Janusz Kowalski (polityk)

Janusz Kowalski

Data i miejsce urodzenia	11 kwietnia 1978 Opole
Zawód, zajęcie	polityk, prawnik
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki
Stanowisko	wiceprezydent Opola (2014–2015), poseł na Sejm IX kadencji (od 2019), wiceminister aktywów państwowych (2019–2021), wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi (od 2022)
Partia	SKL (1998–2001) Przymierze Prawicy (2001–2002) PiS (2001–2002) PO (2005–2006) Solidarna Polska (od 2019)

Janusz Marcin Kowalski (ur. 11 kwietnia 1978 w Opolu^[1]) – polski polityk i prawnik, w latach 2014–2015 zastępca prezydenta miasta Opole, poseł na Sejm IX kadencji, w latach 2019–2021 sekretarz stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych, od 2022 sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Życiorys

Janusz Kowalski w trakcie defilady w 80. rocznicę powstania Narodowych Sił Zbrojnych i Armii Krajowej (2022)

Na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego uzyskał magisterium z administracji (2004) i prawa (2008). W 2011 ukończył podyplomowo prawo spółek na Uniwersytecie Warszawskim^[2].

Działał w stowarzyszeniu Młodzi Konserwatyści (przystąpił do niego w 1997 w Łodzi, w 1998 tworzył jego struktury w Opolu) i Stronnictwie Konserwatywno-Ludowym, będącym częścią Akcji Wyborczej Solidarność. W 2001 przeszedł do Przymierza Prawicy^[3][4]. Jako jego członek bez powodzenia kandydował z listy Prawa i Sprawiedliwości do Sejmu w wyborach parlamentarnych w tym samym roku^[5], a w wyniku rozwiązania PP w czerwcu 2002 przystąpił do PiS. Jesienią tego samego roku z ramienia Komitetu Wyborczego Wyborców Ryszarda Zembaczyńskiego (lokalnej wersji tzw. POPiS-u, którego prowadził kampanię skutkującą odsunięciem od władzy w mieście SLD) uzyskał mandat radnego Opola^[6], a następnie utracił członkostwo w PiS w wyniku rozwiązania struktur partii w województwie opolskim. Od 2005 do 2006 należał do Platformy Obywatelskiej (jako stronnik Jana Rokity), kandydował z jej listy bezskutecznie do Sejmu w wyborach w 2005^[7]. Odszedł z partii w wyniku konfliktu z Leszkiem Korzeniowskim, wskutek czego nie kandydował w kolejnych wyborach samorządowych^[3].

Od 2003 do 2008 był prezesem zarządu krajowego Stowarzyszenia „Stop Korupcji”. W latach 2007–2008 pracował w Departamencie Dywersyfikacji Dostaw Nośników Energii w Ministerstwie Gospodarki (gdzie współpracował z wiceministrem gospodarki Piotrem Naimskim) oraz w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego. Od stycznia 2009 do 2010 był członkiem Zespołu ds. Bezpieczeństwa Energetycznego w Kancelarii Prezydenta RP. Został też prywatnym przedsiębiorcą^[3]. W latach 2014–2015 pełnił funkcję wiceprezydenta Opola u boku Arkadiusza Wiśniewskiego^[8][9].

Jako bezpartyjny dołączył do rady programowej PiS^[9]. Po odejściu z opolskiego ratusza był prokurentem i następnie do 2016 członkiem zarządu Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, a od 2018 do 2019 był członkiem zarządu Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych^[9].

W wyborach parlamentarnych w 2019, startując jako przedstawiciel Solidarnej Polski na liście PiS, został wybrany na posła na Sejm IX kadencji^[10]. Kandydował w okręgu wyborczym nr 21 i otrzymał 20 973 głosy^[11]. Po wyborach przystąpił do odbudowy regionalnych struktur Solidarnej Polski^[12]. W grudniu 2019 powołany na sekretarza stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych, został też pełnomocnikiem rządu do spraw reformy nadzoru właścicielskiego nad spółkami Skarbu Państwa^[13]. 19 lutego 2021, na zebraniu kierownictwa PiS, zdecydowano o jego odwołaniu^[14]. Dzień później został zdymisjonowany ze stanowiska wiceministra^[15].

5 maja 2021 został ukarany przez Komisję Etyki Poselskiej, po zarzutach o „odczłowieczanie osób LGBT” i posługiwanie się określeniem „ideologia LGBT”^[16]. Krytycznie odnosił się do przynależności Polski do Unii Europejskiej, mówiąc: Gdyby dzisiaj było referendum, (…) zagłosowałbym przeciwko wejściu do Unii (…), która kojarzy mi się wyłącznie z ubóstwem energetycznym, (…) i z agendą gender i LGBT^[17].

We wrześniu 2022 został powołany na stanowiska sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz pełnomocnika rządu ds. przetwórstwa i rozwoju rynków rolnych^[18].

Autor publikacji, m.in. w „Pro Publico Bono”, „Gazecie Polskiej” i „Nowym Państwie”. Współautor książki pt. Lech Kaczyński. Biografia polityczna 1949–2005^[19].

Wyniki wyborcze

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
2001		KW Prawo i Sprawiedliwość	Sejm IV kadencji	nr 21	2330 (0,75%) [5]
2002		KWW Ryszarda Zembaczyńskiego	Rada Miasta Opola	nr 4	993 (13,76%) [6]
2005		KW Platforma Obywatelska RP	Sejm V kadencji	nr 21	5662 (2,12%)[7]
2019		KW Prawo i Sprawiedliwość	Sejm IX kadencji		20 973 (5,16%)[11]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2020-09-24].
• Janusz Kowalski – strona prywatna. [dostęp 2022-07-30].