Janusz Majewski (reżyser)
Janusz Majewski (2018) | |
Data i miejsce urodzenia | 5 sierpnia 1931 |
---|---|
Zawód | reżyser, scenarzysta, pisarz |
Współmałżonek | |
Lata aktywności | od 1956 |
Odznaczenia | |
Janusz Marian Majewski, pseud. Patrick G. Clark (ur. 5 sierpnia 1931 we Lwowie) – polski reżyser filmowy, dramatopisarz, pisarz, scenarzysta, wykładowca. Rektor Warszawskiej Szkoły Filmowej[1].
Życiorys
W 1955 ukończył architekturę na Politechnice Krakowskiej. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, której Wydział Reżyserii ukończył w 1960 roku. W latach 1983–1990 przez dwie kadencje był Prezesem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Filmowców Polskich, od roku 2006 jest Honorowym Prezesem Stowarzyszenia.
W latach 1987–1991 był członkiem Komitetu Kinematografii.
W latach 1969–1991 był wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi, a także gościnnie m.in. w Stanach Zjednoczonych. Jego studentami byli m.in.: Feliks Falk, Andrzej Barański, Filip Bajon i Juliusz Machulski.
Pod pseudonimem Patrick G. Clark napisał komedię z gatunku czarnego humoru Upiór w kuchni, którą dwukrotnie reżyserował dla Teatru Telewizji – w 1976 i 1993.
Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010[2] oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku[3].
Życie prywatne
Jego żoną była fotograf Zofia Nasierowska[4], ma dwoje dzieci: Annę i Pawła.
Filmografia
- 1962: Album Fleischera[5]
- 1962: Szpital
- 1964: Docent H.
- 1964: „Awatar”, czyli zamiana dusz
- 1965: Błękitny pokój
- 1965: Pierwszy pawilon
- 1966: Sublokator (debiut pełnometrażowy)
- 1967: Czarna suknia
- 1967: Ja gorę! (cykl Opowieści niezwykłe)
- 1967: Wenus z Ille
- 1969: Urząd
- 1969: Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię
- 1970: Lokis. Rękopis profesora Wittembacha
- 1971: Okno zabite deskami (cykl Klasyka światowa)
- 1971: Markheim
- 1971: System
- 1973: Stracona noc
- 1973: Zazdrość i medycyna (według powieści Michała Choromańskiego)
- 1975: Zaklęte rewiry (według powieści Henryka Worcella)
- 1976: Upiór w kuchni (cykl Teatr Sensacji „Kobra”[a])
- 1977: Sprawa Gorgonowej
- 1979: Lekcja martwego języka
- 1980: Królowa Bona
- 1982: Słona róża
- 1982: Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny (kinowa wersja serialu Królowa Bona)
- 1985: C.K. Dezerterzy
- 1985: Mrzonka
- 1989: Czarny wąwóz
- 1993: Do widzenia wczoraj
- 1993: Upiór w kuchni (cykl Teatr Sensacji „Kobra”[a])
- 1995: Diabelska edukacja
- 1996: Bar Atlantic
- 1998: Siedlisko
- 1998: Złoto dezerterów
- 2005: Po sezonie
- 2006: Miłość w przejściu podziemnym (cykl Święta polskie)
- 2010: Mała matura 1947
- 2015: Excentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy
- 2017: Ostatni klezmer (film dokumentalny)
- 2019: Czarny mercedes
Publikacje
- Seria Nadkomisarz Rafał Król
- Pozostałe
- 2001: Retrospektywa[8]
- 2006: Ostatni klaps. Pamiętnik moich filmów[9]
- 2006: Po sezonie[10]
- 2010: Mała matura (wyd. Marginesy)[11]
- 2011: Siedlisko (wyd. Marginesy)[12]
- 2012: Zima w Siedlisku (wyd. Marginesy)[13]
- 2013: Ekshibicjonista. Opowiadania nie tylko erotyczne (wyd. Marginesy)[14]
- 2014: Glacier Express 9.15 (wyd. Marginesy)[15]
Nagrody i wyróżnienia (wybór)
- 2015: Srebrne Lwy 40. Festiwalu Filmowym w Gdyni za film Excentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy[16]
- 2011: Laureat Nagrody Honorowej „Jańcio Wodnika” na XVIII Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” we Wrześni
- 2010: Nagroda Publiczności na Międzynarodowy Festiwal Filmowy Regiofun za film „Mała matura"
- 2010: Nagroda Specjalna Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za film „Mała matura"
- 2003: podczas VIII Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd
- 2002: Laureat statuetki „Gwiazda Telewizji Polskiej” wręczona z okazji 50-lecia TVP „za filmy telewizyjne i spektakle teatru telewizji"
- 1999: Srebrny Granat na Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu
- 1987: Złota Kaczka w kategorii: najlepszy film polski C.K. Dezerterzy
- 1987: Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za film C.K. Dezerterzy;
- 1987: Wyróżnienie na Festiwalu Radiowo-Telewizyjny „Prix Futura” w Berlinie za film Mrzonka
- 1977: Nagroda za reżyserię na festiwalu w Panamie za film Zaklęte rewiry
Odznaczenia
W 1984 odznaczony Medalem 40-lecia Polski Ludowej[17].
