Jarosław Spyra
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Chargé d’affaires RP w Peru | |
Okres | od 29 września 1993 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP w Chile | |
Okres | od 2002 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP w Peru | |
Okres | od sierpień 2010 |
Poprzednik | |
Następca | Izabela Matusz |
Odznaczenia | |
Jarosław Spyra (ur. 12 grudnia 1965 w Warszawie[1][2]) – polski dyplomata, w latach 2002–2007 ambasador w Chile, w 2010 ambasador w Peru, akredytowany w Boliwii i Ekwadorze.
Życiorys
Jego ojciec Eugeniusz miał być asem wywiadu PRL[3]. Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1989), po czym na krótko podjął pracę w Służbie Bezpieczeństwa, gdzie był przygotowywany do pracy w wywiadzie[3]. Służbę zakończył wskutek zmian ustrojowych[3]. W 1994 obronił pod kierunkiem Wiesława Dobrzyckiego doktorat Polityka zagraniczna Brazylii w latach 1930-1954[4].
Od 1991 w MSZ. Odbył staż w Akademii Dyplomatycznej w Wiedniu i w Instytucie Hoovera przy Uniwersytecie Stanford[3][5]. Pracował na placówkach w Peru (1993–1995, jako chargé d’affaires) i w Brazylii[3]. Po powrocie pracował w MSZ w Departamencie Azji, Australii i Ameryki Łacińskiej oraz Departamencie Ameryki, także na stanowiskach dyrektorskich[6]. W latach 2002[7]-2007[8] był ambasadorem RP w Chile.
18 lutego 2009 Sejmowa Komisja Spraw Zagranicznych pozytywnie zaopiniowała jego kandydaturę na stanowisko ambasadora w Peru[3], nie otrzymał jednak nominacji prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Jego nominację na stanowiska ambasadora w Peru, Boliwii i Ekwadorze podpisał dopiero 18 czerwca 2010 pełniący obowiązki prezydenta Bronisław Komorowski[9]. W listopadzie 2010 zrezygnował ze stanowiska po ujawnieniu przez prasę informacji o wszczęciu przez Instytut Pamięci Narodowej wobec niego postępowania lustracyjnego za zatajenie związków z SB[10], niemniej w sposób formalny został odwołany z zajmowanych stanowisk dopiero 23 marca 2011, z mocą od 10 kwietnia 2011[11].
16 kwietnia 2002 otrzymał peruwiański Order Zasługi za Wybitną Służbę w klasie wielkiego oficera[12].
Zna języki angielski, hiszpański, francuski, portugalski[6].
Wybrane publikacje
- Jarosław Spyra: Chile. Warszawa: Wyd. Trio, 2013, s. 718. ISBN 978-83-7436-325-9.
Przypisy
- ↑ Komisja pozytywnie o kandydatach na ambasadorów - WPROST.pl, www.wprost.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej, katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2018-12-19] .
- ↑ a b c d e f Cezary Gmyz: IPN lustruje Spyrę. rp.pl, 26 listopada 2010. [dostęp 2010-11-27].
- ↑ Polityka zagraniczna Brazylii w latach 1930 - 1954 w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2018-12-19].
- ↑ Komisja Spraw Zagranicznych /nr 36/, orka.sejm.gov.pl, 2 lipca 2002 [dostęp 2018-12-19] .
- ↑ a b Komisja Spraw Zagranicznych /nr 94/, orka.sejm.gov.pl, 18 lutego 2009 [dostęp 2018-12-19] .
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 37, poz. 573
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 82, poz. 864
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 55, poz. 739 oraz M.P. z 2010 r. nr 55, poz. 740
- ↑ pmaj: Kłopoty lustracyjne powodem dymisji. rp.pl, 27 listopada 2010. [dostęp 2010-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 września 2017)].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 30, poz. 327
- ↑ Condecorados: Orden al Merito por Servicios Distinguidos. rree.gob.pe. [dostęp 2017-09-18]. (hiszp.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Ekapoj yam, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Order of Merit for Distinguished Service of Peru