Jarosława Szwiedowa

Jarosława Szwiedowa
Ilustracja
Państwo

 Kazachstan

Data i miejsce urodzenia

12 września 1987
Moskwa

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 1 WTA 125K, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

25 (29 października 2012)

Australian Open

3R (2015)

Roland Garros

QF (2010, 2012)

Wimbledon

QF (2016)

US Open

4R (2016)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

13 WTA, 1 WTA 125K, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

3 (22 lutego 2016)

Australian Open

QF (2012)

Roland Garros

F (2015)

Wimbledon

W (2010)

US Open

W (2010)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kazachstan
Igrzyska azjatyckie
brązInczon 2014gra drużynowa
Strona internetowa

Jarosława Wiaczesławowna Szwiedowa, ros. Яросла́ва Вячесла́вовна Шве́дова (ur. 12 września 1987 w Moskwie) – kazachska tenisistka, do 2008 roku rosyjska, mistrzyni Wimbledonu 2010 i US Open 2010 w grze podwójnej, finalistka French Open 2010 w grze mieszanej, pierwsza osoba z Kazachstanu, która zdobyła tytuł wielkoszlemowy, klasyfikowana w rankingu WTA na 25. miejscu w grze pojedynczej (2012) i 3. w grze podwójnej (2016), medalistka igrzysk azjatyckich, reprezentantka Kazachstanu w Pucharze Federacji i Pucharze Hopmana, zdobywczyni nagrody WTA w kategorii „Powrót Roku” (2012)[1].

Kariera tenisowa

Jarosława Szwiedowa rozpoczęła treningi tenisowe w wieku ośmiu lat, zachęcona przez swojego ojca. W 2001 roku rozpoczęła występy w turniejach juniorskich Międzynarodowej Federacji Tenisowej. W 2004 doszła do finału wielkoszlemowego French Open w grze podwójnej dziewcząt w parze z Iriną Kotkiną; przegrały z Kateřiną Böhmovą i Michaëllą Krajicek. 12 września 2005 zajmowała najwyższe, 13. miejsce w mieszanym rankingu juniorskim.

Gra pojedyncza

Status profesjonalnej tenisistki otrzymała w 2002 roku, występowała wówczas w barwach Rosji. W październiku 2003 po raz pierwszy wystąpiła w kwalifikacjach do zawodów WTA w Taszkencie, ale zagrała tam tylko jeden mecz. Po serii sukcesach w rozgrywkach kobiecych Międzynarodowej Federacji Tenisowej otrzymała dziką kartę od organizatorów turnieju w Filadelfii w 2005 i jest to jej oficjalny debiut w WTA Tour. Swój pierwszy mecz wygrała z Haną Šromovą 6:2, 6:1, po czym przegrała z Nadieżdą Pietrową. W lutym 2006 w swoim drugim występie zawodowym przeszła eliminacje w Memphis i doszła do drugiej rundy. W czerwcu przebrnęła eliminacje do Wimbledonu, odnotowując tym samym swój debiut w turnieju wielkoszlemowym. Nie udało jej się zakwalifikować do żadnych innych zawodów.

Jej nazwisko stało się znane niespodziewanie w lutym 2007, kiedy to jako zawodniczka numer 143 w rankingu WTA wygrała zmagania w Bengaluru. Po drodze pokonała Tamarine Tanasugarn, Sanię Mirzę i Marę Santangelo. Dzięki temu po raz pierwszy w karierze awansowała do czołowej setki światowej klasyfikacji. Na tym jednak szczęśliwa passa Rosjanki się zakończyła, bowiem do końca sezonu w kolejnych zawodach nie przechodziła drugiej rundy. W 2008 zmieniła obywatelstwo z rosyjskiego na kazachskie. Przyczyną była atrakcyjna oferta tamtejszej federacji tenisowej oraz fakt, że w Rosji jest wiele wysoko notowanych tenisistek i trudno jest tam dostać się do czołówki w swoim państwie, co z kolei blokuje możliwość występu w wielu zawodach. W tym samym czasie obywatelstwo zmieniła rodaczka Szwiedowej, Galina Woskobojewa, a nieco później również pochodząca z Bułgarii Sesił Karatanczewa. W swoim pierwszym sezonie w nowych barwach nie pokazała się jednak z najlepszej strony w grze pojedynczej, w żadnym turnieju nie dochodząc dalej niż do drugiej rundy.

