Japońskie Siły Samoobrony

Japońskie Siły Samoobrony
Jieitai
Ilustracja
Flaga Lądowych Sił Samoobrony
Państwo

 Japonia

Data sformowania

1954

Dane podstawowe
Liczebność

247 150 (2015)

Budżet wojskowy
% PKB

1%

Japońskie Siły Samoobrony (jap. 自衛隊 Jieitai) – siły zbrojne Japonii utworzone 1 lipca 1954 roku po zakończeniu amerykańskiej okupacji kraju po II wojnie światowej. W 2017 roku siły zbrojne znalazły się na piątym miejscu w rankingu najpotężniejszych wojsk świata prowadzonym przez Global Firepower[1].

Doświadczenia wojny światowej, do udziału w której popchnęła kraj polityka nacjonalizmu i militaryzmu, doprowadziły do uchwalenia pacyfistycznej konstytucji, której artykuł 9[2] zakazuje użycia siły jako sposobu rozwiązywania sporów międzynarodowych, jak również posiadania armii, floty i lotnictwa wojskowego. Interpretacja artykułu wywoływała i w dalszym ciągu wywołuje zaciekłe polityczne debaty[3].

Historia

Zakończenie chińskiej wojny domowej w 1949 roku i ustanowienie Chińskiej Republiki Ludowej doprowadziło do zmiany sytuacji politycznej i militarnej w basenie Pacyfiku. Wybuch wojny koreańskiej w 1950 roku i skierowanie na front jednostek amerykańskich stacjonujących w Japonii, czyniło ten kraj bezbronnym. Douglas MacArthur podjął decyzję o utworzeniu 75-tysięcznej Narodowej Rezerwy Policji, powiększonej i przekształconej w 1952 roku w Siły Bezpieczeństwa Narodowego, a w 1954 roku – w Japońskie Siły Samoobrony (JSS).

Rozwój sytuacji międzynarodowej i kolejne zmiany polityczne w kraju wpływały na postrzeganie roli i zadań JSS. Rozbudowa sił zbrojnych ZSRR na Dalekim Wschodzie, w tym na terenach, do których pretensje rości Japonia (południowe Kuryle) oraz radziecka inwazja na Afganistan (1979), doprowadziły w latach 80. XX wieku do modernizacji i rozbudowy sił zbrojnych Japonii, zwłaszcza w dziedzinie obrony przeciwlotniczej i przeciwpodwodnej.

Wzrost znaczenia militarnego Chin, agresywna postawa Korei Północnej, w tym rozwój jej programu rakiet dalekiego zasięgu, zagrożenie terroryzmem itd. wywołują polityczną dyskusję na temat przyszłości Japońskich Sił Samoobrony[4].

W latach 2004–2006 w Iraku działała Japońska Grupa Odbudowy i Wsparcia licząca 600 żołnierzy. Była to pierwsza operacja wojskowa poza granicami kraju od zakończenia II wojny światowej (z wyjątkiem misji pod auspicjami ONZ).

Struktura i wyposażenie

W sensie prawnym Japońskie Siły Samoobrony nie są jednostkami wojskowymi, co wymusza specyficzny ich charakter. Wszyscy w nich służący formalnie są cywilami, sprawy prawne rozstrzyga zwyczajny sąd cywilny itd., konsekwentnie nie używa się militarnej nomenklatury. Brak na wyposażeniu broni stricte ofensywnych i dalekiego zasięgu: pocisków balistycznych, jednostek piechoty morskiej oraz amfibijnych itd. choć są od tego wyjątki. W 1999 roku na wyposażeniu JSS pojawiły się okręty desantowe typu Osumi[5] zdolne do przerzutu wojska i broni pancernej i wyposażone w ciągły pokład lotniczy[6].7 kwietnia 2018 sformowano pierwszą brygadę piechoty morskiej od czasów drugiej wojny światowej[7].

Pod względem wyposażenia i wyszkolenia Japońskie Siły Samoobrony nie ustępują czołowym armiom świata. Budżet na „samoobronę” – w granicach 50 mld dolarów rocznie, jest ósmym pod względem wysokości w skali globu[8]. Silnie rozwinięta jest współpraca militarna ze Stanami Zjednoczonymi.

W skład JSS wchodzą:

Przypisy

  1. ↑ Countries Ranked by Military Strenght,
  2. ↑ Konstytucja Japonii, Teruji Suzuki, Ambasada Japonii w Polsce, 3 listopada 1946 [dostęp 2021-04-29], Cytat: Naród japoński, dążąc szczerze do międzynarodowego pokoju opartego na sprawiedliwości i porządku, wyrzeka się na zawsze wojny jako suwerennego prawa narodu, jak również użycia lub groźby użycia siły jako środka rozwiązywania sporów międzynarodowych. Dla osiągnięcia celu określonego w poprzednim ustępie nie będą nigdy utrzymywane siły zbrojne lądowe, morskie i powietrzne ani inne środki mogące służyć wojnie. Nie uznaje się prawa państwa do prowadzenia wojny.
  3. ↑ Japońskie pożegnanie pacyfizmu
  4. ↑ Przeciwdziałanie zagrożeniu terrorystycznemu Cesarstwa Japonii w rozwiązaniach systemowych narodowej polityki bezpieczeństwa
  5. ↑ index. [dostęp 2009-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-27)].
  6. ↑ Czy nowy rząd doprowadzi do remilitaryzacji Japonii i jej powrotu do światowej polityki?. Centrum Studiów Polska-Azja. [dostęp 2009-12-05].
  7. ↑ momo//now: Japonia powołała nową jednostkę piechoty morskiej. Pierwszą od czasów wojny. tvn24.pl za Reuters, 2018-04-07.
  8. ↑ TRENDS IN WORLD MILITARY EXPENDITURE, 2019, SIPRI Fact Sheet [dostęp 2021-01-25].
Japońskie Siły Samoobrony

Media użyte na tej stronie