Jarosław Bieniuk

Jarosław Bieniuk

Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1979 Gdańsk
Wzrost	192 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub Ogniwo Sopot Lechia Gdańsk
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1995–1998 Lechia Gdańsk 40 (2) 1998–2006 Amica Wronki 153 (10) 2006–2008 Antalyaspor 53 (3) 2009–2012 Widzew Łódź 72 (2) 2012–2014 Lechia Gdańsk 49 (0) W sumie: 367 (17)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2003–2009  Polska 8 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2018–2021 Lechia Gdańsk (asystent)

Jarosław Bieniuk (ur. 4 czerwca 1979 w Gdańsku) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy, reprezentant Polski.

Kariera klubowa

Karierę rozpoczynał w sezonie 1994/95, występując w zespole Ogniwo Sopot. W następnym roku przeniósł się do Lechii Gdańsk.

Amica Wronki

Przed sezonem 1998/1999 przeniósł się do Amiki Wronki. W polskiej ekstraklasie debiutował 22 maja 1999 w spotkaniu Amiki Wronki z Polonią Warszawa, zakończonym zwycięstwem wronczan 1:0^[1]. Wywalczył też z Amiką Puchar Polski.

W sezonie 1999/2000 stał się podstawowym graczem drużyny. Zagrał w niej 21 meczów ligowych (6. miejsce w Ekstraklasie) oraz zdobył kolejny Puchar Polski (w finale Amica pokonała w dwumeczu Wisłę Kraków – 2:2^[2] i 3:0^[3]).

W sezonie 2000/2001 strzelił swoją pierwszą bramkę w Ekstraklasie, w trakcie meczu Amica Wronki–GKS Katowice, rozegranego 19 sierpnia 2000 i zakończonego remisem 1:1^[4]. W kolejnym sezonie zajął z Amiką 3. miejsce w lidze (zagrał w 24 meczach ligowych i strzelił 3 bramki). Dotarł też do finału Pucharu Polski, gdzie Amica uległa w dwumeczu Wiśle Kraków (2:4^[5], 0:4^[6]). Bieniuk zagrał tylko w pierwszym spotkaniu.

W sezonie 2001/2002 Amica wystąpiła w rozgrywkach Pucharu UEFA. W rundzie wstępnej wyeliminowała walijski Llansantffraid FC (5:0^[7], 7:2^[8]), a jedną z bramek strzelił Bieniuk. W I rundzie Amica pokonała w dwumeczu szwajcarski zespół Servette FC (3:2^[9], 1:2^[10]). W kolejnej fazie wroniecka drużyna zmierzyła się z hiszpańską Málagą. Odpadła po dwóch porażkach 1:2^[11][12].

W sezonie 2003/2004 Amica ponownie zajęła 3. miejsce w Ekstraklasie. Bieniuk zagrał w 15 meczach ligowych i strzelił dwie bramki.

Kolejny rok przyniósł zespołowi ponowny występ w Pucharze UEFA. Po wyeliminowaniu w I rundzie eliminacyjnej węgierskiego zespołu Kispest Honved Budapeszt rywalem Amiki w I rundzie został łotewski FK Ventspils. Dwumecz zakończył się wynikami 1:1^[13] i 1:0^[14]. Bieniuk zagrał w obu spotkaniach. W ten sposób Amica wywalczyła historyczny awans do fazy grupowej Pucharu UEFA.

W grupie F Amica zajęła ostatnie miejsce, przegrywając wszystkie spotkania – 0:5 ze szkockim Rangers FC^[15], 1:3 z austriackim Grazerem AK^[16], 1:3 z holenderskim AZ Alkmaar^[17] i 1:5 z francuskim AJ Auxerre^[18]. Bieniuk zagrał we wszystkich meczach.

Antalyaspor

Po sezonie 2005/2006 opuścił Amikę i podpisał trzyletni kontrakt z klubem tureckiej Superligi Antalyaspor Kulübü. Pierwszą bramkę dla nowego zespołu zdobył 9 września 2006 w meczu z Fenerbahçe SK (2:4)^[19]. Już w pierwszym sezonie gry Bieniuk spadł z zespołem z Süper Lig do niższej klasy rozgrywkowej. W kolejnym roku awansował z Antalyasporem do Süper Lig. W sezonie 2008/09 zagrał tylko w 2 spotkaniach i strzelił 1 bramkę. Łącznie w barwach tureckiego klubu zagrał w 53 meczach, strzelając w tym czasie trzy bramki. W 2008 rozwiązał kontrakt z klubem, a pod koniec roku związał się umową z cypryjską Omonią Nikozja^[20]. Po niezbyt udanych testach medycznych rozwiązano kontrakt^[21].