W 2001 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju polskiej kinematografii[18].
21 marca 2011 Janusz Majewski odsłonił swoją gwiazdę w Alei Gwiazd na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi[19].
W 2012 został uhonorowany nagrodą „Orła” w kategorii „Za Osiągnięcia Życia”[20].
W 2013 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla kultury narodowej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej i działalności dydaktycznej[21].
Uwagi
Przypisy
- ↑ Kadra, Warszawska Szkoła Filmowa [dostęp 2020-05-17] . Rektor Warszawskiej Szkoły Filmowej – www.szkolafilmowa.pl
- ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego, onet.pl, 16 maja 2010 [dostęp 2014-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-05] .
- ↑ Barbara Sowa , Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista, Dziennik.pl, 16 marca 2015 [dostęp 2015-03-21] .
- ↑ Zofia Nasierowska w serwisie Culture.pl
- ↑ Album Fleischera. [w:] FilmPolski.pl [on-line]. Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi. [dostęp 2020-08-07].
- ↑ Janusz Majewski , Czarny mercedes, wyd. Wydanie pierwsze, Warszawa, ISBN 978-83-65282-20-0, OCLC 951074478 [dostęp 2021-02-02] .
- ↑ Janusz Majewski , Ryk kamiennego lwa, wyd. Wydanie pierwsze, Warszawa, ISBN 978-83-65780-09-6, OCLC 1046599547 [dostęp 2021-02-02] .
- ↑ Janusz Majewski - Retrospektywa Twarda Tanio - 7375031476 - oficjalne archiwum Allegro, archiwum.allegro.pl [dostęp 2021-02-02] (pol.).
- ↑ Janusz Majewski , Ostatni klaps : pamiętnik moich filmów, wyd. Wyd. 1, Warszawa: Wydawn. Autorskie, 2006, ISBN 83-922240-3-5, OCLC 70657831 [dostęp 2021-02-02] .
- ↑ Janusz Majewski , Po sezonie, Warszawa: Prószyński, 2006, ISBN 83-7469-287-1, OCLC 219698912 [dostęp 2021-02-02] .
- ↑ Janusz Majewski , Mała matura, Warszawa: Wydawn. Marginesy, 2010, ISBN 978-83-928431-1-5, OCLC 701103874 [dostęp 2021-02-02] .
- ↑ Wanda Majerówna , Zofia Nasierowski , Siedlisko, Warszawa: Wydawn. Marginesy, 2011, ISBN 978-83-933758-0-6, OCLC 769462184 [dostęp 2021-02-02] .
- ↑ Janusz Majewski , Zima w Siedlisku, Warszawa: Wydawn. Marginesy, 2012, ISBN 978-83-63656-00-3, OCLC 820579673 [dostęp 2021-02-02] .
- ↑ Janusz Majewski , Ekshibicjonista : opowiadania nie tylko erotyczne, Warszawa: Wydawnictwo Marginesy, 2013, ISBN 978-83-63656-20-1, OCLC 827744674 [dostęp 2021-02-02] .
- ↑ Janusz Majewski , Glacier Express 9.15, wyd. Wydanie pierwsze, Warszawa, ISBN 978-83-64700-36-1, OCLC 903097778 [dostęp 2021-02-02] .
- ↑ Srebrne Lwy i inne cenne laury dla filmów TVP - Telewizja Polska S.A. - tvp.pl, centruminformacji.tvp.pl [dostęp 2021-02-02] .
- ↑ Uznanie dla twórców kultury/w/Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, str. 1-2
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 45, poz. 737.
- ↑ Gwiazda Janusza Majewskiego w Alei Sławy, Stowarzyszenie Filmowców Polskich, 21 marca 2012 [dostęp 2011-03-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-10] .
- ↑ Janusz Majewski laureatem Orła za Osiągnięcia Życia, culture.pl, 29 lutego 2012 [dostęp 2012-03-01] .
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 512.
Linki zewnętrzne
- Janusz Majewski w bazie IMDb (ang.)
- Janusz Majewski w bazie Filmweb
- Janusz Majewski w bazie filmpolski.pl
- Janusz Majewski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Plakaty do filmów Janusza Majewskiego w galerii plakatu filmowego Filmoteki Narodowej „Gapla”
Media użyte na tej stronie
Autor: Zorro2212, Licencja: CC BY 3.0
Gwiazda Janusza Majewskiego w Łódzkiej Alei Gwiazd
Autor: Fryta 73 from Strzegom (Wikimedia Commons account: Fryta73), Licencja: CC BY-SA 2.0
Janusz Majewski – polski reżyser filmowy, dramatopisarz, pisarz, scenarzysta, wykładowca
Janusz Majewski, reżyser filmowy