Janusz Panasewicz

Janusz Panasewicz

Imię i nazwisko	Jan Panasewicz
Pseudonim	Panas
Data i miejsce urodzenia	18 stycznia 1956 Lipsk
Instrumenty	gitara[1]
Gatunki	rock, pop-rock, pop
Zawód	wokalista, autor tekstów
Aktywność	od 1976
Wydawnictwo	QL Music, Universal Music Polska
Zespoły
Ogród Wyobraźni (1979) Desant (1980–1982) Lady Pank (1982–1991, od 1994)

Janusz Panasewicz, właściwie Jan Panasewicz (ur. 18 stycznia 1956 w Lipsku^[2]) – polski wokalista rockowy, frontman zespołu Lady Pank, autor tekstów utworów muzycznych^[3]. Uznawany za jednego z najważniejszych polskich wokalistów rockowych^[4].

Życiorys

Urodził się w Lipsku, jest synem Tadeusza^[5] i Jadwigi Panasewiczów. Jego matka przez 40 lat śpiewała w chórze, a ojciec był naczelnikiem poczty^[6]. Ma dwóch braci: Józefa i Tomasza^[7]. Absolwent szkoły podstawowej w Olecku^[6]. Będąc uczniem ósmej klasy szkoły podstawowej, amatorsko śpiewał i grał na gitarze w przerwach lekcyjnych^[8]. Jako nastolatek dorabiał, grając na weselach w charakterze perkusisty^[9].

W 1973 zajął szóste miejsce na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze, na którym wykonał utwór „Bradziaga”^[9]. W 1975 zdał maturę w Zespole Szkół Budowlano-Geodezyjnych przy ul. Słonimskiej w Białymstoku^[10][11]. Równolegle uczęszczał do ZSM im. Ignacego Paderewskiego w Białymstoku, gdzie śpiewu uczył go Karol Olszewski^[9][11]. Z Białymstokiem był związany do końca nauki w szkole średniej, mieszkał tam przez kilka lat^[11][12]. Po ukończeniu szkoły średniej podjął pracę w Regionalnym Ośrodku Kultury „Mazury Garbate” w Olecku. W 1979 dołączył do zespołu Ogród Wyobraźni^[13], jednak dość szybko zakończył z nim współpracę^[9]. Następnie, w trakcie odbywania zasadniczej służby wojskowej, śpiewał w zespole wojskowym Desant, którego siedziba mieściła się w Lublinie^[6][14]. W czerwcu 1981 uczestniczył jako laureat w Jubileuszowym XX Konkursie Piosenki Radzieckiej^[15]. Podczas trwania służby, za sprawą Andrzeja Mogielnickiego (z którego przyszłą żoną Urszulą śpiewał w Desancie), w 1982 trafił do grupy Lady Pank, której został wokalistą^[6][16]. Pierwszymi utworami, które zaśpiewał z Lady Pank, były: „Minus 10 w Rio” i „Tańcz głupia tańcz”^[17]. Po okresie protestów i odmowy śpiewania na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu z Desantem został karnie przeniesiony do jednostki wojskowej czołgowej w Sanoku^[18][19]. By uniknąć nieporozumień i mylenia go z Janem Borysewiczem, od czasu grania w Lady Pank posługuje się imieniem Janusz^[20].

W pierwszej połowie lat 80. nagrał duet z Krystyną Prońko – „Firma ja i ty”^[21]. Utwór ten zadebiutował na Liście Przebojów Programu Trzeciego 5 stycznia 1985^[22]. W 1987 współtworzył projekt muzyczny Nasz Wspólny Świat, w którym nagrał partie wokalne do utworu „Stanie się cud”^[23] oraz wystąpił w serii koncertów charytatywnych^[24]. Został okrzyknięty wokalistą roku 1987 w rankingu tygodnika „Zarzewie” oraz zajął drugie miejsce w analogicznym plebiscycie organizowanym przez redakcję „Non Stop”^[25].

W 1988 zadebiutował jako aktor epizodyczną rolą w Oszołomieniu Jerzego Sztwiertni^[26]. Poza tym wystąpił gościnnie w dwóch piosenkach („Brzydkie dzieci”, „Neapolitano”) na albumie Piotra Zandera pt. Pora na seks^[26].

W latach 1991-1994 w trakcie zawieszenia działalności Lady Pank mieszkał w Chicago, gdzie okazjonalnie występował z Ryszardem Sygitowiczem i grupą Wander Band.

