Jarosław Mikołajewski

Jarosław Mikołajewski
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1960
Warszawa

Zawód, zajęcie

poeta, tłumacz, publicysta

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Pracodawca

m.in. Uniwersytet Warszawski, Gazeta Wyborcza, Instytut Polski w Rzymie

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Kawaler Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej (2001–2011)

Jarosław Mikołajewski (ur. 20 marca 1960 w Warszawie[1]) – polski poeta, pisarz i tłumacz z języka włoskiego; także autor książek dla dzieci, eseista i publicysta.

Życiorys

W latach 1983–1998 był wykładowcą w Katedrze Italianistyki Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Od 1998 d0 2006 pracował w Gazecie Wyborczej[1]. W latach 2006–2012 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Rzymie[2]. Następnie powrócił do Gazety Wyborczej i pracował w niej do stycznia 2017 (został zwolniony w ramach zwolnień grupowych)[3]. Od 2021 w Radio Nowy Świat prowadzi autorską audycję „Słowo daję”, w cyklu „Punkt widzenia”[4].

W jego dorobku translatorskim są m.in. przekłady utworów Dantego, Petrarki, Michała Anioła, Leopardiego, Montalego, Ungarettiego, Luziego, Penny, Pavesego, Pasoliniego, Leviego. Z klasyki literatury dziecięcej przetłumaczył na język polski m.in. Pinokia Carla Collodiego (pt. Pinokio: historia pajacyka, wyd. 2011) i kilka utworów Gianniego Rodariego. Jego książki ukazały się we Włoszech, Holandii, USA, Ukrainie. Był tłumaczony ponadto na języki: albański, francuski, niemiecki, hiszpański, chorwacki, serbski, bułgarski, czeski, ukraiński, grecki, litewski, rosyjski.

Jest pomysłodawcą i przewodniczącym kapituły Nagrody Literackiej im. Leopolda Staffa[5]. Jest członkiem kapituły Poznańskiej Nagrody Literackiej.

Nagrody i wyróżnienia

Jest laureatem nagród literackich i artystycznych, m.in. Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny[6], św. Brata Alberta[7], Barbary Sadowskiej[8], dwukrotnie Nagrody Literackiej m. st. Warszawy (2011 i 2012)[9][10] oraz Nagrody „Nowej Okolicy Poetów”[11]. W 2016 za Wielki przypływ otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak[12]. W 2019 został laureatem Nagrody Poetyckiej im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego za najlepszy tom poetycki 2018 roku za tom Basso continuo[13]. W 2020 został nominowany do Nagrody Poetyckiej im. Kazimierza Hoffmana „KOS” za najlepszy tom poetycki 2019 roku za tom Głupie łzy[14].

Otrzymał włoskie odznaczenia i nagrody: Stella della Solidarietà Italiana, Premio Nazionale per la Traduzione, Premio della Città di Roma, Premio Flaiano. Premio Internazionale Franco Cuomo.

11 kwietnia 2014 został odznaczony srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[15].

Życie prywatne

Żonaty, ma trzy córki (ur. 1991, 1993 i 2000)[16]. Jedna z nich, Maria, jest reporterką programu "Polska i Świat" w telewizji informacyjnej TVN24[17].

Wybrana twórczość

Poezja

  • A świadkiem śnieg (1991) – Nagroda im. Kazimiery Iłłakowiczówny za Najlepszy Debiut Roku
  • Kołysanka dla ojca (1994)
  • Zabójstwo z miłości (1997)
  • Mój dom przestały nawiedzać duchy. Wiersze z lat 1988–1998 (1998)
  • Nie dochodząc Pięknej (2000)
  • Którzy mnie mają (2003)
  • Któraś rano (2005)
  • Coś mnie zmartwiło, ale zapomniałem (2008)
  • Zbite szklanki (2010) – Nagroda Literacka m.st. Warszawy[9]
  • Na wdechu (2012) – nominacja do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego – Orfeusz 2013[18]
  • Wyręka (2014) – finał Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego – Orfeusz 2015[19] i Nagrody im. Krystyny i Czesława Bednarczyków
  • Żebrak (2016) – finał Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego – Orfeusz 2017[20]
  • Pieśni stworzeń (2016) – przekłady z dawnej poezji włoskiej
  • Listy do przyjaciółki (2017) – nominacja do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego – Orfeusz 2017[21]
  • Basso continuo (2018) – Nagroda Poetycka im. K.I. Gałczyńskiego – Orfeusz 2019[13]
  • Głupie łzy (2019)
  • Godzina myśli. Wiersze czasu epidemii (2021)
  • Życie na xanaksie (2022)

