Japońskie Morskie Siły Samoobrony
Państwo | |
---|---|
Siły zbrojne | |
Data utworzenia | 1954 |
Prefiks | JDS |
Bandera |
Japońskie Morskie Siły Samoobrony (jap. 海上自衛隊 Kaijō Jieitai) – faktyczny morski współczesny rodzaj sił zbrojnych Japonii, którego zadaniem jest morska obrona kraju. Jako część Sił Samoobrony powstały w roku 1954, kiedy Aktem o Siłach Samoobrony zostały wyodrębnione jako samodzielny rodzaj sił zbrojnych z powstałych w 1952 roku Sił Bezpieczeństwa Przybrzeżnego.
Historia
Po przegranej przez Japonię II wojnie światowej okupacyjne władze amerykańskie zarządziły całkowitą demilitaryzację kraju. Dopiero 1 maja 1948 roku dla walki z przestępczością i przemytem powołano straż wybrzeża – Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (Kaijō Hoanchō)[1]. Wraz ze stopniowym znoszeniem restrykcji okupacyjnych, 26 kwietnia 1952 roku w ramach straży przybrzeżnej utworzono Straż Morską lub Siły Bezpieczeństwa Przybrzeżnego (Kaijō Keibitai)[1]. 1 lipca 1954 roku, wraz z powołaniem Sił Samoobrony, na bazie Straży Morskiej powołano Morskie Siły Samoobrony (Kaijō Jieitai, w skrócie Kaiji)[1]. Jedynie potocznie określane są jako japońska marynarka wojenna (Kaigun)[1]. Stosowana jest też nazwa angielska Maritime Self-Defense Force (MSDF)[1].
Główny komponent operacyjny marynarki stanowią Siły Eskortowe (Goei Kantai) z dowództwem w Yokosuka, utworzone w 1961 roku, grupujące flotylle i dywizjony niszczycieli[2]. Drugi z podstawowych komponentów operacyjnych stanowią Siły Podwodne (Sensui Kantai), utworzone w 1981 roku[2]. Trzeci podstawowy komponent morski stanowią Siły Przeciwminowe, obejmujące też okręty desantowe. W skład Morskich Sił Samoobrony wchodzą również ich Siły Lotnicze[2]. W 2016 roku japońska marynarka posiadała około 130 okrętów, 300 statków powietrznych i 45,3 tysiąca personelu[3].
Z powodów politycznych, największe okręty nawodne, stanowiące trzon marynarki, określane są w Japonii formalnie jako eskortowce (goeikan), a na zewnątrz jako niszczyciele, nosząc odpowiadające klasie niszczycieli angielskie prefiksy numerów burtowych zaczynające się od DD (ang. destroyer)[4]. Dotyczy to też czterech niszczycieli śmigłowcowych (DDH) typów Izumo i Hyūga, które w rzeczywistości stanowią śmigłowcowce, oraz ośmiu wielkich niszczycieli rakietowych (DDG) typów Kongō, Atago i Maya, które w literaturze bywają uznawane za krążowniki[4][5]. Te ostatnie okręty stanowią trzon japońskiej obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej, wyposażone w amerykański system kierowania ogniem Aegis, modernizowany począwszy od 2007 roku do wersji antybalistycznej Aegis BMD[4]. Dużymi okrętami z możliwością operowania z nich śmigłowców są też trzy okręty desantowe doki[4].
Pozostałe duże jednostki nawodne w 2016 roku stanowiły dwa niszczyciele rakietowe (DDG typu Hatakaze), 28 wielozadaniowych eskortowców (DD, odpowiadających niszczycielom rakietowym lub fregatom) oraz 6 niszczycieli eskortowych lub fregat (DE)[4]. W 2016 roku Japonia miała 17 okrętów podwodnych o napędzie spalinowo-elektrycznym[4].
