Janusz Lewandowski (inżynier)
| Państwo działania | |
|---|---|
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: budowa i eksploatacja maszyn, energetyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1978 – nauki techniczne |
| Habilitacja | 1990 – nauki techniczne |
| Profesura | 26 listopada 1998 |
| Funkcja Jednostka PAN | Przewodniczący |
| nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. | 1972 |
| Odznaczenia | |
 | |
Janusz Henryk Lewandowski – polski inżynier, profesor nauk technicznych o specjalności maszyny i urządzenia energetyczne. Profesor zwyczajny na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej[1].
Życiorys
W 1971 ukończył studia magisterskie na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. Od 1972 zatrudniony na PW jako pracownik badawczo–dydaktyczny. W 1978 roku obronił pracę doktorską pt. Metoda wyznaczania charakterystyk dynamicznych turbin na parę nasyconą dla elektrowni jądrowych na MEiL PW[2]. Habilitował się w 1990, przedstawiając na tym wydziale rozprawę pt. Zagadnienia identyfikacji turbin parowych[3]. Tytuł naukowy profesora w dziedzinie nauk technicznych otrzymał 26 listopada 1998.
Jego działalność naukowo–badawcza jest związaną z modernizacją urządzeń energetycznych, zagadnieniem oddziaływania energetyki na środowisko naturalne oraz projektowaniem rozbudowy sektora wytwarzania w energetyce[4]. Prowadził zakończone wdrożeniami prace badawcze na rzecz Elektrociepłowni Żerań i Elektrociepłowni Siekierki[5] oraz prace analityczne dotyczące wdrożeń dyrektyw Unii Europejskiej w polskiej energetyce[6].
Od 1990 zastępca dyrektora Instytutu Techniki Cieplnej PW, a w latach 1992–2012 dyrektor tego instytutu. W latach 1998–2004 kierownik zespołu ekspertów w Izbie Gospodarczej Energetyki i Ochrony Środowiska[6]. Przewodniczący Komitetu Problemów Energetyki Polskiej Akademii Nauk[7] i członek Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN w kadencji 2019–2023[8]. Członek Sekcji VI – Nauk Technicznych Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów. Prezes Zarządu Instytutu Badań Stosowanych Politechniki Warszawskiej[9].
Laureat Nagrody SIEMENSA i Nagrody Prezesa Rady Ministrów[9]. W 2014 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[10].
Wybrane publikacje
- Badyda K., Laskowski R., Lewandowski J., Niewiński G., Wybrane modele matematyczne w diagnostyce i symulacji procesów cieplno–przepływowych w instalacjach energetycznych, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7204-695-6.
- Miller A., Lewandowski J., Układy gazowo–parowe na paliwo stałe, Wydawnictwo Naukowo–Techniczne, Warszawa 1993, ISBN 83-204-1679-5.
- Miller A., Lewandowski J., Praca turbin parowych w zmienionych warunkach, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1992.
Przypisy
- ↑ Prof. dr hab. inż. Janusz Henryk Lewandowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-06-27].
- ↑ Doktoraty w ITC w latach 1979–1979 [dostęp 2020-06-27].
- ↑ Habilitacje w ITC [dostęp 2020-06-27].
- ↑ Klucz Sukcesu dla prof. Lewandowskiego – Kierunek Energetyka, www.kierunekenergetyka.pl [dostęp 2020-06-27].
- ↑ Działalność naukowo–badawcza prof. Janusza Lewandowskiego [dostęp 2020-06-27].
- ↑ a b Przebieg kariery zawodowej prof. Janusza Lewandowskiego [dostęp 2020-06-27].
- ↑ Prezydium Komitetu Problemów Energetyki PAN, www.kproblen.pan.pl [dostęp 2020-06-27].
- ↑ Skład Komitetu Termodynamiki i Spalania, ktis.pan.pl [dostęp 2020-06-27].
- ↑ a b Zespół / O nas / Strona główna - Instytut Badań Stosowanych, www.eios.pw.edu.pl [dostęp 2020-06-27].
- ↑ Medale i odznaczenia dla pracowników PW / Nauka / Nauka i Dydaktyka / Biuletyn PW - Biuletyn PW, www.biuletyn.pw.edu.pl [dostęp 2020-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-27].
