Jarl Magnus Riiber

Jarl Magnus Riiber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 października 1997
Oslo

Klub

IL Heming

Debiut w PŚ

6 grudnia 2014, Lillehammer (28. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

6 grudnia 2014, Lillehammer
(28. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

16 stycznia 2015, Seefeld
(3. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebroPjongczang 2018Drużynowo
Mistrzostwa świata
złotoSeefeld in Tirol 2019Gundersen HS109
złotoSeefeld in Tirol 2019Sztafeta
złotoOberstdorf 2021Gundersen HS106
złotoOberstdorf 2021Sztafeta
srebroSeefeld in Tirol 2019Sprint druż.
srebroOberstdorf 2021Gundersen HS137
srebroOberstdorf 2021Sprint druż.
Mistrzostwa świata juniorów
złotoAłmaty 2015HS 100/5 km
złotoAłmaty 2015HS 100/10 km
brązVal di Fiemme 2014drużynowo
brązAłmaty 2015drużynowo
Puchar Świata
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2018/2019
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2019/2020
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2020/2021
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2021/2022
Puchar Świata (najlepszy skoczek)
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
2019/2020
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
2020/2021
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
2021/2022
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
2017/2018
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
2018/2019
Letnie Grand Prix
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2016

Jarl Magnus Riiber (ur. 15 października 1997 w Oslo) – norweski dwuboista klasyczny oraz skoczek narciarski, w kombinacji norweskiej wicemistrz olimpijski, siedmiokrotny medalista mistrzostw świata, czterokrotny zdobywca Pucharu Świata, czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zwycięzca Letniego Grand Prix.

Kariera

Początkowo uprawiał skoki narciarskie. Na międzynarodowej arenie zadebiutował 6 sierpnia 2011 w Hinterzarten podczas zawodów juniorskich, oddając na skoczni średniej skoki na odległości odpowiednio 66,5 m i 64 m. W efekcie zajął 28. pozycję. 22 stycznia 2012 ustanowił rekord skoczni Knyken Hoppbakken (K-68) w Orkdal, uzyskując 76,5 metra[1]. Miesiąc później skokiem na 100,5 metra ustanowił kolejny rekord skoczni, tym razem dziewięćdziesięciometrowej Tehvandi w estońskiej Otepää[2]. Osiem dni później poprawił rekord skoczni Kveldteigen Hoppanlegg (K-73) w Harstad. Rekordowy rezultat wyniósł 82 metry[3]. W 2013 wystartował na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy w Braszowie, gdzie indywidualnie zajął piętnaste miejsce, a wspólnie z kolegami z reprezentacji zajął czwarte miejsce.

Od sezonu 2013/2014 startuje niemal wyłącznie w kombinacji norweskiej. W tej dyscyplinie po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 11 stycznia 2014 w Høydalsmo, gdzie w zawodach Pucharu Kontynentalnego zajął osiemnaste miejsce. Parę tygodni później wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Val di Fiemme, gdzie indywidualnie był szósty w Gundersenie na 5 km oraz jedenasty na dwukrotnie dłuższym dystansie. Na tej samej imprezie, wspólnie z kolegami z reprezentacji wywalczył brązowy medal w zawodach drużynowych. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Ałmaty Norweg był najlepszy w obu konkurencjach indywidualnych, a w zawodach drużynowych Norwegia z Jarlem Magnusem Riiberrem w składzie po raz kolejny zajęła trzecie miejsce.

W międzyczasie zadebiutował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 6 grudnia 2014 w Lillehammer 28. miejsce w Gundersenie. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. Nieco ponad miesiąc później, 16 stycznia 2015 w Seefeld po raz pierwszy stanął na podium zawodów tego cyklu, kończąc Gundersena na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Niemiec Eric Frenzel oraz inny reprezentant Norwegii, Jan Schmid. W sezonie 2014/2015 punktował jeszcze jeden raz, zajmując trzynaste miejsce 15 marca w Trondheim. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 35. miejsce.

W sezonie letnim 2016 ponownie wystąpił w kilku zawodach w skokach narciarskich. 18 sierpnia na dużej skoczni w Kuopio zadebiutował w FIS Cup, zajmując 3. miejsce. Dwa dni później na tym samym obiekcie zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Zajął wówczas 15. miejsce, a dzień później odniósł zwycięstwo. 29 października w Oslo został letnim wicemistrzem Norwegii na skoczni normalnej (przegrał jedynie z Danielem-André Tandem)[4].