Okręty
Typ | Zdjęcie | Okręty | Wejście do służby | Wyporność (t) | Długość (m) |
---|---|---|---|---|---|
Niszczyciele śmigłowcowe (DDH) (4) | |||||
Niszczyciele śmigłowcowe typu Izumo | Izumo „Kaga” | 2015 | 27 000 | 248 | |
Śmigłowcowce typu Hyūga | „Hyūga” „Ise” | 2009–2011 | 19 000 | 197 | |
Okręty desantowe-doki (3) | |||||
Okręty desantowe typu Osumi | „Ōsumi” „Shimokita” „Kunisaki” | 1998–2003 | 14 000 | 178 | |
Niszczyciele rakietowe (DDG) (8) | |||||
Niszczyciele rakietowe typu Maya | „Maya” „Haguro” (w budowie) | 2017–2021 | 10 250 | 170 | |
Niszczyciele rakietowe typu Atago | „Atago” „Ashigara” | 2007–2008 | 10 000 | 170 | |
Niszczyciele rakietowe typu Kongō | „Kongō” „Kirishima” „Myōkō” „Chōkai” | 1993–1998 | 9500 | 161 | |
Niszczyciele rakietowe typu Hatakaze | „Shimakaze” (dalszy 1 szkolny) | 1986–1988 | 4650 | 150 | |
Małe niszczyciele (DD) (31) (Fregaty) | |||||
Niszczyciele rakietowe typu Asahi | „Asahi” „Shiranui” | 2018–2019 | 6800 | 151 | |
Niszczyciele rakietowe typu Akizuki | (c) ウツダー, CC BY 2.1 jp | „Akizuki” „Teruzuki” „Suzutsuki” „Fuyuzuki” | 2012–2014 | 6800 | 150,5 |
Niszczyciele rakietowe typu Takanami | „Takanami” „Onami” „Makinami” „Sazanami” „Suzunami” | 2003–2006 | 4650 | 150 | |
Niszczyciele rakietowe typu Murasame | „Murasame”, „Harusame” „Yūdachi”, „Kirisame” „Inazuma”, „Samidare” „Ikazuchi”, „Akebono” „Ariake” | 1996–2002 | 5100 | 151 | |
Niszczyciele rakietowe typu Asagiri | „Asagiri”, „Yamagiri” „Yūgiri”, „Amagiri” „Hamagiri”, „Setogiri” „Sawagiri”, „Umigiri” | 1988–1991 | 4200 | 137 | |
Niszczyciele rakietowe typu Hatsuyuki | „Matsuyuki” (dalsze 2 szkolne) | 1984–1987 | 3800 | 130 | |
Niszczyciele eskortowe (6) (Fregaty) | |||||
Fregaty rakietowe typu Abukuma | „Abukuma” „Jintsu” „Oyodo” „Sendai” „Chikuma” „Tone” | 1989–1993 | 2500 | 109 | |
Okręty podwodne (16) | |||||
Okręty podwodne typu Sōryū | JS „Sōryū” JS „Unryū” JS „Hakuryū” JS „Kenryū” JS „Zuiryū” JS „Kokuryū” | 2009– | 4200 | 84 | |
Okręty podwodne typu Oyashio | JS „Michishio” JS „Uzushio” JS „Makishio” JS „Isoshio” JS „Narushio” JS „Kuroshio” JS „Takashio” JS „Yaeshio” JS „Setoshio” JS „Mochishio” | 1998–2008 | 3000 | 81,7 |
Lotnictwo
Zdjęcie | Statek | Typ | Wersja | W służbie[6] | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
Samoloty | |||||
Lockheed P-3 Orion | patrolowy/ZOP/ELINT | P-3C EP-3C OP-3C UP-3C UP-3D | 73 5 5 1 3 | Zbudowane na licencji przez Kawasaki. | |
Kawasaki P-1 | patrolowy/ZOP | P-1 | 33 | ||
Lockheed C-130 Hercules | transportowy | KC-130R | 1 | Łącznie 6 wróci do służby. | |
Beechcraft King Air | treningowy aerofotogrametria | TC-90 UC-90 | 27 5 | ||
Learjet 36 | rozpoznawczy | U-36A | 4 | ||
Fuji T-5 | szkolny | T-5 | 50 | ||
PS-1 Shin Meiwa | SAR | US-1A | 2 | ||
ShinMaywa US-2 | SAR | US-2 | 5 | ||
Śmigłowce | |||||
Mitsubishi SH-60 | pokładowy, ZOP | SH-60J SH-60K | 46 39 | ||
Mitsubishi UH-60 | SAR | UH-60J | 19 | ||
Sikorsky MH-53E Sea Dragon | zwalczanie min | S-80-M-1 | 10 | ||
