Jarmułka

Jarmułka (z tur. yağmurluk „płaszcz przeciwdeszczowy, daszek chroniący przed deszczem”; w jidysz zapożyczone z polskiego jako jid. ‏יאַרמלקע‎ jarmlke), też mycka^[1] – nakrycie głowy noszone przez Żydów, okrywające włosy i szczyt głowy.

(c) Gilabrand z angielskiej Wikipedii, CC BY 3.0

Dziana jarmułka

Wedle żydowskich interpretacji pochodzi od aramejskiego zwrotu jira malka „szacunek wobec króla”. W języku hebrajskim nosi nazwę kipa (hebr. ‏כיפה‎, dosłownie: „kopuła”).

Noszenie jarmułki nie jest wymogiem Prawa (Tory), nie wywodzi się ani z Biblii, ani z Talmudu, lecz jest zwyczajem i prawdopodobnie należy szukać jego początków w kulturze Bliskiego Wschodu, gdzie przykryta głowa jest oznaką szacunku. W państwie rzymskim głowy zakrywała służba, stąd nabrała ona dodatkowego znaczenia znaku służby przed Bogiem. Jednocześnie ma wyrażać żydowską tożsamość. Zwyczaj ten czasem odnosi się do wzmianki o stroju arcykapłana w Księdze Wyjścia (Wj 28, 4. 36-38). Noszenie jarmułki jest wymagane bezwzględnie podczas modlitwy i studiowania Tory, ale autorytety rabiniczne zalecają noszenie jej nawet podczas uprawiania sportu, jako małej czapeczki przypiętej do włosów.

Zobacz też

• sztrajmł
• kolekcja Philippi
• piuska

Przypisy