mia Florentine Weiss. Intervention by Volker Schlöndorff and Hannes Swoboda (former MEP). Moderation: Volker Hassemer