Janusz Byliński
| Data i miejsce urodzenia | 10 marca 1952 |
|---|---|
| Minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej | |
| Okres | od 14 września 1990 |
| Poprzednik | Mieczysław Stelmach (p.o.) |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
  | |
Janusz Józef Byliński (ur. 10 marca 1952 w Zakroczymiu) – polski inżynier ogrodnik, menedżer i polityk, w latach 1990–1991 minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej, w 1993 p.o. ministra rolnictwa i gospodarki żywnościowej, poseł na Sejm X kadencji.
Życiorys
W 1976 ukończył studia na Wydziale Ogrodniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[1]. Zajął się prowadzeniem gospodarstwa rolnego w okolicy rodzinnego Zakroczymia. Działał w Akcji Katolickiej i duszpasterskich wspólnotach rolniczych. Od 1980 był działaczem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Rolników Indywidualnych[2]. Autor publikacji w „Przeglądzie Technicznym”.
W wyborach w 1989 uzyskał mandat posła na Sejm kontraktowy. Kandydował jako przedstawiciel Komitetu Obywatelskiego w okręgu północnopraskim, został wybrany w pierwszej turze głosowania, otrzymując poparcie blisko 76%[3]. W Sejmie X kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej[1].
14 września 1990 w rządzie Tadeusza Mazowieckiego został ministrem rolnictwa i gospodarki żywnościowej. Urząd ten objął po fali protestów rolniczych, w trakcie których odwołany został Czesław Janicki, negujący decyzję premiera o użyciu policji w okupowanym budynku ministerstwa[4]. 14 grudnia 1990, po przegranych wyborach prezydenckich, premier Tadeusz Mazowiecki podał się wraz z całą radą ministrów do dymisji[5]. Urzędowanie na stanowisku ministra Janusz Byliński zakończył 12 stycznia 1991[6]. W tym samym dniu został powołany rząd Jana Krzysztofa Bieleckiego, w którym ministrem rolnictwa został Adam Tański[7]. W wyborach krajowych w tym samym roku Janusz Byliński bezskutecznie kandydował z listy Porozumienia Ludowego w okręgu podwarszawskim. Do resortu rolnictwa powrócił w 1992, w okresie od 8 kwietnia do 12 lipca 1993 był jego kierownikiem w rządzie Hanny Suchockiej. Zastąpił Gabriela Janowskiego, który podał się do dymisji w wyniku wprowadzenia zbyt niskich jego zdaniem cen minimalnych na produkty rolne oraz opłat wyrównawczych na importowaną żywność[8].
W tym samym roku współtworzył organizowany przez Lecha Wałęsę Bezpartyjny Blok Wspierania Reform. Zajął pierwsze miejsce na liście krajowej tego ugrupowania w wyborach[9], nie uzyskał jednak mandatu poselskiego. W okresie rządu Jerzego Buzka był doradcą premiera do spraw rolnictwa. Był działaczem Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W 2004 wszedł do władz krajowych Partii Centrum, do 2006 był jej wiceszefem[10]. W 2010 został prezesem SKL na Mazowszu. W 2014, w wyniku rozwiązania tej partii, przystąpił do Polski Razem Jarosława Gowina. W tym samym roku był jej kandydatem w wyborach do Parlamentu Europejskiego[11].
W 1999 objął stanowisko prezesa zarządu Warszawskiego Rolno-Spożywczego Rynku Hurtowego „Bronisze”. Pełnił tę funkcję do 2006[12]. Zarządzał Stadem Ogierów w Łącku, następnie zajął się organizacją strefy przemysłowej w Błoniu[13].
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2021)[14][15]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)[16]
Przypisy
- ↑ a b Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2013-12-13].
- ↑ Janusz Byliński. „Przegląd Techniczny”. Nr 7–8, 2006. [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 1989 r. o wynikach głosowania i wynikach wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeprowadzonych dnia 4 czerwca 1989 r. (M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 149)
- ↑ Antoni Dudek: Pierwsze lata III Rzeczypospolitej 1989–1995. Zarys historii politycznej Polski. Kraków: Geo, 1997, s. 78.
- ↑ Andrzej Antoszewski: Demokratyzacja w III Rzeczpospolitej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2002, s. 124.
- ↑ Rząd Tadeusza Mazowieckiego. premier.gov.pl. [dostęp 2013-12-13].
- ↑ Antoni Dudek: Pierwsze lata III Rzeczpospolitej. Kraków: Geo, 1997, s. 140.
- ↑ Antoni Dudek: Pierwsze lata III Rzeczpospolitej. Kraków: Geo, 1997, s. 266.
- ↑ Inka Słodkowska (red.): Wybory 1993. Partie i ich programy. Warszawa: ISP PAN, 2001, s. 305.
- ↑ Rafał Kalukin, Religa w Centrum, „Gazeta Wyborcza” nr 81 z 5 kwietnia 2004, s. 7
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-06-22].
- ↑ Zmiany w agencjach, „Gazeta Wyborcza” nr 254 z 30 października 2006, s. 24
- ↑ Warszawska drużyna Lecha, „Gazeta Wyborcza” nr 130 z 4 czerwca 2009, s. 2
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 października 2021 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2022 r. poz. 157)
- ↑ Odznaczenia państwowe dla osób zaangażowanych w organizację Dożynek Prezydenckich 2021. prezydent.pl, 29 października 2021. [dostęp 2021-10-29].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 maja 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 78, poz. 780)
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Media użyte na tej stronie
Hanna Suchocka, Premier Polski 1992-1993
Logo Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi (od 2022)