Janusz Terakowski

Janusz Terakowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1933
Kraków

Data i miejsce śmierci

10 sierpnia 2002
Kraków

Miejsce spoczynku

Cmentarz Salwatorski

Zawód, zajęcie

filolog, fotograf, rysownik, poeta

Narodowość

Polska

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Wydział

polonistyka

Rodzice

Józef i Jadwiga Terakowscy

Małżeństwo

Maria Teresa Białas Terakowska

Dzieci

Jakub Terakowski

Strona internetowa

Janusz Terakowski (wcześniej Jan Terakowski, ur. 8 czerwca 1933 w Krakowie, zm. 10 sierpnia 2002 tamże) - polski filolog, fotograf, rysownik, poeta, autor tekstów piosenek dla Zbigniewa Wodeckiego, założyciel i Redaktor Naczelny miesięcznika „Kalumet”, wieloletni pracownik Centrum Kultury „Dworek Białoprądnicki”.

Życiorys

Urodził się jako Jan, syn Jadwigi i Józefa Terakowskich, prowadzących w latach trzydziestych XX wieku sklep z galanterią skórzaną przy ul. Szewskiej w Krakowie. Przyrodni brat Doroty Terakowskiej - pisarki i dziennikarki. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach sześćdziesiątych XX wieku prowadził krakowski oddział Stowarzyszenie Ateistów i Wolnomyślicieli. Później pracował w krakowskim Muzeum Etnograficznym, a w latach 1974 - 1995 był zatrudniony w Centrum Kultury "Dworek Białoprądnicki" (w latach 1974 - 1981 pełnił tam funkcję zastępcy dyrektora do spraw programowych)[1]. Zajmował się linorytem, techniką tą wykonywał zaproszenia dla Piwnicy Pod Baranami[2].

Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, wystąpił z niej w roku 1982, na znak protestu przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego. W latach siedemdziesiątych współpracował ze Zbigniewem Wodeckim, dla którego napisał teksty kilkunastu piosenek, w tym tak znanych jak "Izolda" i "Zacznij od Bacha"[3]. W roku 1993 powołał do życia miesięcznik "Kalumet"[4] - pierwsze w Polsce czasopismo dla palaczy i kolekcjonerów fajek, wcześniej publikowanego w formie biuletynu Pierwszej Krakowskiej Loży Fajki, której był współzałożycielem i Prezydentem[5]. Funkcję Redaktora Naczelnego miesięcznika "Kalumet" sprawował aż do śmierci. 

Zmarł na chorobę nowotworową. Został pochowany na Cmentarzu na Salwatorze.

Życie prywatne

Jego żoną była Maria Teresa Białas–Terakowska – tkaczka, artystka. Miał jednego syna – Jakuba Terakowskiego – biologa, podróżnika i dziennikarza.

Twórczość

Słowa do piosenek Zbigniewa Wodeckiego[6]:

  • "Ballada o Jasiu i Małgosi"
  • "Ballada o nieznajomych"
  • "Basia, Basia"
  • "Byłaś dla mnie dobra"
  • "Izolda"
  • "Mają ludzie swoje niepokoje"  
  • "Okno róża i balkon"  
  • "Panny mego dziadka"
  • "Partyjka"
  • "Posłuchaj mnie spokojnie"
  • "Sąsiedzi"
  • "Sobą być"
  • "To nie my"
  • "Uroki"
  • "Uśmiechy"
  • "Wspomnienia tych dni"
  • "Zabiorę Cię dziś na bal"
  • "Zacznij od Bacha"

Przypisy

  1. ↑ Jolanta Kogut, Magazyn Kulturalny Dworzanin, marzec 2011, ISSN 1895-9156.
  2. ↑ Leszek Długosz, Pod Baranami ten szczęsny czas… : sceny i obrazy z "życia piwnicznego" w Krakowie w latach 60. i 70. XX wieku, Poznań : Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2016, ISBN 978-83-65521-26-2.
  3. ↑ Kamil Bałuk, Wacław Krupiński, "Wodecki. Tak mi wyszło", Warszawa: Agora, 2018, ISBN 978-83-268-2705-1.
  4. ↑ Wacław Klag, Dziennik Polski, "Kartki z kalendarza Janusza Terakowskiego", 16 maja 2009.
  5. ↑ Mirosław Jurgielewicz, "Kalumet" - pismo miłośników fajki, 2007, ISSN 1234-2378.
  6. ↑ Katarzyna Wodecka - Stubbs, Fundacja Zbigniewa Wodeckiego, 31 października 2020.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Janusz Terakowski.jpg
Autor: Kuba Terakowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Janusz Terakowski