Janusz Zakrzewski

Janusz Zakrzewski (ur. 23 lipca 1932 w Krakowie, zm. 26 października 2008 w Warszawie) – polski fizyk doświadczalny zajmujący się fizyką cząstek elementarnych (inaczej fizyką wysokich energii). Profesor doktor habilitowany (od 1971), dziekan Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego (1972–1975) i prorektor Uniwersytetu Warszawskiego (1981–1982).

Nagrobek Janusza Zakrzewskiego

Życiorys

Ukończył studia z zakresu fizyki na Uniwersytecie Warszawskim w 1957, a doktorat z fizyki uzyskał na Uniwersytecie w Bristolu. Członek PAN (od 1986), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (od 1984), Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Prezes Polskiego Towarzystwa Fizycznego (1987–1991).

Pracował w Zakładzie Cząstek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytutu Fizyki Doświadczalnej na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Jako fizyk-eksperymentator był współodkrywcą (z Marianem Danyszem i Jerzym Pniewskim) pierwszego podwójnego hiperjądra (1963) oraz ciężkich hiperjąder. Brał udział w eksperymencie, który doprowadził do odkrycia neutralnego bozonu pośredniczącego w CERN.

Ojciec matematyka, profesora UW Piotra Zakrzewskiego. Miejsce spoczynku: cmentarz Powązkowski w Warszawie, kwatera 63, rząd 5, miejsce 10^[1].

Publikacje

Współautor (z A. K. Wróblewskim) podręcznika Wstęp do fizyki (t. 1 z 1976; t. 2, cz. 1–2 z lat 1989–1991), PWN.

Przypisy

Bibliografia

• Prof. zw. dr hab. cz Janusz Zakrzewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2009-08-16] .
• Krótka notka biograficzna (ze zdjęciem) na stronie Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego
• Artykuł w "Forum Akademickim"