Przerwała tę serię podczas French Open 2009, osiągając rundę trzecią; pokonała tam Kaię Kanepi i Arantxę Rus, uległa po trzysetowym meczu Marii Szarapowej. W lipcu po raz drugi w karierze doszła do ćwierćfinału turnieju WTA, tym razem miało to miejsce w Palermo, przegrała z Sarą Errani. Tydzień później w Bad Gastein znalazła się w półfinale, pokonana przez Andreę Petković. Podczas French Open 2010 po raz pierwszy w karierze doszła do indywidualnego ćwierćfinału turnieju wielkoszlemowego. Zdołała wyeliminować Agnieszkę Radwańską, Alisę Klejbanową, zatrzymując się dopiero na rozstawionej z czwartym numerem Jelenie Janković. W efekcie 21 czerwca zajmowała najwyższe, 21. miejsce w notowaniach WTA.

W roku 2011 ani razu nie przebrnęła drugiej rundy zawodowego turnieju. Wypadła do trzeciej setki światowej klasyfikacji. Feralną passę przełamała w lutym 2012, dochodząc do ćwierćfinału w Bogocie. Przegrała z Tímeą Babos. W kwietniu zagrała w trzeciej rundzie w Charleston, eliminując po drodze Yaninę Wickmayer. Wiosną wyrównała swoje najlepsze osiągnięcie wielkoszlemowe, dochodząc do ćwierćfinału French Open. W czwartej rundzie pokonała broniącą tytułu Li Na, a następnie uległa ówczesnej mistrzyni Wimbledonu, Petrze Kvitovej.

30 czerwca 2012 w meczu trzeciej rundy Wimbledonu przeciwko Sarze Errani, zdobyła złotego seta, to znaczy wygrała wszystkie punkty w partii[2]. Spotkanie zakończyło się rezultatem 6:0, 6:4 na korzyść Kazaszki. Jest to pierwszy przypadek w historii, gdy złotego seta ustanowiła kobieta. Wcześniej dokonał tego jedynie Bill Scanlon w 1985 roku w Delray Beach w starciu z Marcosem Hocevarem. W 2006 Szwiedowa była bliska tego osiągnięcia, w meczu z Amy Frazier w drugiej rundzie w Memphis zapisała na swoim koncie dwadzieścia trzy punkty z rzędu w jednym secie i ostatecznie przegrała z Amerykanką 6:1, 0:6, 0:6.

W kwietniu 2013 roku osiągnęła ćwierćfinał zawodów w Stuttgarcie, ulegając w nim Angelique Kerber 3:6, 6:7(2).

W kwietniu 2015 awansowała do finału zawodów rangi WTA International Series w Bogocie, gdzie w finale uległa Telianie Pereirze 6:7(2), 1:6. W listopadzie zwyciężyła w zawodach kategorii WTA Challenger Tour w Hua Hin. W finale pokonała Naomi Ōsakę wynikiem 6:4, 6:7(8), 6:4.

Gra podwójna

Jarosława Szwiedowa znana jest z osiągnięć w grze podwójnej. Według stanu na 9 lipca 2016, wygrała czternaście turniejów w tej konkurencji, w tym dwa wielkoszlemowe. 6 czerwca 2011 zajmowała czwarte miejsce w klasyfikacji deblistek WTA.

W swoim debiucie w tej konkurencji podczas zawodów w Memphis w 2006 roku doszła do półfinału. W zaledwie trzecim występie w ramach WTA, a pierwszym starcie wielkoszlemowym, awansowała ze Stéphanie Foretz do ćwierćfinału US Open 2007. Przegrały tam z rozstawionymi Vladimíra Uhlířovą i Ágnes Szávay. Dzięki temu wynikowi znalazła się w drugiej setce notowań WTA. Jesienią doszła do półfinału w Kolkacie. W 2008 roku startowała z różnymi partnerkami, osiągając najlepszy rezultat w Cincinnati. Tam w finale z Hsieh Su-wei uległy po trzech wyrównanych setach Marii Kirilenko i Nadieżdzie Pietrowej.

