Janusz Przybylski

Janusz Przybylski
Data i miejsce urodzenia4 września 1937
Poznań
Data i miejsce śmierci2 lipca 1998
Warszawa
Alma MaterAkademia Sztuk Pięknych w Warszawie
Dziedzina sztukimalarstwo, grafika
Epokaabstrakcjonizm, figuratywizm, hiperrealizm, nowa figuracja
Nagrody
  • nagroda indywidualna Ministra Kultury i Sztuki (1998)
Grób J.. Przybylskiego na Powązkach Wojskowych

Janusz Ludwik Przybylski (ur. 4 września 1937 w Poznaniu, zm. 2 lipca 1998 w Warszawie[1]) – polski malarz i grafik, uważany za czołowego reprezentanta nowej figuracji w Polsce[2].

Życiorys

Uczył się w poznańskim liceum plastycznym, a studiował w latach 1957–1963 na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem Aleksandra Kobzdeja (dyplom z wyróżnieniem). Od 1964 pracował jako wykładowca na tej uczelni[1]. W 1987 otrzymał tytuł profesora[3]. W 1991 został profesorem zwyczajnym[2]. Początkowo interesował się abstrakcją ekspresyjną, szybko wypracował jednak własny styl, skupiając się na sztuce figuratywnej. Inspirował się pracami Francisa Bacona, Pabla Picassa, szkicami Velazqueza i grafikami Goi. Po roku 1970 zaczął się zwracać w stronę hiperrealizmu, a inspiracjami dla niego byli wówczas Toulouse-Lautrec i Edward Kienholz. Pod koniec życia malował obrazy, w których głównym elementem był motyw skręconej, czasem mocno zasupłanej, liny. Nazywał ten kierunek "lin-artem".

J. Przybylski miał przeszło 60 wystaw indywidualnych w kraju i zagranicą[2].

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A3 tuje-3-35)[4].

Nagrody

  • główna nagroda VI Internationale Graphik Ausstelung w Wiedniu (1968)[2]
  • nagroda specjalna II Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie (1968)[2]
  • pierwsza nagroda I Ogólnopolskiego Konkursu na Grafikę w Łodzi (1969)[2]
  • złoty medal Międzynarodowego Biennale w Saŏ Paulo (1971)[2]

Główne prace

  • 1968 – Wizyta, Grupa na wolnym powietrzu, Oczekiwanie
  • 1969 – Garnitury – zmiana koszuli, Z głową w dłoniach, Koszula zmęczona, Zaszczute zwierzątko, Na ludzi patrzę
  • 1970 – Zbiór T. P.
  • 1971 – Przy drzwiach otwartych, Mamidło, Informacja z gazety
  • 1974 – Gabloty, Dokumenty
  • 1991 – Błyski
  • 1992 – Sonata jesienna

Duży zbiór prac Przybylskiego, prawie 50 obiektów, znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu, prace tego artysty są też w kolekcji Tate Gallery, Albertiny, Muzeum Narodowego w Warszawie oraz w Zachęcie[2].

Przypisy

  1. a b Janusz Przybylski, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [dostęp 2021-11-11].
  2. a b c d e f g h Hałasa
  3. Prof. zw. Janusz Przybylski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-11-11].
  4. Wyszukiwarka cmentarna, Warszawskie cmentarze [dostęp 2021-11-11].

Bibliografia

  • Biografia na culture.pl
  • Hałasa G., 2017: Janusz Przybylski (1937–1998). Twórczość i dzieła artysty w Muzeum Narodowym w Poznaniu [1].

Media użyte na tej stronie

Janusz Przybylski - Cmentarz Wojskowy na Powązkach (195).JPG
Autor: Alina Zienowicz (Ala_z), Licencja: CC BY 3.0
Warszawa, Powązki Wojskowe