AgustaWestland AW101 | transportowy zwalczanie min | CH-101 MCH-101 | 2 5 | Część montowana przez Kawasaki. | |
McDonnell Douglas MD-500 | szkolny | OH-6D OH-6J | 5 4 | Licencyjne Kawasaki. | |
Eurocopter EC135 | szkolny | TH-135 | 10 | Zamówiono 15. |
Wycofane okręty (niektóre)
Typ | Zdjęcie | Okręty | Wejście do służby | Wyporność (t) | Długość (m) |
---|---|---|---|---|---|
Niszczyciele typu Shirane | „Kurama” „Shirane” | 1981 | 7500 | 159 | |
Okręty podwodne typu Harushio | „Asashio” (szkolny) | 1994 | 2750 | 77 |
Przypisy
- ↑ a b c d e Wieliczko 2017 ↓, s. 26.
- ↑ a b c Wieliczko 2017 ↓, s. 30-31.
- ↑ Wieliczko 2017 ↓, s. 27.
- ↑ a b c d e f Wieliczko 2017 ↓, s. 37-38.
- ↑ Marcin Schiele. Japońskie fregaty rakietowe typu Murasame. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 1′00. V (20), s. 12, styczeń-luty 2000. Warszawa: Magnum X.
- ↑ World Air Forces 2015 - Flightglobal.. globalaviationaerospace.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-05)]. globalaviationaerospace.com, 2014-12-11.
Bibliografia
- JMSDF. [dostęp 2012-05-10]. (ang.).
- Leszek Wieliczko. Flota Wschodzącego Słońca. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8/2017. XXI (181), 2017. ISSN 1426-529X.
Linki zewnętrzne
- Morska potęga współczesnej Japonii. [dostęp 2017-02-08]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: David Newton, uploader was Denelson83, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Naval ensign of the Imperial Japanese Navy and the Japan Maritime Self-Defense Force
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Sailors aboard Japanese destroyer JS KONGO (DDG-173) watch pierside line handlers as the ship moors pierside Naval Station Pearl Harbor. Kongo is the first Japanese ship with the capability to detect, track and intercept short- to medium-range ballistic missiles. Later this year, Kongo is scheduled to conduct a flight test designated Japan Flight Test Mission-1, at Pacific Missile Range Facility, Hawaii. U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 1st Class James E. Foehl (RELEASED)
The MH-53E Sea Dragon fly by during the Japan Maritime Self-Defense Force (JMSDF) (JMSDF) Iwakuni Festival (Marine Corps Air Station Iwakuni), Japan.
PACIFIC OCEAN (Dec. 6, 2010) The Japan Maritime Self-Defense ship JS Hatakaze (DDG-171) is participating in exercise Keen Sword 2011. (U.S. Navy photo by Information Systems Technician 1st Class Benjamin Wooldridge/Released)
Japanese destroyer JS Kongo (DDG-173) passes the USS Arizona Memorial as she makes her way pierside Naval Station Pearl Harbor. Kongo is the first Japanese ship with the capability to detect, track, and intercept short- to medium-range ballistic missiles. Later this year, Kongo is scheduled to conduct a flight test designated Japan Flight Test Mission-1, at Pacific Missile Range Facility, Hawaii. U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 1st Class James E. Foehl (RELEASED)
Autor: Los688, Licencja: CC0
JMSDF LC-90 liaison aircraft,61SQ.At USAF Yokota AFB,Japan.Taken by Los688,22-Aug-2009.PD-self.