Kolejne miejsca na podium zawodów PŚ w kombinacji wywalczył w sezonie 2015/2016. Łącznie cztery razy znalazł się w czołowej trójce, odnosząc jedno zwycięstwo: 6 lutego 2016 roku w Oslo. W klasyfikacji generalnej zajął trzynaste miejsce. W kolejnym sezonie tylko dwukrotnie znalazł się w najlepszej dziesiątce, w efekcie zajął 39. miejsce w klasyfikacji końcowej. Nie wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti w lutym 2017 roku.

W 2018 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, gdzie wspólnie z Janem Schmidem, Espenem Andersenem i Jørgenem Gråbakiem zdobył złoty medal w sztafecie. Ponadto w obu konkurencjach indywidualnych zajmował czwarte miejsce. Na dużej skoczni walkę o podium przegrał z Erikiem Frenzelem o 2 sekundy, a na normalnym obiekcie o 4,4 sekundy lepszy okazał się Austriak Lukas Klapfer. W zawodach pucharowych sześć razy stawał na podium, jednak nie odniósł zwycięstwa (pięć razy był drugi i raz trzeci). Sezon 2017/2018 zakończył na siódmym miejscu w klasyfikacji generalnej, zajmując również drugie miejsce w klasyfikacji najlepszych skoczków.

Jego brat, Harald Johnas Riiber, także uprawia kombinację norweską.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyStrataZwycięzca
4.14 lutego2018Korea Południowa PjongczangGundersen HS109/10 km24:51,4+22,5Niemcy Eric Frenzel
4.20 lutego2018Korea Południowa PjongczangGundersen HS140/10 km23:52,5+2,8Niemcy Johannes Rydzek
2.Silver medal.svg22 lutego2018Korea Południowa PjongczangSztafeta HS140/4x5 km[5]46:09,8+31,7 Niemcy
8.15 lutego2022 ZhangjiakouGundersen HS140/10 km27:13,3+39,8Norwegia Jørgen Graabak

Mistrzostwa świata

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyStrataZwycięzca
5.22 lutego2019Austria Seefeld in TirolGundersen HS130/10 km23:43,0+20,9Niemcy Eric Frenzel
2.FIS silver medal.png24 lutego2019Austria Seefeld in TirolSprint drużynowy HS130/2x7,5 km[6]28:29,5+8,2 Niemcy
1.FIS gold medal.png28 lutego2019Austria Seefeld in TirolGundersen HS109/10 km25:01,3--
1.FIS gold medal.png2 marca2019Austria Seefeld in TirolSztafeta HS109/4x5 km[7]50:15,5--
1.FIS gold medal.png26 lutego2021Niemcy OberstdorfGundersen HS106/10 km23:01,2--
1.FIS gold medal.png28 lutego2021Niemcy OberstdorfSztafeta HS106/4x5 km[8]43:57,7--
2.FIS silver medal.png4 marca2021Niemcy OberstdorfGundersen HS137/10 km23:11,1+37,1Austria Johannes Lamparter
2.FIS silver medal.png6 marca2021Niemcy OberstdorfSprint drużynowy HS137/2x7,5 km[9]29:29,7+39,6 Austria

Mistrzostwa świata juniorów

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyStrataZwycięzca
11.30 stycznia2014Włochy Val di FiemmeGundersen HS106/10 km29:47,1+1:56,9Austria Philipp Orter
6.1 lutego2014Włochy Val di FiemmeGundersen HS106/5 km13:44,2+1:01,2Austria Philipp Orter
3.FIS bronze medal.png2 lutego2014Włochy Val di FiemmeSztafeta HS106/4x5 km[10]53:57,6+1:12,7 Austria
1.FIS gold medal.png4 lutego2015Kazachstan AłmatyGundersen HS100/10 km25:54,2––
1.FIS gold medal.png6 lutego2015Kazachstan AłmatyGundersen HS100/5 km12:21,8––
3.FIS bronze medal.png7 lutego2015Kazachstan AłmatySztafeta HS100/4x5 km[11]48:41,4+49,7 Austria

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium

Sezon PŚ1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem
2014/2015––11
2015/20161124
2016/2017––––
2017/2018–516
2018/2019121114
2019/2020142–16
2020/202193–12
2021/202213–114
Suma4912667