W lutym 2009 w parze z Tamarine Tanasugarn odniosła pierwsze turniejowe zwycięstwo, triumfując w Pattaya. Trzy miesiące później z İpek Şenoğlu znalazła się w półfinale w Rzymie, gdzie pokonały utytułowane rywalki: Virginię Ruano Pascual, Zheng Jie, Agnieszkę Radwańską, Květę Peschke i Lisę Raymond.

Po kilku z rzędu porażkach w pierwszych rundach na początku roku 2010 wypadła z grona pięćdziesięciu najlepszych deblistek globu. W kwietniu z Mariją Kondratiewą awansowała do finału w Marbelli. W czerwcu była również wicemistrzynią w ’s-Hertogenbosch u boku Vanii King. Dwa tygodnie później tenisistki te wywalczyły mistrzostwo wielkoszlemowe w ramach Wimbledonu. Wystąpiły jako debel nierozstawiony, pokonały we wcześniejszych rundach Liezel Huber, Szachar Pe’er, Nadieżdę Pietrową, Samanthę Stosur, Květę Peschke i Katarinę Srebotnik, a w finale Jelenę Wiesninę i Wierę Zwonariową. Szwiedowa została pierwszą osobą z Kazachstanu w dziejach, która wygrała tytuł wielkoszlemowy. Był to jej drugi sukces w karierze.

Po sensacyjnie słabych występach w letnim cyklu amerykańskich turniejów, Szwiedowa i King w Nowym Jorku ponownie sięgnęły po wielkoszlemowe mistrzostwo. Do listy pokonanych dodały najwyżej notowane wówczas Giselę Dulko i Flavię Pennettę. W półfinale ograły Carę Black i Anastasiję Rodionową, a w finale Liezel Huber i Nadieżdę Pietrową. Dla Szwiedowej był to trzeci profesjonalny tytuł w kolekcji. Po nowojorskim turnieju w duecie z King osiągnęła jedynie półfinał w Pekinie, a pierwszy mecz Mistrzostw WTA przegrała z Dulko i Pennettą.

Wiosną 2011 po dojściu do finału w Madrycie ustanowiła swój najlepszy wynik w Roland Garros, kończąc zmagania na półfinale. Amerykanka i Kazaszka nie obroniły trofeum wimbledońskiego, jako najwyżej rozstawiona para w drugiej rundzie z kretesem przegrywając ze Stosur i Lisicki. W lipcu zdołały wygrać turniej w Waszyngtonie. Miesiąc później triumfowały też w Cincinnati, ale w finale US Open musiały uznać wyższość Huber i Raymond. Mecz ten zakończył się wynikiem 6:4, 6:7, 6:7. W październiku zwyciężyły w Moskwie, ale ponownie przegrały mecz otwarcia Mistrzostw WTA.

W styczniu 2012 Szwiedowa po raz pierwszy awansowała do ćwierćfinału w Melbourne, gdzie przegrała z Andreą Hlaváčkovą i Lucie Hradecką. W kwietniu została wicemistrzynią w Charleston po finale z Anastasiją Pawluczenkową i Lucie Šafářovą; tym razem partnerowała jej Anabel Medina Garrigues.

Na początku sezonu wspólnie z Julią Görges osiągnęła finał rywalizacji w Auckland. Sięgnęła też po tytuł w debiutującym w rozgrywkach WTA Tour turnieju we Florianópolis. Razem z Mediną Garrigues pokonały w finale parę Anne Keothavong i Walerija Sawinych wynikiem 6:0, 6:4. W turnieju rangi WTA International Series w Taszkencie awansowała do finału, razem z Tímeą Babos wygrywając 6:3, 6:3 nad parą Mandy MinellaWolha Hawarcowa. W listopadzie osiągnęła dwa finały rozgrywek WTA Challenger Tour – w Nankinie przegrała, zaś w Tajpej została mistrzynią.

W sezonie 2014 Szwiedowa razem z Mediną Garrigues triumfowały w dwóch turniejach. Najpierw obroniły tytuł we Florianópolis, zwyciężając 7:6(1), 2:6, 10–3 z Francescą Schiavone i Silvią Soler Espinosą. Miesiąc później w Charleston pokonały Chan Hao-ching wraz z Chan Yung-jan wynikiem 7:6(4), 6:2.

W maju 2015 Kazaszka w parze z Casey Dellacquą triumfowała w zawodach rangi WTA Premier Mandatory w Madrycie, w finale pokonując Garbiñe Muguruzę oraz Carlę Suárez Navarro 6:3, 6:7(4), 10–5. Podczas French Open i US Open australijsko-kazachski debel awansował do finałów, w których przegrywał: w pierwszym z nich z Bethanie Mattek-Sands i Lucie Šafářovą 6:3, 4:6, 2:6, natomiast w drugim z Martiną Hingis i Sanią Mirza 3:6, 3:6. Razem z Dellacquą w meczu mistrzowskim w Cincinnati uległy 5:7, 4:6 Chan Hao-ching i Chan Yung-jan. W październiku razem z Alizé Cornet triumfowała w Hongkongu, gdzie wygrały 7:5, 6:4 nad Larą Arruabarreną i Andreją Klepač.

W sezonie 2016 Szwiedowa razem z Tímeą Babos osiągnęły finał w Miami, w którym nie sprostały Bethanie Mattek-Sands i Lucie Šafářovej 3:6, 4:6. Wynikiem 6:1, 6:1 zakończył się mecz finałowy w ’s-Hertogenbosch, gdzie Kazaszka i Oksana Kalasznikowa pokonały Xenię Knoll i Aleksandrę Krunić. Wspólnie z Babos zanotowały wielkoszlemowy finał na kortach trawiastych Wimbledonu, ale przegrały w nim z siostrami Sereną i Venus Williams 3:6, 4:6.

Łącznie Kazaszka zagrała w sześciu wielkoszlemowych finałach w grze podwójnej, w tym cztery przegrała.

Gra mieszana

W 2010 roku Szwiedowa zagrała w finale French Open w grze mieszanej. Jej partnerem był Austriak Julian Knowle, a w decydującym starciu ulegli Katarinie Srebotnik i Nenadowi Zimonjiciowi. Ponadto z tym samym partnerem osiągnęła ćwierćfinał Wimbledonu 2010. Z Denisem Istominem osiągnęła półfinał Australian Open 2013

Występy reprezentacyjne

Od 2009 reprezentuje Kazachstan w turnieju o Puchar Federacji. W 2012 roku uczestniczyła w igrzyskach olimpijskich. Zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej osiągnęła drugą rundę zawodów.

W 2010 i 2011 roku reprezentowała Kazachstan w rozgrywkach o Puchar Hopmana, w obu przypadkach razem z Andriejem Gołubiewem. W swoim pierwszym starcie zajęli drugie miejsce w grupie za Brytyjczykami, Laurą Robson i Andym Murrayem, w drugim nie wygrali ani jednej konfrontacji grupowej.

Życie prywatne

Jarosława Szwiedowa urodziła się w Moskwie. Jej rodzice to Wiaczesław Szwiedow i jego żona Nurzja, profesjonalna biegaczka. Tenisistka ma brata o imieniu Pavel, który jest studentem. W 2008 zdecydowała się na zmianę obywatelstwa z rosyjskiego na kazachskie, pomimo to nadal mieszka i trenuje w Moskwie.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

 Rosja Kazachstan
Turniej20022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018–201920202021TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAQ32R1R2RAQ11R1R3R2R1Rprzerwa w grzeA1R0 / 95 – 9
French OpenAAAAQ11RQ13RQF1RQF2R2R1R1R1Rprzerwa w grzeAA0 / 1012 – 10
WimbledonAAAA1R1RQ22R2R1R4R2R4R1RQFprzerwa w grzeNHA0 / 1013 – 10
US OpenAAAAQ31R1R3R1RQ32R3R1RQ34Rprzerwa w grzeA1R0 / 88 – 8
Ranking na koniec roku494756315132899153392062981668233292[a]0 / 3738 – 37

