Jarosław Warylewski

Jarosław Warylewski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1959
Gdynia

Data śmierci

1 listopada 2020

profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo karne
Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Doktorat

17 listopada 1997

Habilitacja

6 maja 2002

Profesura

30 czerwca 2008

Uniwersytet

Uniwersytet Gdański

Okres zatrudn.

1988–2020

dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal Srebrny za Długoletnią Służbę
Strona domowa

Jarosław Krzysztof Warylewski (ur. 24 sierpnia 1959 w Gdyni, zm. 1 listopada 2020[1]) – polski prawnik, adwokat, profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa karnego, profesor Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 2004–2012 dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Były członek Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów.

Życiorys

W 1987 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Od 1988 zatrudniony na Uniwersytecie Gdańskim, uczeń profesora Mariana Cieślaka. W 1990 ukończył aplikację sędziowską. W 1997 obronił pracę doktorską na Uniwersytecie Gdańskim Zgoda pokrzywdzonego w polskim prawie karnym (promotor: Mirosław Surkont). zaś w 2002 uzyskał habilitację na podstawie pracy Przestępstwa seksualne.

Od 2002 pełnił funkcję prodziekana, od 2004 dziekana Wydziału Prawa i Administracji UG, w latach 2001–2013 kierownik Katedry Prawa Karnego Materialnego i Wykonawczego oraz Psychiatrii Sądowej na macierzystym Wydziale, od 2013 kierownik Katedry Prawa Karnego Materialnego i Kryminologii. W 2004 otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Gdańskim. W 2008 otrzymał od Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego tytuł naukowy profesora nauk prawnych. W 2009 otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego.

Od grudnia 1996 do września 2004 współautor i członek zespołu redakcyjnego Systemu Informacji Prawnej LEX wydawnictwa Wolters Kluwer Polska. Członek Komisji Egzaminacyjnej do spraw aplikacji adwokackich przy Ministrze Sprawiedliwości w latach 2006–2007.

Pełnił funkcję Rzecznika Dyscyplinarnego Uniwersytetu Gdańskiego w latach 1998–2002. Był redaktorem naczelnym „Gdańskich Studiów Prawniczych – Przegląd Orzecznictwa” oraz członkiem Rady Programowej miesięcznika Edukacja Prawnicza. W latach 2012–2016 był dyrektorem Muzeum Kryminalistyki w Gdańsku.

Członek towarzystw naukowych:

  • Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Karnego (AIDP) – Association Internationale De Droit Pènal,
  • International Law Association – Polish Branch (ILA) – Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego – Grupa Polska,
  • Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego.

Był członkiem Rady Naukowej Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego[2].

W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się w szczególności prawem represyjnym.

W ramach działalności dydaktycznej prowadził m.in. wykłady z prawa karnego oraz zajęcia seminaryjne. Promotor przeszło 150 prac magisterskich oraz 4 rozpraw doktorskich. Pod jego kierunkiem w 2005 stopień naukowy doktora uzyskał Radosław Giętkowski[3], w 2017 Tomasz Snarski[4].

Recenzent w przewodach doktorskich i habilitacyjnych. Odznaczony Medalem za długoletnią służbę (2008), Złotym Krzyżem Zasługi (2013), oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2015)[1].

Publikacje

Był autorem szeregu publikacji naukowych i opracowań o charakterze praktycznym (łącznie ok. 100 artykułów, glos, recenzji, monografii, podręczników i komentarzy publikowanych m.in. w takich wydawnictwach, jak C. H. Beck, Wolters Kluwer, LexisNexis), w tym 14 książkowych.

Książki:

  • Molestowanie seksualne w miejscu pracy, Sopot 1999
  • Przestępstwa seksualne, Gdańsk 2001
  • Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności. Komentarz, Warszawa 2001
  • Wstęp do nauki prawa karnego, Gdańsk 2002
  • Zasady techniki prawodawczej. Komentarz do rozporządzenia (red. naukowy i współautor), Warszawa 2003
  • Prawo karne. Część ogólna, Warszawa 2005
  • Odpowiedzialność podmiotów zbiorowych w prawie polskim i europejskim (współautor), Bydgoszcz 2006
  • Kara. Podstawy filozoficzne i historyczne, Gdańsk 2007

Upamiętnienie

  • W 2021 nakładem Wydawnictwa „Więź” w serii Biblioteka Więzi ukazała się książka Tomasza Snarskiego pt. Kościół katolicki wobec kary śmierci. Między prawem a filozofią i teologią[5], zadedykowana pamięci profesora Jarosława Warylewskiego, orędownika idei humanizmu w prawie karnym oraz stanowczego przeciwnika kary śmierci[6].
  • W 2022 nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Gdańskiego została wydana monografia pod redakcją Wojciecha Zalewskiego, Jacka Potulskiego oraz Tomasza Snarskiego pt. Zbrodnia i kara. Refleksje o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości prawa karnego. Księga upamiętniająca Profesora Jarosława Warylewskiego[7].
  • W 2022 odbyła się na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego ogólnopolska konferencja naukowa poświęcona pamięci profesora Jarosława Warylewskiego[8].

Przypisy

  1. ↑ a b Odszedł Prof. dr hab. Jarosław Warylewski | Wydział Prawa i Administracji. prawo.ug.edu.pl. [dostęp 2021-03-16].
  2. ↑ Władze. kryminalistyka.pl. [dostęp 2019-06-08].
  3. ↑ Dr hab. Radosław Giętkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2018-11-26].
  4. ↑ Nauka Polska, Debata Hart - Fuller i jej znaczenie dla filozofii prawa.
  5. ↑ Kościół katolicki wobec kary śmierci - książka dr. T. Snarskiego, Adwokatura polska [dostęp 2021-03-16] (pol.).
  6. ↑ Tomasz Snarski, Wierny sługa dobrego prawa. Profesor Jarosław Warylewski (1959-2020), Więź, 4 listopada 2020 [dostęp 2021-03-16] (pol.).
  7. ↑ redakcja: Wojciech Zalewski, Jacek Potulski, Tomasz Snarski: Zbrodnia i kara. Refleksje o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości prawa karnego. Księga upamiętniająca Profesora Jarosława Warylewskiego. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2022. ISBN 978-83-8206-464-3. [dostęp 2022-11-29].
  8. ↑ Konferencja poświęcona pamięci prof. Jarosława Warylewskiego | Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego, prawo.ug.edu.pl [dostęp 2022-11-29].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie