Jarosław Mokrzycki
 generał brygady | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby | od 1989 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | • Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych |
| Stanowiska | • dowódca plutonu piechoty górskiej w BSP |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
          | |
Jarosław Ernest Mokrzycki[1] (ur. 23 stycznia 1970 w Głuszycach[2]) – polski dowódca wojskowy; generał brygady Wojska Polskiego; dyrektor Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych RP (2017–2021), od 2021 dowódca Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady LITPOLUKRBRIG.
Życiorys
Jarosław Mokrzycki urodził się 23 stycznia 1970 w Głuszycach.
Wykształcenie
Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych (1993), Akademii Obrony Narodowej (2002), Joint Forces Staff College w Norfolk (USA) (1995–1996), ukończył studia podyplomowe w Akademii Sztuki Wojennej i Akademii Leona Koźmińskiego[3].
Służba wojskowa
Studia wojskowe podjął 25 września 1989 jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. W 1993 został promowany na pierwszy stopień oficerski – podporucznika. Służbę zawodową rozpoczął w 1993 w 21 Brygadzie Strzelców Podhalańskich z siedzibą w Rzeszowie na stanowisku dowódcy plutonu piechoty górskiej. W latach 1995–1996 jako oficer operacyjny służył w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Syrii[a] na Wzgórzach Golan w misji UNDOF[5][3]. W 1996 po powrocie z misji objął stanowisko dowódcy kompanii szkolnej w Ośrodku Szkolenia przy 21 Rejonowych Warsztatach Technicznych w Rzeszowie[6].
W 2002 po ukończeniu Akademii Obrony Narodowej został skierowany do Dowództwa Wojsk Lądowych jako specjalista – początkowo w Wydziale Szkolenia, a następnie w sekretariacie Dowódcy Wojsk Lądowych. W 2006 po studiach w Norfolk (USA) objął funkcję szefa Wydziału Planowania Zobowiązań Sojuszniczych w Wydziale Planowania Dowództwa Wojsk Lądowych. W latach 2007–2008 służył podczas IX zmiany PKW Irak jako zastępca Szefa Sztabu Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe[b], po czym został wyznaczony na stanowisko szefa sekretariatu Dowódcy Wojsk Lądowych[8][3].
W latach 2010–2013 sprawował funkcję szefa Pionu Współpracy Międzynarodowej. W dniach 28–29 luty 2012 w Warszawie w Dowództwie Wojsk Lądowych przewodniczył wraz z płk Jeanem Baptiste Minjoulat-Rey (szef Oddziału Współpracy Międzynarodowej Armii Francuskiej) w polsko-francuskich rozmowach sztabowych zakończonych podpisaniem planu współpracy dwustronnej na 2012[9]. W kwietniu 2013 uczestniczył w Bukareszcie w posiedzeniu plenarnym Komitetu Dowódców Wojsk Lądowych Krajów Europejskich Finabel, będąc w składzie delegacji polskiej, której przewodniczył dowódca Wojsk Lądowych gen. broni Zbigniew Głowienka[10].
W styczniu 2014 został skierowany do Rzeszowa, gdzie objął stanowisko zastępcy dowódcy 21 Brygady Strzelców Podhalańskich, które sprawował do października 2017 r., pełniąc w ostatnim roku funkcję p.o. dowódcy brygady. 25 kwietnia 2014 został odznaczony w Rzeszowie przez attaché obrony Niemiec płk Joachima Franke Srebrnym Krzyżem Honorowym Bundeswehry. Podczas uroczystego wręczenia odznaczenia płk Franke powiedział[11]:
Od wielu lat płk Mokrzycki pracował z pełnym zaangażowaniem na rzecz rozwoju niemiecko-polskiego partnerstwa, współpracy i przyjaźni. Był dla nas pierwszym kontaktem, zawsze chętnie służył pomocą i pośredniczył w kontaktach służbowych między oficerami niemieckiego i polskiego wojska. Jego działania charakteryzowały się głębokim przekonaniem, że intensywna współpraca niemiecko-polska stanowi niezwykle ważny element w przyszłości naszych obydwu narodów.