Miejsca na podium chronologicznie

NrDataMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyPozycjaStrataZwycięzca
1.16 stycznia 2015Austria SeefeldGundersen HS109/5 km12:05,0 min2.+5,7 sNiemcy Eric Frenzel
2.19 grudnia 2015Austria RamsauGundersen HS98/10 km22:17,3 min3.+1,0 sNorwegia Magnus Moan
3.20 grudnia 2015Austria RamsauGundersen HS98/10 km21:56,5 min2.+10,2 sNiemcy Eric Frenzel
4.6 lutego 2016Norwegia OsloGundersen HS134/10 km24:36,0 min1.--
5.9 lutego 2016Norwegia TrondheimGundersen HS140/10 km24:26,2 min3.+19,7 sNorwegia Jørgen Gråbak
6.26 stycznia 2018Austria SeefeldGundersen HS109/5 km11:22,3 min2.+0,5 sJaponia Akito Watabe
7.27 stycznia 2018Austria SeefeldGundersen HS109/10 km23:28,5 min3.+1:08,9 minJaponia Akito Watabe
8.28 stycznia 2018Austria SeefeldGundersen HS109/15 km34:58,6 min2.+1:14,9 minJaponia Akito Watabe
9.14 marca 2018Norwegia TrondheimGundersen HS140/10 km24:50,0 min2.+1,2 sNiemcy Fabian Rießle
10.24 marca 2018Niemcy SchonachGundersen HS106/10 km26:07,2 min2.+6,3 sJaponia Akito Watabe
11.25 marca 2018Niemcy SchonachGundersen HS106/15 km34:48,1 min2.+5,1 sJaponia Akito Watabe
12.24 listopada 2018Finlandia RukaGundersen HS142/10 km26:02,5 min2.+16,5 sAustria Mario Seidl
13.30 listopada 2018Norwegia LillehammerGundersen HS98/5 km12:45,7 min1.--
14.1 grudnia 2018Norwegia LillehammerStart masowy HS98/10 km131,8 pkt1.--
15.2 grudnia 2018Norwegia LillehammerGundersen HS140/10 km27:54,3 min1.--
16.22 grudnia 2018Austria RamsauGundersen HS98/10 km23:46,5 min1.--
17.5 stycznia 2019Estonia OtepääGundersen HS97/10 km23:18,1 min1.--
18.6 stycznia 2019Estonia OtepääGundersen HS97/10 km22:31,1 min1.--
19.26 stycznia 2019Norwegia TrondheimGundersen HS138/10 km25:03,7 min1.--
20.27 stycznia 2019Norwegia TrondheimGundersen HS138/10 km26:15,0 min1.--
21.2 lutego 2019Niemcy KlingenthalGundersen HS140/10 km25:51,8 min1.--
22.3 lutego 2019Niemcy KlingenthalGundersen HS140/10 km28:42,3 min1.--
23.9 marca 2019Norwegia OsloGundersen HS134/10 km26:13,8 min1.--
24.16 marca 2019Niemcy SchonachGundersen HS106/10 km25:10,8 min3.+9,8 sAustria Bernhard Gruber
25.17 marca 2019Niemcy SchonachGundersen HS106/10 km25:14,9 min1.--
26.29 listopada 2019Finlandia RukaGundersen HS142/5 km13:30,7 min1.--
27.30 listopada 2019Finlandia RukaGundersen HS142/10 km26:12,7 min1.--
28.1 grudnia 2019Finlandia RukaGundersen HS142/10 km25:36,6 min1.--
29.7 grudnia 2019Norwegia LillehammerGundersen HS140/10 km25:54,5 min1.--
30.8 grudnia 2019Norwegia LillehammerGundersen HS140/10 km29:27,4 min1.--
31.21 grudnia 2019Austria RamsauGundersen HS98/10 km27:29,1 min2.+1,6 sNiemcy Vinzenz Geiger
32.22 grudnia 2019Austria RamsauGundersen HS98/10 km23:45,9 min1.--
33.10 stycznia 2020Włochy Val di FiemmeGundersen HS104/10 km26:10,9 min1.--
34.11 stycznia 2020Włochy Val di FiemmeGundersen HS104/10 km26:20,8 min2.+0,4 sNiemcy Vinzenz Geiger
35.26 stycznia 2020Niemcy OberstdorfGundersen HS140/10 km26:30,7 min1.--
36.31 stycznia 2020Austria SeefeldGundersen HS109/5 km11:35,5 min1.--
37.1 lutego 2020Austria SeefeldGundersen HS109/10 km23:28,3 min1.--
38.2 lutego 2020Austria SeefeldGundersen HS109/15 km36:00,3 min1.--
39.22 lutego 2020Norwegia TrondheimGundersen HS138/10 km25:08,9 min1.––
40.23 lutego 2020Norwegia TrondheimGundersen HS138/10 km24:12,8 min1.––
41.7 marca 2020Norwegia OsloGundersen HS134/10 km23:59,9 min1.––
42.27 listopada 2020Finlandia RukaGundersen HS142/5 km12:24,3 min1.--
43.28 listopada 2020Finlandia RukaGundersen HS142/10 km24:49,4 min1.--
44.19 grudnia 2020Austria RamsauGundersen HS98/10 km23:55,6 min2.+0,5 sNiemcy Vinzenz Geiger
45.20 grudnia 2020Austria RamsauGundersen HS98/10 km23:28,8 min2.+0,2 sNiemcy Vinzenz Geiger
46.15 stycznia 2021Włochy Val di FiemmeGundersen HS104/10 km28:56,1 min1.--
47.17 stycznia 2021Włochy Val di FiemmeGundersen HS104/10 km27:16,1 min1.--
48.24 stycznia 2021Finlandia LahtiGundersen HS130/10 km24:46,6 min2.+10,8 sJaponia Akito Watabe
49.29 stycznia 2021Austria SeefeldGundersen HS109/5 km11:32,2 min1.--
50.30 stycznia 2021Austria SeefeldGundersen HS109/10 km24:12,3 min1.--
51.31 stycznia 2021Austria SeefeldGundersen HS109/15 km37:19,1 min1.--
52.20 marca 2021Niemcy KlingenthalGundersen HS140/10 km26:25,5 min1.--
53.21 marca 2021Niemcy KlingenthalGundersen HS140/10 km24:43,6 min1.--
54.26 listopada 2021Finlandia RukaGundersen HS142/5 km12:16,1 min1.--
55.28 listopada 2021Finlandia RukaGundersen HS142/10 km25:08,3 min1.--
56.5 grudnia 2021Norwegia LillehammerGundersen HS140/10 km25:40,1 min1.--
57.11 grudnia 2021Estonia OtepääStart masowy HS97/10 km123,6 pkt1.--
58.12 grudnia 2021Estonia OtepääGundersen HS97/10 km23:33,2 min1.--
59.18 grudnia 2021Austria RamsauGundersen HS98/10 km24:02,0 min1.--
60.19 grudnia 2021Austria RamsauGundersen HS98/10 km23:58,0 min1.--
61.28 stycznia 2022Austria SeefeldGundersen HS109/7,5 km19:03,8 min1.--
62.30 stycznia 2022Austria SeefeldGundersen HS109/12,5 km30:08,6 min3.+14,9 sNorwegia Jørgen Graabak
63.27 lutego 2022Finlandia LahtiGundersen HS130/10 km23:45,9 min1.--
64.5 marca 2022Norwegia OsloGundersen HS134/10 km23:00,2 min1.--
65.6 marca 2022Norwegia OsloGundersen HS134/10 km24:00,9 min1.--
66.12 marca 2022Niemcy SchonachGundersen HS100/10 km23:48,9 min1.--
67.13 marca 2022Niemcy SchonachGundersen HS100/10 km24:23,9 min1.--
68.26 listopada 2022Finlandia RukaGundersen HS142/10 km24:26,7 min1.--
69.27 listopada 2022Finlandia RukaStart masowy HS142/10 km156,3 pkt1.--
70.3 grudnia 2022Norwegia LillehammerGundersen HS98/10 km24:04,7 min2.+9,5 sNorwegia Jens Lurås Oftebro
71.4 grudnia 2022Norwegia LillehammerGundersen HS140/10 km24:49,2 min1.--