Ja:海上自衛隊LC-90連絡機 第61飛行隊。2009年8月22日、横田基地にて撮影。Murasame, a Japanese Murasame-class destroyer arrives in Pearl Harbour.
Autor: Toshiro Aoki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Japan Maritime Self-Defense Force Kawasaki P-1
A Japan Maritime Self-Defense Force honor guard assigned to the training ship JS Kashima (TV 3508) present arms during a welcoming ceremony aboard the ship at Joint Base Pearl Harbor-Hickam, Hawaii June 8, 2010. Kashima is participating in festivities marking the 50th anniversary of the Treaty of Mutual Cooperation and Security between the United States and Japan.
Autor: jimmyweee from Pozzuoli, Italy, Licencja: CC BY 2.0
JS Takanami (DD-110) transits.
081103-N-9758L-057 0PEARL HARBOR (Nov. 3, 2008) The Japan Maritime Self Defense Force guided-missile destroyer JS Ashigara, DDG-178, makes her way pierside at Naval Station Pearl Harbor.
A starboard view of the Japanese Maritime Self Defense Force (JMSDF) 2 Shirane Class Helicopter Destroyer KURAMA (DDH 144), as it sails past the Embarcadero Marina Park and the San Diego Convention Center is in the background. On the stern of the ship sits a pair of Mitsubishi HSS-2B Sea Kings. The ship is participating in RIMPAC 92 (Rim of the Pacific Exercise 1992).
In Yokosuka,Japan.8-Feb-2009.JMSDF Oyashio class submarine.Taken by Los688.PD-self
Autor: Dragoner JP, Licencja: CC BY-SA 3.0
JS Izumo (DDH-183) just after her launch.
Autor: Taisyo, Licencja: CC-BY-SA-3.0
US-1A-Flying boat(ja:US-1A),The U.S. military Iwakuni base
Autor: Hunini, Licencja: CC BY-SA 4.0
海上自衛隊 MCH-101掃海・輸送ヘリコプター(8651号機)。 14年9月14日 岩国航空基地にて。
Autor: Hunini, Licencja: CC BY-SA 3.0
海上自衛隊 UH-60Jヘリコプター(8961号機)。13年7月20日 阪神基地にて。
Autor: Taisyo, Licencja: CC-BY-SA-3.0
US-1A KAI Flying boat (en:ShinMaywa US-2),The U.S. military Iwakuni base.
Autor: Japan Maritime Self Defense Force, Licencja: Attribution
JS Isoyuki (DD-127).
Autor: Rob Schleiffert from Holland, Licencja: CC BY-SA 2.0
211 Kokutai had these Hughes-helicopters for training at Kanoya. The OH-6D's were replaced by newer OH-6DA's.
Autor: Hunini, Licencja: CC BY-SA 3.0
海上自衛隊 U-36A訓練支援機(9204号機) 左側面。2014年2月23日 航空自衛隊小牧基地にて。
(c) Brian Burnell, CC-BY-SA-3.0
The Japanese Asagiri-class destroyer JDS Umigiri (DD-158) photographed at Portsmouth, UK, on the 28 of July 2008 by Brian Burnell.
Image uploaded by me User:George.Hutchinson from a photograph taken by and supplied by Brian Burnell.
Wikipedia editors are reminded that the copyright remains with the photographer, and that the terms of the Creative Commons licence; that allow editors to reuse this image apply to Wikipedia editors also, as they do to other re-users of this image. Breaches of the licence terms are not only unlawful, but are also antisocial, in that breaches discourage photographers from making their images freely available to everyone without payment. Wikipedia re-users are also reminded of the license terms that derivatives of this image should not imply that the adaptation is endorsed or approved by the author or copyright holder. Neither should derivatives be presented as the creation of the author or copyright holder, while clearly stating that the adaptation is a derivative of the original.
Attribution online should be in this format Brian Burnell. On the printed page, a simpler form is acceptable - example: "Image: Brian Burnell".