Janusz Reykowski

Janusz Reykowski
Ilustracja
Janusz Reykowski (2019)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1929
Warszawa

prof. dr. hab nauk nauk humanistycznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1959

Habilitacja

1965 – psychologia
Uniwersytet Warszawski

Profesura

1979

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Janusz Reykowski (ur. 29 listopada 1929 w Warszawie) – psycholog, profesor nauk humanistycznych, działacz społeczno-polityczny.

Życiorys

Jest absolwentem V LO im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie.

Od początku kariery naukowej był związany z Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1954 uzyskał tam tytuł magistra, w 1959 doktora, w 1965 habilitował się. W 1972 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1979 profesorem zwyczajnym[1]. Pracował na Uniwersytecie Warszawskim do 1980, kiedy to utworzył Instytut Psychologii PAN[1].

Od 1965 do 1967 pracował jako konsultant w Wojskowym Instytucie Medycyny Lotniczej. Od 1967 do 1968 pełnił funkcję kierownika Ośrodka Badań Społecznych Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego W 1996 był współzałożycielem Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej[1]. Został też przewodniczącym Rady Programowej SWPS. Od 1984 jest członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, a od 1991 członkiem Academia Europea. Pracował także głównie jako konsultant w licznych zagranicznych instytucjach naukowych.

Od 1949 do rozwiązania w 1990 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[2]. Od grudnia 1988 do stycznia 1990 członek Biura Politycznego KC PZPR[2]. Z ramienia tej partii przewodniczył zespołowi ds. reform politycznych Okrągłego Stołu[1]. Od 1989 do 1990 był przewodniczącym Komisji Analiz i Prognoz Społeczno-Politycznych KC PZPR. Od 1983 do 1989 wchodził w skład rady krajowej PRON. Członek Prezydium Tymczasowej Rady Krajowej PRON w 1982 roku[3].

W 2004 został członkiem Konwentu Programowego Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

Nagrody i odznaczenia

Wybrane publikacje

  • Eksperymentalna psychologia emocji, Warszawa, Książka i Wiedza, 1968.
  • Motywacja, postawy prospołeczne a osobowość, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979.
  • Development and Maintenance of Prosocial Behavior, Plenum Press NY 1984 (współautorzy: E.Staub, D.Bar-Tal, J.Karylowski).
  • Social and Moral Values, Hillsdale, N.J.: Erlbaum. 1989. (współautorzy: N.Eisenberg, E.Staub).
  • Postawy i wartości Polaków a zmiany systemowe, Warszawa, Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN, Warszawa 1993
  • Potoczne wyobrażenia o demokracji. Psychologiczne uwarunkowania i konsekwencje, Warszawa: Wyd. IP 1995
  • Intrinsic Motivation and Intrinsic Inhibition of Aggressive Behavior, [w:]: Feshbach S., Frączek A. (Eds.), Aggression and Behavior Change, NY Praeger Publishers 1979.
  • Social Motivation, „Annual Review of Psychology”, 1982, 33, 123–154.
  • Developmental patterns of prosocial motivation: A cross-national study. (with R.Silbereisen et al.), „Journal of Cross-Cultural Psychology” Vol. 20, 3, 1989.
  • Collectivism, individualism and interpretation of social change: Limitations of a simple model, „Polish Psychological Bulletin”, 24, 2, 89–109. 1993. (współautor: Z. Smoleńska)
  • Patriotism and collective system of meanings [in:] D. BarTal and E. Staub (Eds) Patriotism in a global age, Chicago: Nelson-Hall. (1997)
  • Justice motive and altruistic helping – Rescuers of Jews in Nazi occupied Europe [w:] Ross, M. & Miller, D.T. (Eds): The justice motive in everyday life, New York: Cambridge University Press 2001.

Bibliografia

  • Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1093

Przypisy

  1. a b c d Janusz Reykowski. [w:] Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego [on-line]. psych.uw.edu.pl. [dostęp 2019-01-30].
  2. a b Jacek Żakowski. Trzeba wyrzucić pistolet. Rozmowa z prof. Januszem Reykowskim. „Polityka”, s. 25, 6 lutego 2019. 
  3. Dziennik Polski, r. XXXVIII, nr 223 (11807), Kraków 20 grudnia 1982 roku, s.2.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie