Janusz Gortat
 | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||
Janusz Kazimierz Gortat (ur. 5 listopada 1948 w Brzozowie) – polski bokser, dwukrotny brązowy medalista olimpijski (1972 i 1976) w wadze półciężkiej, ojciec koszykarza Marcina Gortata, boksera Roberta Gortata oraz Małgorzaty Owczarek (z domu Gortat)
Życiorys
W Monachium przegrał w półfinale z późniejszym mistrzem Mate Parlovem (Jugosławia), a w Montrealu także z przyszłym mistrzem Leonem Spinksem z USA.
Wicemistrz Europy z Belgradu 1973 w wadze półciężkiej (w finale przegrał z Parlovem). Uczestnik Mistrzostw Europy z Bukaresztu 1969 (waga średnia), Madrytu 1971 (w. półciężka) i Katowic 1975 (w. półciężka). Uczestnik Mistrzostw Świata z 1978 r. (w. średnia).
Sześciokrotny mistrz Polski w wadze półciężkiej (1973, 1974, 1975, 1976. 1978 i 1980), pięciokrotny wicemistrz (1969 – w. średnia, 1970, 1971, 1972 i 1979), brązowy medalista z 1977). 16 razy walczył w reprezentacji Polski (15 zwycięstw), podczas meczu z USA w 1974 pokonał przyszłego mistrza olimpijskiego i zawodowego mistrza świata wszechwag Leona Spinksa.
Jeden z najwybitniejszych polskich bokserów wagi półciężkiej, znany z doskonałej techniki, preferujący walkę defensywną. Jego głównym rywalem na arenie międzynarodowej był Jugosłowianin Mate Parlov, a w kraju najpierw Stanisław Dragan, a potem Jacek Kucharczyk i Paweł Skrzecz.
Był zawodnikiem Legii Warszawa i KSZO Ostrowiec Św.
Po zakończeniu kariery został trenerem Legii Warszawa (trenował m.in. Andrzeja Gołotę i Tomasza Adamka).
W 1972 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[1]. W 2007 otrzymał Nagrodę im. Aleksandra Rekszy.
Przypisy
- ↑ Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972.
Bibliografia
- Piotr Osmólski, Leksykon boksu, Warszawa 1989
- Bogdan Tuszyński, Polscy olimpijczycy XX wieku, Wrocław 2004
Linki zewnętrzne
- Janusz Gortat. olimpijski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-28)]. - sylwetka w portalu Polskiego Komitetu Olimpijskiego
- Robert Piątek, Wolał spać, niż oglądać syna w NBA, Dziennik.pl, 18 czerwca 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-06-21].
.svg){kind=small}
| Złoto |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Srebro |
| ||||
| Brąz |
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.