W październiku 2017 został przeniesiony do Wydziału Zachodniego Departamentu Wojskowych Spraw Zagranicznych MON. 2 lipca 2018 decyzją ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka objął stanowisko Dyrektora Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych RP w Bydgoszczy. Koordynator kampanii pod kryptonimem „Nowe Urządzenie Polskie” NUP 2X35[c]. 24 lipca 2019 w Warszawie w Wojskowej Akademii Technicznej uczestniczył w seminarium naukowym na temat „Metody analizy środowiska bezpieczeństwa”, w ramach kampanii „NUP 2X35” (Nowe Urządzenia Polskie)[d], gdzie przedstawił założenia kampanii „NUP 2X35”[13].
W dniach 16–20 listopada 2020 w Bydgoszczy w Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych (CDiS SZ) zorganizował w formie online międzynarodową konferencję naukową GlobState III, odbywającą się w ramach kampanii analiz środowiska bezpieczeństwa i środowiska operacyjnego pod nazwą „Nowe Urządzenie Polskie” – NUP 2X35 i była poświęcona zasadom sztuki wojennej i operacyjnej dotyczącym przyszłego środowiska bezpieczeństwa na wschodniej flance NATO[14].
29 września 2021 w Warszawie minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak wyznaczył go na dowódcę Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady LITPOLUKRBRIG[15]. 7 października 2021 w Lublinie przejął dowodzenie Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady (LITPOLUKRBRIG) od płka Dmytro Bratishko w obecności wiceministrów obrony narodowej sił zbrojnych Polski i Litwy – Marcina Ociepy i Žilvinasa Tomkusa[16]. 10 listopada 2022 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała brygady[17].
Życie prywatne
Jest żonaty, ma jednego syna. Włada językami angielskim i rosyjskim. Jego hobby to inżynieria bezpieczeństwa, informatyka, literatura oraz sporty górskie[18].
Awanse
podporucznik – 1993[3]
(...)
generał brygady – 10 listopada 2022[19]
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
- Wojskowy Krzyż Zasługi – 2021[20]
- Gwiazda Iraku – 2008[21]
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2020[22]
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2009[23]
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2005[24]
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 2008[25]
- Srebrny Krzyż Honorowy Bundeswehry – 2014[11][26]
- Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych – 2009
- Odznaka tytułu honorowego "Zasłużony Żołnierz RP" II Stopnia (Srebrna) – 2019[27]
- Buzdygan Honorowy - 2022[17]
- Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych – 1991
- Złota Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej –
- Kordzik honorowy Sił Zbrojnych RP – 2021[28]
- Odznaka pamiątkowa 21 Brygady Strzelców Podhalańskich – 2014 (ex officio)
- Odznaka Pamiątkowa Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej – 2016[29]
- Odznaka pamiątkowa Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych – 2018 (ex officio)
- Odznaka pamiątkowa Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady LITPOLUKRBRIG – 2021 (ex officio)
i inne
Garnizony w przebiegu służby[3][5]
- Wrocław (1989–1993) → Rzeszów (1993–1999) → Warszawa (1999–2002) ↘
- Warszawa (2002–2006) → Norfolk (USA (2006) → Warszawa (2006) ↘
- Irak (2007–2008) → Warszawa (2008–2013) ↘
- Rzeszów (2014–2017) → Warszawa (2017–2018) ↘
- Bydgoszcz (2018–2021) → Lublin (2021–obecnie)
Uwagi
- ↑ Dowódca zmiany ppłk Edward Gruszka[4].
- ↑ Dowódca zmiany gen. dyw. Tadeusz Buk[7].
- ↑ Wojskowy projekt analitycznego kierowanego na analizy zmian środowiska bezpieczeństwa, operacyjnego i pola walki przyszłości, a prowadzonego przez wspólnoty praktyków integrujące wojskowych analityków oraz pracowników naukowych z uczelni cywilnych i wojskowych, a także ekspertów reprezentujących jednostki administracji publicznej[12].
- ↑ Kampania „NUP 2X35” poświęcona metodom, technikom i narzędziom wykorzystywanym do analizy środowiska bezpieczeństwa[13].
Przypisy
- ↑ M.P. z 2021 r. poz. 861
- ↑ https://litpolukrbrig.wp.mil.pl/pl/ Teczka personalna LITPOLUKRBRIG COMMAND/TP/1/2022 gen. bryg. Jarosława Mokrzyckiego
- ↑ a b c d e Dowódca brygady. litpolukrbrig.wp.mil.pl. [dostęp 2022-11-17].