Proza

  • Herbata dla wielbłąda, czyli Sprawy i sprawki detektywa McCoya (2004, Wydawnictwo Literackie) – powieść kryminalna nominowana do nagrody Wielkiego Kalibru
  • Męski zmysł (2005, WL) – zbiór rozmów wcześniej publikowanych w „Wysokich Obcasach”
  • Sentymentalny portret Ryszarda Kapuścińskiego (2006, WL) – esej wspomnieniowy
  • Rzymska komedia (2011, Agora) – zbiór esejów, Nagroda Literacka m.st. Warszawy[10], nominacja do Nagrody Literackiej Nike 2012[22]
  • Dolce vita (2012, Agora) – opowiadania
  • Co czytali sobie, kiedy byli mali? (współautor Ewa Świerżewska, 2014, Egmont) – 24 rozmowy o książkach dzieciństwa
  • Największe szczęście, największy ból (2014, a5) – rozmowy z Julią Hartwig
  • Uśmiech Bambola (2015, Media Rodzina) – kryminał dla dzieci
  • Szklane oczy (2015, Media Rodzina) – kryminał dla dzieci
  • Zwycięski koń (2015, Media Rodzina) – kryminał dla dzieci
  • Wielki przypływ (2015, Dowody na istnienie) – reportaż o Lampedusie
  • Syreni śpiew (2016, Media Rodzina) – kryminał dla dzieci
  • Kot w worku (2016, Media Rodzina) – kryminał dla dzieci
  • Wędrówka Nabu (2016, Austeria) – opowiadanie dla dzieci
  • Terremoto (2017, Dowody na Istnienie) – reportaż, nominacja do Nagrody Literackiej Nike 2018[23]
  • Szpitalne (2018, Austeria) - esej
  • Syrakuzańskie (2019, Austeria) - reportaż o Syrakuzach
  • Cień w cień. Za cieniem Zuzanny Ginczanki (2019, Dowody na Istnienie) - esej biograficzny, nominacja do Nagrody im. Teresy Torańskiej
  • Czerwony śnieg na Etnie (wspólnie z Pawłem Smoleńskim, 2021, Wydawnictwo Czarne) - esej/ reportaż o Sycylii
  • Godzina śródziemnomorska (2022, Wydawnictwo Słowne) – opowiadanie dla dzieci

Przypisy

  1. ↑ a b c Rozbiórka: wiersze, rozmowy i portrety 26 poetów (rozmawiała Magdalena Rybak, fotografowała Elżbieta Lempp), wyd. Biuro Literackie, Wrocław 2007, s. 228
  2. ↑ Janusz R. Kowalczyk: Jarosław Mikołajewski i jego „Rzymska Komedia”. culture.pl, wrzesień 2012. [dostęp 2012-10-07]. (pol.).
  3. ↑ Bielecki, Zawadzki i Mikołajewski kończą pracę w "Gazecie Wyborczej"
  4. ↑ Jarosław Mikołajewski, Radio Nowy Świat [dostęp 2021-07-09] (pol.).
  5. ↑ Zakochani we Włoszech powołali Nagrodę im. Leopolda Staffa.
  6. ↑ Nagroda im. Kazimiery Iłłakowiczówny, Culture.pl, 13 listopada 2002 [dostęp 2012-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-28].
  7. ↑ Nagroda im. św. Brata Alberta za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki sakralnej (1992). pbl.ibl.poznan.pl. [dostęp 2012-10-07].
  8. ↑ Nagroda im. Barbary Sadowskiej dla Jarosława Mikołajewskiego, Wyborcza.pl, 25 września 2002 [dostęp 2012-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-07].
  9. ↑ a b Nagroda Literacka m.st. Warszawy: Laureaci 2011, Urząd m. st. Warszawy [dostęp 2012-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-07].
  10. ↑ a b Nagroda Literacka m. st. Warszawy: Laureaci 2012, Urząd m. st. Warszawy [dostęp 2012-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-07].
  11. ↑ Nowa Okolica Poetów. www.instytutksiazki.rzeszow.pl. [dostęp 2012-10-07]. (pol.).
  12. ↑ Nagroda 2016, Fundacja Batorego [dostęp 2016-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-21].
  13. ↑ a b Orfeusz - Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego - aktualności, www.orfeusz-nagroda.pl [dostęp 2019-07-01].
  14. ↑ Nominacje do Nagrody Poetyckiej im. Kazimierza Hoffmana „KOS” 2020 (za najlepszy tom 2019 roku), KPCK, 8 maja 2020 [dostęp 2021-10-25] (pol.).
  15. ↑ Największe gwiazdy polskiego kina na przyznaniu medali „Zasłużony Kulturze”. afterparty.pl. [dostęp 2014-04-11]. (pol.).
  16. ↑ Autor książek dla dzieci: Bajki muszą być prawdziwe. [dostęp 2021-04-06]. (pol.).
  17. ↑ "Nazywają nas bohaterami, ale jesteśmy tylko ludźmi. Wielu nie daje już rady". [dostęp 2021-04-06]. (pol.).
  18. ↑ Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego – nominowani, orfeusz-nagroda.pl [dostęp 2015-07-05] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-09].
  19. ↑ Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego – finaliści 2015, www.orfeusz-nagroda.pl [dostęp 2015-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-12].
  20. ↑ Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego – finaliści, www.orfeusz-nagroda.pl [dostęp 2018-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-08] (ang.).
  21. ↑ Znamy nominacje do Nagrody Orfeusza, wirtualnywydawca.pl, 25 kwietnia 2018 [dostęp 2018-04-25] (pol.).
  22. ↑ Marcin Sendecki. Żar jak w Casablance. „Gazeta Wyborcza”, s. 13, 22 sierpnia 2012. Warszawa: Agora. ISSN 0860-908X. 
  23. ↑ 20 książek nominowanych do Nagrody Nike 2018 [dostęp 2018-05-22] (pol.).

Linki zewnętrzne

Laureaci Nagrody im. Beaty Pawlak

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Cavaliere OSSI medal BAR.svg
nastrino della medaglia di cavaliere dell'Ordine della Stella della Solidarietà Italiana