Janusz z Kobylan

Janusz z Kobylan

Grzymała
Rodzina	Kobylańscy herbu Grzymała
Data urodzenia	po 1380
Data śmierci	ok. 1441
Żona	Anna
Dzieci	Jakub z Kobylan (kasztelan biecki), Jan z Kobylan, Piotr z Kobylan i Mikołaj z Kobylan

Janusz z Kobylan (Kobylański), piszący się z Kobylan i Dukli, herbu Grzymała (ur. po 1380, zm. przed 30 września 1441) – łowczy krakowski (1419-1438), starosta sanocki (1420-1430), i kamieniecki (1438).

Wraz ze starszym bratem Domaratem (urodzonym w roku 1380), brał udział wyprawie Władysława Jagiełły przeciw Krzyżakom w 1410 roku. Walczył w pierwszym szeregu chorągwi krakowskiej.

W 1426 roku, z polecenia króla Władysława Jagiełły, na czele pięciotysięcznej jazdy rycerstwa brał udział w wyprawie przeciw Turcji i obozował (od 24 czerwca) przez dwa miesiące pod Braiłowem, gdzie miał przybyć cesarz Zygmunt, który jednak, wobec czeskich rozruchów, nie dotarł na miejsce spotkania.

Jako łowczy krakowski w 1435 roku podpisał pokój Brzeski między królem Władysławem Jagiełłą a Krzyżakami. Zmarł zapewne wkrótce potem, bo 30 września 1441 roku występowała już Anna - wdowa po nim z synami: Jakubem (kasztelanem bieckim w roku 1444), Janem, Piotrem i Mikołajem z Kobylan, którzy do 1485 roku gospodarowali wspólnie i udzielali królowi pożyczek zabezpieczonych na Jadownikach w powiecie sądeckim i w latach 1485-1487 dokonali podziału majątku.

Rodzina

Pochodził z rodziny szlacheckiej Kobylańskich. Był prawnukiem wojewody kaliskiego Przecława^[1].

Janusz z Kobylan był mężem Anny. Ich synami byli; Jakub z Kobylan, Jan z Kobylan, Piotr i Mikołaj z Kobylan.

Brat Janusza; Domarat z Kobylan (zmarł w roku 1440), był marszałkiem nadwornym koronnym, kasztelanem bieckim, wojnickim i lubelskim.

Przypisy

Bibliografia

• Polski Słownik Biograficzny, t. 13, s. 163
• Kazimierz Tymieniecki, Zygmunt Wojciechowski, Roczniki historyczne, Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Towarzystwo Miłośników Historii w Poznaniu, 2000, t. 66 s.89