Janusz Maciejewski

Janusz Julian Maciejewski (ur. 2 czerwca 1930 w Łodzi, zm. 9 lutego 2011 w Warszawie) – polski filolog, specjalizujący się w historii literatury polskiej, krytyce literackiej i socjologii literatury. Polski wolnomularz.

Studiował polonistykę na Uniwersytecie Łódzkim, wśród jego wykładowców był Zdzisław Skwarczyński. w 1951 roku ukazały się jego pierwsze prace dotyczące historii literatury, a także (w tygodniku „Wieś”) teksty krytyczne. Pracował na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, w 1968 roku po wydarzeniach marcowych został odsunięty od zajęć dydaktycznych. W 1969 roku zatrudnił się w Instytucie Badań Literackich PAN.

Na Uniwersytet Warszawski wrócił w 1981 roku, pracował w Instytucie Literatury Polskiej do przejścia na emeryturę w 2000 roku. W roku 1990 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.

Był członkiem polskiego PEN-Clubu, a w latach 1999–2001 jego prezesem.

W 2007 roku został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[1].

Współtwórca powojennego odrodzenia polskiego wolnomularstwa. Mistrz Loży Matki „Kopernik”, kilkakrotnie wybierany jej czcigodnym, w latach 1994-1999 wielki mistrz, a potem wielki mistrz honorowy Wielkiej Loży Narodowej Polski.

Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 39, grób 60)[2]

Wybrane publikacje

  • Tomasz Kajetan Węgierski (1951)
  • Przedburzowcy: z problematyki przełomu między romantyzmem a pozytywizmem (1971)
  • Przełom antypozytywistyczny w polskiej świadomości kulturowej końca XIX wieku (1986, red., ​ISBN 83-04-02316-4​)
  • Obszary i konteksty literatury (1998, ​ISBN 83-7181-088-1​)
  • Przemiany formuły polskości w drugiej połowie XIX wieku (1999, red., ​ISBN 8387456422​)
  • Pozytywizm – języki epoki (2001, red., ​ISBN 83-87456-79-9​)
  • Żywioł słowa: literatura i jej formy mówione (2001, red., ​ISBN 978-83-89348-09-8​)

Przypisy

  1. Gloria Artis dla badaczy polskiej literatury. PAP - Nauka w Polsce, 2007-01-15. [dostęp 2012-12-14].
  2. Miejsce pochówku. [dostęp 2019-06-04].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Square compasses.svg
(c) MesserWoland, CC-BY-SA-3.0
The Square and Compasses is one of the most prominent symbols of Freemasonry. The "G" in the middle represents God, otherwise known inside Lodges as "The Grand Geometrician of the Universe", since Freemasonry demands belief in no specific faith, simply a belief in a "Supreme Being". It has also been ascribed to the Worshipful Master's word.

Some also claim that it represents Gnosticism or Saint Germain.

The symbol of the Square and Compasses is a trademark and has been registered in some jurisdictions. [1]

This image was created for the Grand Lodge of British Columbia and Yukon in 1993. [2]