Po powrocie do Polski, w 1994 reaktywował Lady Pank z Janem Borysewiczem. Tego samego roku ujawnił się jako autor tekstów na albumie Nana. Od tamtego momentu jest autorem tekstów piosenek na kilku płytach Lady Pank, w tym słów do utworów: „Młode orły”^[27], „Nie chcę litości”, „Na granicy”, „Znowu pada deszcz”, „Słońcem opętani”, „Mój świat bez ciebie” czy „Do Moniki L.”, kompozycji stanowiącej ilustrację muzyczną do filmu Marka Koterskiego Ajlawju^[28].

W latach 90. m.in. nagrywał też z Robertem Gawlińskim („Choćby nie wiem co”)^[29] i występował gościnnie z Perfectem (koncertowe „Niewiele ci mogę dać”)^[30]. W 1998 wykreował postać Antoniego, głównego bohatera filmu fabularnego Doroty Kędzierzawskiej Nic^[31]. W 1999 wraz z innymi wykonawcami brał udział w nagraniu piosenki „Z kopyta kulig rwie”^[26]. W 2004 nagrał w duecie z Kubą Molędą utwór „Już zawsze na zawsze” na potrzeby albumu pt. Kubuś Puchatek – piosenki ze Stumilowego Lasu^[26].

Janusz Panasewicz w trakcie koncertu, wrzesień 2006

Lady Pank otrzymuje swoją gwiazdę w Opolu, 2007

W 2008 nagrał w duecie z Andrzejem Kraińskim z Kobranocki utwór „Jeżdżę na rezerwie”, który jednak nigdy nie doczekał się oficjalnego wydania^[26]. Również w 2008 premierowo zaprezentował swój pierwszy solowy singel – „Po co słowa”. 19 września nakładem QL Music wydał solowy album, zatytułowany po prostu Panasewicz^[32]. Rok 2009 spędził głównie na promowaniu na koncertach swojego solowego debiutu, pierwszy występ z premierowym materiałem dał 23 stycznia w Regionalnym Ośrodku Kultury „Mazury Garbate” w Olecku^[33]. 27 marca otrzymał tytuł „zasłużony dla miasta Olecka”^[34]. W 2011 wystąpił gościnnie w wielu nagraniach telewizyjnych (m.in. Szymon Majewski Show, Szansa na sukces i Po zmierzchu)^[35] oraz wziął udział w nagraniu utworu „Mazurski cud”^[36], powstałego w ramach akcji „Mazury Cud Natury”, promującego region Mazur^[37]. Wiosną 2012 wziął udział w drugiej edycji programu Bitwa na głosy, wraz ze swoją drużyną z Olecka zajął czwarte miejsce, odpadając w 7. odcinku^[38]. W 2013 nagrał utwór „Kura” na potrzeby projektu „Zwierzaki – faceci dla dzieci”^[39]. 25 marca 2014 wydał drugi solowy album pt. Fotografie, do którego muzykę napisali John Porter oraz producent nagrań Jakub Galiński^[40]. W 2017 został jurorem piątej edycji programu talent show Idol^[41].

Artyści w trakcie realizacji projektu Mazury Cud Natury. Od lewej: Krzysztof Jaworski, Ryszard Rynkowski, Wojciech Łozowski, Janusz Panasewicz, 2012

Koncert zespołu Lady Pank, Juwenalia Politechniki Warszawskiej, maj 2017

Koncert zespołu Lady Pank, Juwenalia Politechniki Warszawskiej, maj 2017

23 sierpnia 2019 wystąpił jako gość Darii Zawiałow w ramach dziesiątej edycji trasy Męskie Granie^[42]. Nagrał z nią również utwór „Szarówka vol. 2”, który został umieszczony na reedycji albumu Helsinki^[43]. W tym samym roku wziął udział w nagraniu utworu „Zaprowadź do piekła (Cayenne)” jako gość duetu Wac Toja n Matheo^[44].

Odznaczenia

27 marca 2009 otrzymał tytuł „zasłużony dla miasta Olecka” i został odznaczony medalem^[34]. 20 lipca 2018, podczas 25. Przystanku Olecko, została odsłonięta ławka na której usadzona jest rzeźba Panasewicza. W uroczystym odsłonięciu pomnika brał udział sam artysta w towarzystwie rodziny oraz fanów^[45].