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

NrDataMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyPozycjaStrataZwycięzca
1.22 lutego 2015Niemcy KlingenthalGundersen HS140/10 km23:33,71.––

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w zawodach

NrDataMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyPozycjaStrataZwycięzca
1.28 sierpnia 2016Niemcy OberwiesenthalGundersen HS106/10 km26:43,71.––
2.2 września 2016Niemcy OberstdorfGundersen HS137/10 km26:56,71.--
3.3 września 2016Niemcy OberstdorfGundersen HS137/10 km26:45,61.--
4.1 października 2017Słowenia PlanicaGundersen HS139/10 km23:42,22.+2,0 sNorwegia Magnus Moan
5.7 września 2019Słowenia PlanicaGundersen HS138/10 km23:47,81.--
6.8 września 2019Słowenia PlanicaGundersen HS138/10 km25:13,11.--

Letni Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

NrDataMiejscowośćWynik zwycięzcyPozycjaStrataZwycięzca
1.21 sierpnia 2016Finlandia Kuopio228,91.––

Przypisy

  1. ↑ Orkdal – Knyken Hoppbakken. skisprungschanzen.com. [dostęp 2012-05-11]. (pol.).
  2. ↑ Otepää – Tehvandi. skisprungschanzen.com. [dostęp 2012-05-11]. (pol.).
  3. ↑ Harstad – Kveldteigen Hoppanlegg. skisprungschanzen.com. [dostęp 2012-05-11]. (pol.).
  4. ↑ Martyna Szydłowska: Lundby i Tande mistrzami Norwegii na igelicie. skokinarciarskie.pl, 2016-10-29. [dostęp 2016-10-31].
  5. ↑ Skład drużyny: Jan Schmid, Espen Andersen, Jarl Magnus Riiber, Jørgen Gråbak
  6. ↑ Skład drużyny: Jan Schmid, Jarl Magnus Riiber
  7. ↑ Skład drużyny: Espen Bjørnstad, Jan Schmid, Jørgen Gråbak, Jarl Magnus Riiber
  8. ↑ Skład drużyny: Espen Bjørnstad, Jørgen Gråbak, Jens Lurås Oftebro, Jarl Magnus Riiber
  9. ↑ Skład drużyny: Espen Andersen, Jarl Magnus Riiber
  10. ↑ Skład drużyny: Sindre Pettersen, Jarl Magnus Riiber, Sigmund Kielland, Emil Vilhelmsen
  11. ↑ Skład drużyny: Simen Tiller, Harald Johnas Riiber, Jarl Magnus Riiber, Lars Burås
  12. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  13. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Bibliografia

Mistrzowie świata w kombinacji norweskiej
Start masowy
Sprint
Skocznia duża/10 km
Skocznia normalna/10 km
Skocznia duża/15 km (18 km)
Drużynowi mistrzowie świata w kombinacji norweskiej
Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża)
Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna)
Sprint drużynowy (skocznia duża)
Mistrzowie świata juniorów w kombinacji norweskiej (Indywidualnie)
Mężczyźni indywidualnie
(od 1984
metodą
Gundersena)
Sprint mężczyzn
Kobiety
Zdobywcy Pucharu Świata w kombinacji norweskiej
Zwycięzcy Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej
Wyróżnienia przyznawane przez Forum Nordicum
  • 1999: Bruno Moravetz
  • 2000: Matti Salmenkyllä
  • 2001: Rolf Arne Odiin
  • 2002: Evgen Bergant
  • 2003: Toni Nötzli
  • 2004: Hans-Reinhard Schäu
  • 2005: Uwe Jentzsch
  • 2006: Klaus Taglauer
  • 2007: Eberhard Thonfeld
  • 2008: Joachim Glaser
  • 2009: Werner Rabe
  • 2010: Kurt Matz
  • 2011: Dieter Janz
  • 2012: Christian Manzoni
  • 2013: Otto Giacomelli
  • 2014: Helmut Hanus
  • 2015: Heinz Prugger/Angelo Corradini
  • 2016: Jerzy Jakobsche
  • 2017: Uwe Wicher
  • 2018: Jo Schmid
  • 2019: Heike Gruner/Thorsten vom Wege
  • 2020: Stefan Schwarzbach
  • 2021: Tanja Winterhalter
  • 2022:

Media użyte na tej stronie

Nordic combined pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Nordic combined
FIS Crystal Globe.svg
Autor: Staszek Szybki Jest, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kryształowa Kula FIS
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Silver medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
The joining of the rings is not correct drawn.
FIS silver medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
FIS gold medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
FIS bronze medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Germany (1935–1945).svg
National flag and merchant ensign of Germany from 1935 to 1945.
20180126 FIS NC WC Seefeld Jarl Magnus Riiber 850 0045.jpg
Autor: Granada, Licencja: CC BY-SA 4.0
Seefeld-Triple 2018, first day January 26th. Picture shows Jarl Magnus Riiber