Janusz Augustynowicz

Janusz Augustynowicz
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1943
Łuków

Data i miejsce śmierci

12 czerwca 2020
Elbląg

Miejsce spoczynku

Cmentarz Komunalny Agrykola w Elblągu

Zawód, zajęcie

geodeta, biegły sądowy, urzędnik

Miejsce zamieszkania

Szczytno, Elbląg (od 1975)

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal Złoty za Długoletnią Służbę Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Odznaka „Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii”.jpg Odznaka „Zasłużony Pracownik Rolnictwa”.jpg

Janusz Kazimierz Augustynowicz (ur. 24 sierpnia 1943 w Łukowie, zm. 12 czerwca 2020 w Elblągu) – polski geodeta, biegły sądowy.

Życiorys

Od 1945 mieszkał w Szczytnie, gdzie ukończył liceum ogólnokształcące (1962). Tytuł inżyniera uzyskał na wydziale Studium Geodezji i Urządzeń Rolnych Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie (1966), a tytuł magistra inżyniera Wydziału Geodezji i Urządzeń Rolnych na Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie (1977). Absolwent studium podyplomowego organizacji i zarządzania na Uniwersytecie Gdańskim (1981).

W latach 1966–1975 pracował w Wojewódzkim Biurze Geodezji i Terenów Rolnych w Olsztynie oraz w Powiatowym Biurze w Szczytnie, jako inspektor, kierownik pracowni robót polowych i główny technolog. Potem związał się z Elblągiem, gdzie w 1975 podjął pracę w Wojewódzkim Biurze Geodezji i Terenów Rolnych jako zastępca dyrektora ds. technicznych. W 1984 został zastępcą dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego, a od 1990 pełnił funkcję dyrektora Wydziału Geodezji i Kartografii, Katastru i Nieruchomości oraz funkcję Geodety Województwa. W tym też roku zapoczątkował informatyzację rejestru ewidencji gruntów i budynków województwa. W 1995 zainicjował opracowanie pierwszego w Polsce standardu geodezyjnego dla map cyfrowych, co doprowadziło do uruchomienia w Elblągu w 1997 nowatorskiego cyfrowego ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. Stało się to podstawą dla stworzenia elbląskiego systemu informacji przestrzennej.

Grób Janusza Augustynowicza na cmentarzu Agrykola w Elblągu

W 1999, po likwidacji województwa elbląskiego, kontynuował pracę w tamtejszym urzędzie miasta jako naczelnik Wydziału Mienia Komunalnego. W 2011 przeszedł na emeryturę. Od 2015 członek rady nadzorczej OPEGIEKA Sp. z o.o. w Elblągu.

Uprawnienia geodezyjne we wszystkich specjalnościach (zakres od 1 do 5) uzyskał w 1985. W 1991 został biegłym sądowym w zakresie geodezji. W 1995 uzyskał uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, a w 1997 został biegłym sądowym w tym zakresie.

W latach 1982–2006 był członkiem Komisji Gospodarki i Polityki Przestrzennej PAN Oddział w Gdańsku. Od 1990 do 2014 działał w komisjach kwalifikacyjnych i egzaminacyjnych ds. uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii. Był aktywnym członkiem Stowarzyszenia Geodetów Polskich (od 1967) oraz NOT. Przez kilka kadencji w latach 1983–1998 był członkiem Zarządu Oddziału SGP w Gdańsku. Od 1980 uczestniczył w pracach Rady Regionalnej FSNT NOT w Elblągu jako członek zarządu wielu kadencji, wiceprezes i prezes Zarządu Rady Regionalnej, a w późniejszych latach przewodniczący Komisji Rewizyjnej.

Spoczywa w grobie rodzinnym w Elblągu na cmentarzu Agrykola, kwatera 4, rząd 11, miejsce 11[1].

Odznaczenia i wyróżnienia

Za osiągnięcia w informatyzacji państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego został uhonorowany w 1998 roku nagrodą II stopnia nadaną przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji (1998). Odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005)[2]; brązowym (1976), srebrnym (1983) i złotym (1988) Krzyżem Zasługi; brązowym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju” (1990), złotym medalem za długoletnią służbę, medalem XX-lecia województwa elbląskiego; medalem pamiątkowym z okazji 50-lecia NOT w Gdańsku; medalem 100-lecia SGP; srebrną (1987), złotą (1991) i diamentową (2016) honorową odznaką NOT; srebrną (1984) i złotą (2009) odznaką honorową SGP; srebrną odznaką za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii (1984), honorową odznaką za zasługi dla województwa elbląskiego, odznaką zasłużony pracownik rolnictwa (1980), tytułem zasłużony senior NOT (2019).

Przypisy

  1. śp. JANUSZ KAZIMIERZ AUGUSTYNOWICZ na grobonet. elblag.artlookgallery.com. [dostęp 2021-02-25].
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 października 2005 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2005 r. nr 80, poz. 1135).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Brązowy Krzyż Zasługi BAR.svg
Baretka: Brązowy "Krzyż Zasługi".
POL Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
POL Medal Za Długoletnią Służbę Złoty BAR.svg
Baretka: Złoty Medal za Długoletnią Służbę
Odznaka „Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii”.jpg
Odznaka „Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii”
Grób Janusza Augustynowicza na cmentarzu komunalnym Agrykola w Elblągu.jpg
Autor: Kamil.ryy, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Janusza Augustynowicza na cmentarzu Agrykola w Elblągu
Odznaka „Zasłużony Pracownik Rolnictwa”.jpg
Odznaka „Zasłużony Pracownik Rolnictwa”