- ↑ Krzysztof Komorowski 2008 ↓, s. 215.
- ↑ a b Awanse generalskie na Święto Niepodległości. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2022-11-17].
- ↑ Święto Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady. Szósta rocznica utworzenia. lublin.uw.gov.pl. [dostęp 2022-11-17].
- ↑ Krzysztof Komorowski 2009 ↓, s. 24.
- ↑ Płk Jarosław Mokrzycki awansował z podhalańczyków w Rzeszowie do ministerstwa obrony narodowej. nowiny24.pl. [dostęp 2022-11-18].
- ↑ Grzegorz Jasiński 2013 ↓, s. 42.
- ↑ Grzegorz Jasiński 2014 ↓, s. 75-76.
- ↑ a b Grzegorz Jasiński 2015 ↓, s. 76.
- ↑ Udział w VI Konferencji (2021). instytutpe.pl. [dostęp 2022-11-17].
- ↑ a b Piotr Jakuboszczak 2020 ↓, s. 121.
- ↑ Piotr Jakuboszczak 2021 ↓, s. 162.
- ↑ Anna Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 141.
- ↑ Anna Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 150.
- ↑ a b Awanse generalskie i admiralskie w Siłach Zbrojnych RP. prezydent.pl. [dostęp 2022-11-10].
- ↑ Dyrektor Centrum Doktryn i Szkolenia Sił Zbrojnych. cdissz.wp.mil.pl. [dostęp 2022-11-17].
- ↑ Awanse generalskie i admiralskie w Siłach Zbrojnych RP. prezydent.pl. [dostęp 2022-11-18].
- ↑ M.P. z 2021 r. poz. 861
- ↑ Post. Prezydenta RP NR 34/08 z dnia 21.02.2008
- ↑ Dec. MON Nr 1703 z dnia 2020-07-15
- ↑ Dec. MON Nr 250 z dnia 2009.07.20
- ↑ Dec. MON Nr 247 z dnia 2005.08.03
- ↑ Dec. MON Nr 1142 z dnia 2008.07.29
- ↑ Dec. MON Nr b/n z dnia 2013-12-02, wyd. Federalny Minister Obrony (Republika Federalna Niemiec)
- ↑ ROZKAZ Nr 295 z dnia 2019-05-13, wyd. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
- ↑ Przekazanie obowiązków dyrektora CDIS SZ. portal-mundurowy.pl. [dostęp 2022-11-18].
- ↑ Medale za Zasługi dla Straży Granicznej - wręczone. bieszczadzki.strazgraniczna.pl. [dostęp 2022-11-17].
- ↑ W latach 1989–1993 studiował w tej uczelni. Na zdjęciu akademik podchorążych 4 roku.
Bibliografia
- Anna Dąb-Kostrzewska (red.), Kronika Wojska Polskiego 2021, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2022, 141; 150, ISSN 1734-2317.
- Piotr Jakuboszczak (red.), Kronika Wojska Polskiego 2020, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2021, s. 92, ISSN 1734-2317.
- Piotr Jakuboszczak (red.), Kronika Wojska Polskiego 2019, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 121, ISSN 1734-2317.
- Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2012, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2013, s. 42, ISSN 1734-2317.
- Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2014, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015, s. 76, ISSN 1734-2317.
- Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2013, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2014, s. 75-76, ISSN 1734-2317.
- K. Komorowski (red.), Kronika Wojska Polskiego 2008, Warszawa: MON – Wojskowe Biuro Badań Historycznych, 2009, s. 24, ISSN 1734-2317.
- Krzysztof Komorowski (red.), Kronika Wojska Polskiego 2007, Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2008, s. 215, ISSN 1734-2317.
- Oficjalna strona Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady im. Wielkiego Hetmana Konstantego Ostrogskiego LITPOLUKRBRIG COMMAND
- Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2021
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Orzeł Wojsk Lądowych RP
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
.gif)
Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych – wzór 2010 – Polska.
.gif)
Odznaka tytułu honorowego "Zasłużony Żołnierz Rzeczypospolitej Polskiej" I Stopnia (Złota) – wzór 2010 – Polska.
Baretka: Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Krzyż Honoru Bundeswehry w Srebrze.
Baretka:Gwiazda Iraku
