Jarosław Morawiecki

Jarosław Morawiecki
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1964
Siemianowice Śląskie

Obywatelstwo

Polska

Pozycja

napastnik

Jarosław Morawiecki (ur. 11 marca 1964 w Siemianowicach Śląskich) - polski hokeista, olimpijczyk, trener hokejowy.

Życiorys

Zawodnik występujący na pozycji środkowego napastnika. Wychowanek Zagłębia Sosnowiec, w barwach którego zdobył w 1984 roku wicemistrzostwo, a w 1985 roku mistrzostwo Polski.

Po wygraniu przez Polskę turnieju mistrzostw świata Grupy B w 1985 i uzyskanym awansie do Grupy A został odznaczony Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe[1].

Uczestnik igrzysk olimpijskich w Calgary w 1988. W drugim meczu turnieju 16 lutego 1988 wystąpił w meczu przeciw aktualnym mistrzom świata, reprezentacji Szwecją (1:1), w którym zdobył gola[2][3]. W trzecim spotkaniu 18 lutego 1988 przeciw Francji (6:2) także zdobył bramkę[4]. Po tym meczu przeprowadzono kontrolę antydopingową Morawieckiego, która wykazała w jego moczu obecność testosteronu i epitestosteronu w ilości przekraczających normy określone przez komisję medyczną MKOl[5]. Wskutek tego wynik spotkania Polski z Francją został anulowany i zweryfikowany na 0:2 na niekorzyść Polski. Według oficjalnego stanowiska polskiej reprezentacji, niedozwolone środki zostały podane zawodnikowi w barszczu z krokietami na przyjęciu u Polonii. Decyzją IIHF na Morawieckiego została nałożona 18-miesięczna dyskwalifikacja, która wkrótce potem została podtrzymana przez PZHL[6][7]. Po dyskwalifikacji wraz z kolegą prowadził sklep spożywczy w Sosnowcu[8].

W czerwcu 1989 został powołany przez selekcjonerów Emila i Tadeusza Nikodemowiczów do kadry Polski na drugie półrocze 1989 roku (okres dyskwalifikacji mijał w sierpniu 1989)[9]. W sezonie 1989/1990 powrócił na lód. Pod koniec grudnia 1989 w barwach Polski grał w międzynarodowym turnieju Mont Blanc, w którym zdobył gola[10]. W sezonie 1989/1990 grał w barwach Zagłębia Sosnowiec, a w jego trakcie po meczu 27 stycznia 1990 został poddany kontroli antydopingowej, która po raz kolejny wykazała w jego organizmie nadmiar testosteronu, w związku z czym decyzją zarządu PZHL z 12 marca 1990 został ukarany bezwarunkową, dożywotnią dyskwalifikacją[11]. W 1992 kara została zawieszona.

Karierę kontynuował w Szwecji w II-ligowym Olofstroem IK oraz we francuskim klubie Caen. W 1997 powrócił do Polski i występował w KKH Katowice, Zagłębiu, GKS Tychy (od stycznia 2000[12]) i TKH Toruń. W 2003 zakończył karierę zawodniczą.

W reprezentacji Polski zagrał 57 razy strzelając 17 bramek. Brał udział w trzech turniejach o mistrzostwo świata: 1985, 1986, 1987.

Był trenerem m.in. w Zagłębiu Sosnowiec oraz w TKH Toruń. W późniejszym czasie został szkoleniowcem reprezentacji Polski do lat 20[13][14], SMS II Sosnowiec[15], reprezentacji Polski do lat 18. W sezonie I ligi 2016/2017 główny trener SMS U18 Sosnowiec[16]. 4 września 2018 został ogłoszony głównym trenerem reprezentacji Polski do lat 16[17]. Pozostawał na tym stanowisku w sezonie 2019/2020[18][19],

Przypisy

  1. ↑ Sport. Krótko. „Nowiny”, s. 2, Nr 89 z 17 kwietnia 1985. 
  2. ↑ Z mistrzem świata jak równy z równym. Polska – Szwecja 1:1. „Nowiny”, s. 1-2, Nr 39 z 17 lutego 1988. 
  3. ↑ Polscy hokeiści bohaterami dnia. „Nowiny”, s. 2, Nr 40 z 18 lutego 1988. 
  4. ↑ Zwycięstwo polskich hokeistów. „Nowiny”, s. 2, Nr 42 z 20-21 lutego 1988. 
  5. ↑ J. Morawiecki zdyskwalifikowany. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 7 z 15 lutego 1988. 
  6. ↑ Decyzja IIHF w sprawie Morawieckiego podtrzymana przez PZHL. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 12 z 21 marca 1988. 
  7. ↑ Polscy dopingowicze. Ich tłumaczenia i powroty [dostęp 2017-11-24].
  8. ↑ Marek Wawrzynowski: Bo barszcz był niedobry (pol.). przegladsportowy.pl, 2010-03-20. [dostęp 2014-07-16].
  9. ↑ Sport. Sprintem. „Nowiny”, s. 2, Nr 145 z 23 czerwca 1989. 
  10. ↑ Sport. z Różnych dyscyplin. Polscy hokeiści prowadzą. „Nowiny”, s. 2, Nr 1 z 29-31 grudnia 1989 i 1 stycznia 1990. 
  11. ↑ Sport. Sprintem. „Nowiny”, s. 2, Nr 62 z 13 marca 1990. 
  12. ↑ Strach przed grypą. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 5, 8 stycznia 2000. 
  13. ↑ Hokej.net - Nowy trener reprezentacji U20, Demkowicz w SMS PZHL, www.hokej.net [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  14. ↑ Hokej.net - Inauguracja dwa dni wcześniej, Ziętara i Płachta asystentami selekcjonera seniorskiej reprezentacji, www.hokej.net [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  15. ↑ Hokej.net - Udany powrót hokeja do Trójmiasta, www.hokej.net [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  16. ↑ I liga: Dwa zwycięstwa Zagłębia ze "szkółką". hokej.net, 2016-10-17. [dostęp 2016-10-20].
  17. ↑ Składy sztabów trenerskich kadr narodowych. hokej.net, 2018-09-05. [dostęp 2018-09-05].
  18. ↑ ŁP: Biało-czerwone sztaby szkoleniowe. hokej.net, 2019-08-21. [dostęp 2020-08-17].
  19. ↑ ŁP: PZHL wybrał trenerów kadr młodzieżowych. hokej.net, 2020-06-30. [dostęp 2020-08-17].

Linki zewnętrzne

Składy reprezentacji Polski
Skład reprezentacji Polski w hokeju na lodzie na Mistrzostwach Świata Grupy B 1985
Bramkarze
Obrońcy
Napastnicy
Trener
Skład reprezentacji Polski w hokeju na lodzie na Mistrzostwach Świata Grupy A 1986
Bramkarze
Obrońcy
Napastnicy
Trener
Skład reprezentacji Polski w hokeju na lodzie na Mistrzostwach Świata Grupy B 1987
Bramkarze
Obrońcy
Napastnicy
Trener
Skład reprezentacji Polski w hokeju na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988
Bramkarze
Obrońcy
Napastnicy
Trener

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).