Charakterystyka muzyczna i inspiracje

W młodości słuchał zespołów The Beatles, Led Zeppelin, Pink Floyd i The Rolling Stones^[46][47]. Album Led Zeppelin II uważa za „najważniejszą płytę w życiu”^[9]. Cenił sobie również twórczość Wojciecha Młynarskiego^[46] i śpiewał poezję Konstantego Gałczyńskiego^[48].

W latach 80. XX w. zainteresował się grupami The Cars, The Cure i The Police^[46].

Na pierwszym solowym albumie Panasewicz (2008) umieścił głównie liryczne ballady, ale też m.in. elementy muzyki irlandzkiej^[49].

Ławeczka Janusza Panasewicza w Olecku autorstwa Michała Selerowskiego

Życie prywatne

W 1980 ożenił się z Bogusławą Ossowską, z którą ma syna Wojciecha (ur. 1980). Po rozwodzie związał się z Ewą Smolarczyk, z którą ma synów-bliźniaków – Brunona i Juliusza (ur. 2007)^[50].

Pasjonat piłki nożnej. W 2009 był felietonistą „Magazynu Futbol”^[51]. Wielokrotnie występował w charakterze komentatora w programie As Wywiadu^[52] oraz programach kanału Polsat Sport. W 2018 został ekspertem telewizyjnym stacji Polsat Sport Premium, dla której komentuje spotkania piłkarskiej Ligi Mistrzów^[53]. Fanatyk FC Barcelony^[54][55] i kibic Legii Warszawa^[56]. Ceni sobie również Jagiellonię Białystok^[12]. W 2020 był gościem programu Hejt Park w dobrym składzie, podczas którego udzielił odpowiedzi na wiele pytań dotyczących sportu^[11]. Prócz piłki nożnej lubuje się w koszykówce i łyżwiarstwie^[48].

Kontrowersje

9 czerwca 2007 na koncercie w Pruszczu Gdańskim, będąc w stanie nietrzeźwości (wskazano 1,8 promila alkoholu w jego krwi), rzucił butelką w 24-letnią fotoreporterkę^[50]. We wrześniu 2008 Sąd Rejonowy w Gdańsku ukarał go grzywną w wysokości 13 tys. zł na rzecz poszkodowanej i 3 tys. zł kosztów sądowych^[57]. W marcu 2009 gdański sąd rejonowy ukarał go także naganą za wulgarne zwracanie się do publiczności podczas tego samego koncertu^[57].

W 2014 wystąpił nietrzeźwy podczas koncertu w Tarnobrzegu w ramach cyklu Lato z Radiem, na którym fałszował i mylił słowa własnych piosenek^[58][59]. Zachowanie wokalisty wywołało krytykę w mediach. Muzyk publicznie wystosował przeprosiny^[60], a ostatecznie rzucił alkohol^[61][62]. Deklaruje się jako abstynent^[63].

Dyskografia

Albumy solowe

Notowane utwory

Inne

Filmografia

Źródło^[70]:

Role filmowe

• 1984 – To tylko Rock (reż. Paweł Karpiński)
• 1988 – Oszołomienie (reż. Jerzy Sztwiertnia) w roli piosenkarza
• 1998 – Nic (reż. Dorota Kędzierzawska) w roli Antoniego
• 2003 – Segment '76 (reż Oskar Kaszyński) w roli barmana
• 2008 – 39 i pół – serial; gościnnie sprzedawca w sklepie muzycznym, Blitza
• 2010 – Licencja na wychowanie – serial; jako były mąż Weroniki^[71][72]
• 2014 – Kino (reż. Magdalena Wleklik, Tomasz Lechicki) w roli Arnolda – 39. Festiwal Filmowy w Gdyni

Ścieżka dźwiękowa

• 1984–1989 – O dwóch takich co ukradli księżyc – wykonania wokalne (z zespołem Lady Pank)
• 1995 – Cisza (reż. Paweł Trzaska) – słowa piosenek
• 1999 – Ajlawju (reż. Marek Koterski) – wokal w utworze „Do Moniki L.”^[73]
• 2019 – Władcy przygód. Stąd do Oblivio (reż. Tomasz Szafrański) – wokal w utworze „To rock’n’roll”^[74][75]
• 2021 – Żużel (reż. Dorota Kędzierzawska) – wokal w utworze „Czarny sport”^[76][77]

Przypisy

Bibliografia

• Michał Grzesiek: Lady Pank. Biografia nieautoryzowana. Bukowy Las, 2013.

Linki zewnętrzne

• Janusz Panasewicz w bazie filmpolski.pl
• Janusz Panasewicz w bazie Archiwum Polskiego Rocka