Janusz Olejniczak
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 października 1952 |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | pianista, |
| Odznaczenia | |
  | |
| Strona internetowa | |
Janusz Olejniczak (ur. 2 października 1952 we Wrocławiu) – polski pianista, pedagog muzyczny i aktor. Laureat VI nagrody na VIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1970)[1]. Były mąż aktorki Sławomiry Łozińskiej[2].
Życiorys
Wykształcenie i udział w konkursach
Na fortepianie zaczął grać w wieku 6 lat, a edukację muzyczną odbył w Warszawie. Ukończył podstawową i średnią szkołę muzyczną, a następnie studia w Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Ponadto pobierał dodatkowe nauki w Paryżu i na studiach podyplomowych w Warszawie i Essen[3].
W trakcie studiów wziął udział w kilku konkursach pianistycznych[3]:
- Międzynarodowy Konkurs Młodych Wykonawców „Concertino Praha” (1967) – dyplom finalisty
- VIII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina (1970) – VI nagroda
- Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Alfreda Casellego (1972) – IV nagroda
Międzynarodowa kariera
Po sukcesie na Konkursie Chopinowskim występował w wielu krajach Europy, Azji, w obu Amerykach i w Australii[4]. Grał na wielu festiwalach muzycznych, w tym kilkukrotnie na Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju[5]. Wielokrotnie współpracował przy nagrywaniu muzyki do filmów w Polsce i w innych krajach. Nagrał większość partii fortepianowych do filmu Chopin. Pragnienie miłości (2002) i Pianista (2002). Jako aktor wystąpił m.in. w roli Chopina w filmie Andrzeja Żuławskiego pt. Błękitna nuta (1991)[6].
Jest też pedagogiem muzycznym. Prowadził klasę fortepianu w Akademii Muzycznej w Krakowie i kursy mistrzowskie dla pianistów w różnych krajach[6]. Był jurorem XVII[7] i XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie[8].
Repertuar i dyskografia
W jego repertuarze znajdują się utwory m.in. Fryderyka Chopina, Ferenca Liszta, Jeana-Philippe’a Rameau, Wolfganga Amadeusa Mozarta, Franza Schuberta, Sergieja Prokofiewa, Wojciecha Kilara oraz Henryka Mikołaja Góreckiego. W 1995 roku jego płyta z koncertami fortepianowymi Chopina otrzymała Fryderyka (w kategorii Album roku – muzyka solowa)[4]. Łącznie nagrał kilkadziesiąt płyt dla wielu wytwórni muzycznych[9][10].
Ordery i wyróżnienia
- 1999 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[11]
- 2003 – Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Sztuki w dziedzinie muzyki[12]
- 2005 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4]
- 2010 – Perła Honorowa Polskiej Gospodarki w kategorii kultura[13]
- 2022 – Złoty Fryderyk w kategorii muzyka poważna[14]
Filmografia
- obsada aktorska[12]
- 1990: Błękitna nuta jako Fryderyk Chopin
- 1995: Les Milles jako bułgarski pianista
- 2015: Hiszpanka jako Ignacy Jan Paderewski
Przypisy
- ↑ Wysocki 1987 ↓, s. 100.
- ↑ Katarzyna Troszczyńska: Niech wreszcie spokój trwa. Styl.pl, IX 2010. [dostęp 2016-05-19].
- ↑ a b Dybowski 2005 ↓, s. 291.
- ↑ a b c Małgorzata Kosińska: Janusz Olejniczak (pol.). culture.pl. [dostęp 2016-05-19].
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 293.
- ↑ a b Dybowski 2005 ↓, s. 294.
- ↑ Rozpoczął się XVII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina. rmf24.pl, 1 października 2015. [dostęp 2016-05-19].
- ↑ Jury Konkursu. chopin2020.pl [dostęp 2021-10-22]
- ↑ Janusz Olejniczak: discography (ang.). discogs.com. [dostęp 2016-05-19].
- ↑ Janusz Olejniczak: discography (ang.). allmusic.com. [dostęp 2016-05-19].
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 5, poz. 99
- ↑ a b Janusz Olejniczak w bazie filmpolski.pl
- ↑ Laureaci z poprzednich edycji, www.polishmarket.com.pl [dostęp 2016-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-19].
- ↑ Janusz Olejniczak i Stanisław Gałoński laureatami Złotych Fryderyków w muzyce poważnej. dzieje.pl, 19 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-19].
Bibliografia
- Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 291–294. ISBN 83-910515-1-X.
- Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.
Media użyte na tej stronie
Autor: Kontrola, Licencja: CC0
Janusz Olejniczak - odcisk dłoni i podpis w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach