Jarim-Lim I
król Jamhadu | |
Okres | od ok. 1781 p.n.e. |
---|---|
Dane biograficzne | |
Ojciec | |
Dzieci |
Jarim-Lim I – amorycki król potężnego syryjskiego państwa Jamhad, syn i następca Sumu-epuha, panował w latach ok. 1781-1765 p.n.e. Współczesny Hammurabiemu z Babilonu, wymieniony w słynnym liście pochodzącym z archiwum w Mari:
„Nie ma króla, który by sam jeden był najsilniejszy. Dziesięciu lub piętnastu królów idzie za Hammurabim, panem Babilonu. Tyle samo idzie za Rim-Sinem, panem Larsy, tyle samo za Ibal-pi-Elem z Esznunny, tyle samo za Amut-pi-Elem z Qatny, a dwudziestu idzie za Jarim-Limem z Jamhadu”[1]
Korzystał ekonomicznie z międzynarodowych szlaków handlowych przebiegających przez terytorium jego królestwa. Udzielił Zimri-Limowi z Mari azylu, gdy nad miastem jego kontrolę przejął asyryjski król Szamszi-Adad I (1814-1782 p.n.e.), a następnie dopomógł mu w odzyskaniu tego miasta i przejęciu tam tronu. Sojusz pomiędzy Jamhadem a Mari umocniło małżeństwo Zimri-Lima z Szibtu, córką Jarim-Lima I. Jarim-Lim I utrzymywał też przyjazne stosunki z Hammurabim z Babilonu, a także władcami mniejszych krolestw w Syrii. Z kolei relacje z Asyrią i Esznunną pozostały wrogie.
Przypisy
- ↑ Marek Stępień, Kodeks ..., s. 22.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Near_East_topographic_map-blank.svg: Sémhur
- derivative work: Zunkir (talk)
Map of the approximate extension of the kingdom of Samsi-Addu/Shamshi-Adad (1815-1775 BC) just before his death, with the territories given to his sons Ishme-Dagan (around Ekallatum) and Yasmakh-Addu (around Mari). The names of cities in capitals letters are the capitals of the main kingdoms of the Middle East at this time. The names of cities with question mark are for uncertain locations. Adapted from F. Joannès (dir.), Dictionnaire de la civilisation mésopotamienne, Paris, 2001, p. 751 (map by M. Sauvage) and D. Charpin, Hammu-rabi de Babylone, Paris, 2003, p. 306.