Widzew Łódź

11 lutego 2009 podpisał kontrakt z pierwszoligowym Widzewem Łódź^[22]. Zadebiutował w nim 14 marca 2009 w spotkaniu z Koroną Kielce (2:2)^[23]. Z łódzkim klubem zajął 1. miejsce w lidze i awansował do Ekstraklasy, lecz z powodu decyzji PZPN w związku z aferą korupcyjną Widzew musiał kolejny sezon rozegrać ponownie w I lidze. Rok później Widzew znów awansował do najwyższej klasy rozgrywek w Polsce.

21 sierpnia 2010 zadebiutował w barwach Widzewa w Ekstraklasie w meczu z Wisłą Kraków (0:1)^[24]. Na pierwszą bramkę dla Widzewa Bieniuk czekał aż do 28 sierpnia 2011, gdy pokonał Mariána Kelemena w spotkaniu ze Śląskiem Wrocław (2:1)^[25].

Powrót do Lechii

9 lipca 2012 rozwiązał za porozumieniem stron kontrakt z Widzewem i związał się z Lechią Gdańsk, z którą podpisał dwuletni kontrakt z możliwością przedłużenia o kolejny rok^[26]. W Ekstraklasie zadebiutował w meczu z Pogonią Szczecin.

Przed sezonem 2013/2014 został nowym kapitanem zespołu^[27]. 30 lipca 2013 w meczu towarzyskim przeciwko FC Barcelonie strzelił gola na 1:0.

Po sezonie 2013/2014 zakończył karierę piłkarską^[28]. 29 października 2014 powrócił do Lechii jako dyrektor sportowy^[29].

Statystyki

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Gole
1994/1995	Ogniwo Sopot	Polska		–	–
1995/1996	Lechia Gdańsk		I liga	–	–
1996/1997			II liga	–	–
1997/1998			III liga	–	–
1998/1999	Amica Wronki		I liga	1	0
1999/2000				21	0
2000/2001				17	1
2001/2002				24	3
2002/2003				27	1
2003/2004				15	2
2004/2005			Idea Ekstraklasa	20	0
2005/2006			Orange Ekstraklasa	28	3
2006/2007	Antalyaspor Kulübü	Turcja	Süper Lig	29	1
2007/2008			Bank Asya 1. Lig	22	1
2008/2009 (j)			Süper Lig	2	1
2008/2009 (w)	Widzew Łódź	Polska	I liga	13	0
2009/2010				30	0
2010/2011			Ekstraklasa	12	0
2011/2012			T-Mobile Ekstraklasa	17	2
2012/2013	Lechia Gdańsk			29	0
2013/2014				20	0

Kariera reprezentacyjna

W pierwszej reprezentacji zadebiutował 14 lutego 2003 w towarzyskim meczu z Macedonią (3:0). Łącznie rozegrał osiem spotkań w kadrze A i strzelił jedną bramkę. Po blisko 4,5-letniej przerwie, 8 października 2009 został ponownie powołany do reprezentacji Polski, prowadzonej przez trenera Stefana Majewskiego.

Lp.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Rozgrywki	Grał	Uwagi	Raport
1.	14 lutego 2003	Split	Macedonia Północna	3-0	Towarzyski	do 46'		[30]
2.	16 listopada 2003	Płock	Serbia i Czarnogóra	4-3		od 88'		[31]
3.	11 grudnia 2003	Ta’ Qali	Malta	4-0		90'		[32]
4.	14 grudnia 2003		Litwa	3-1		od 46'		[33]
5.	21 lutego 2004	San Fernando	Wyspy Owcze	6-0		do 46'		[34]
6.	12 lipca 2004	Chicago	Stany Zjednoczone	1-1		do 64'		[35]
7.	28 kwietnia 2005		Meksyk	1-1		od 89'		[36]
8.	14 października 2009	Chorzów	Słowacja	0-1	El. MŚ 2010	90'		[37]

Życie prywatne

Jego życiową partnerką była aktorka Anna Przybylska, z którą ma troje dzieci: córkę Oliwię (ur. 2002) oraz dwóch synów, Szymona (ur. 2006) i Jana (ur. 2011). Ze związku z Martyną Gliwińską ma syna Kazimierza (ur. 2020).

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Jarosław Bieniuk w bazie 90minut.pl