Występy w grze podwójnej

 Rosja Kazachstan
Turniej20022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018–201920202021TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAA1R1R1RAQF1R2R2R2R3Rprzerwa w grzeA1R0 / 108 – 10
French OpenAAAAA1R1R1R1RSFQF2R2RF3R1Rprzerwa w grzeAA0 / 1114 – 10
WimbledonAAAAAA2R2RW2R3RA3RQFFprzerwa w grzeNHA1 / 821 – 7
US OpenAAAAAQF1R2RWF3R1R2RF3Rprzerwa w grzeA1R1 / 1022 – 9
Ranking na koniec roku95578024211142497526592461437[a]2 / 3965 – 36

Występy w grze mieszanej

 Rosja Kazachstan
Turniej20022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018–201920202021TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAAAAA2RSFA1R2RAprzerwa w grzeA1R0 / 55 – 5
French OpenAAAAAAAAFA1RASF1R2R2Rprzerwa w grzeNHA0 / 69 – 6
WimbledonAAAAAAA2RQF2R3RAAASFprzerwa w grzeNHA0 / 59 – 5
US OpenAAAAAAAA2R3RAAAQFQFprzerwa w grzeNHQF0 / 57 – 5
0 / 2130 – 21

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 2 (1–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni1.18 lutego 2007BengaluruTwardaWłochy Mara Santangelo6:4, 6:4
Finalistka1.19 kwietnia 2015BogotaCeglanaBrazylia Teliana Pereira6:7(2), 1:6

Gra podwójna 28 (13–15)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.17 sierpnia 2008CincinnatiTwarda Hsieh Su-weiRosja Marija Kirilenko
Rosja Nadieżda Pietrowa
3:6, 6:4, 8–10
Zwyciężczyni1.15 lutego 2009PattayaTwardaTajlandia Tamarine TanasugarnUkraina Julija Bejhelzimer
Rosja Witalija Djaczenko
6:3, 6:2
Finalistka2.11 kwietnia 2010MarbellaCeglanaRosja Marija KondratjewaWłochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
4:6, 2:6
Finalistka3.19 czerwca 2010’s-HertogenboschTrawiastaStany Zjednoczone Vania KingRosja Ałła Kudriawcewa
Australia Anastasija Rodionowa
6:3, 3:6, 6–10
Zwyciężczyni2.3 lipca 2010WimbledonTrawiastaStany Zjednoczone Vania KingRosja Jelena Wiesnina
Rosja Wiera Zwonariowa
7:6(6), 6:2
Zwyciężczyni3.13 września 2010US OpenTwardaStany Zjednoczone Vania KingStany Zjednoczone Liezel Huber
Rosja Nadieżda Pietrowa
2:6, 6:4, 7:6(4)
Finalistka4.15 maja 2011RzymCeglanaStany Zjednoczone Vania King Peng Shuai
Zheng Jie
2:6, 3:6
Zwyciężczyni4.31 lipca 2011WaszyngtonTwardaIndie Sania MirzaBiałoruś Wolha Hawarcowa
Rosja Ałła Kudriawcewa
6:3, 6:3
Zwyciężczyni5.21 sierpnia 2011CincinnatiTwardaStany Zjednoczone Vania KingPołudniowa Afryka Natalie Grandin
Czechy Vladimíra Uhlířová
6:4, 3:6, 11–9
Finalistka5.11 września 2011US OpenTwardaStany Zjednoczone Vania KingStany Zjednoczone Liezel Huber
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
6:4, 6:7(5), 6:7(3)
Finalistka6.16 października 2011OsakaTwardaStany Zjednoczone Vania KingJaponia Kimiko Date-Krumm
Zhang Shuai
5:7, 6:3, 9–11
Zwyciężczyni6.23 października 2011MoskwaTwarda (hala)Stany Zjednoczone Vania KingAustralia Anastasija Rodionowa
Kazachstan Galina Woskobojewa
7:6(3), 6:3
Finalistka7.8 kwietnia 2012CharlestonCeglanaHiszpania Anabel Medina GarriguesRosja Anastasija Pawluczenkowa
Czechy Lucie Šafářová
7:5, 4:6, 6–10
Finalistka8.5 maja 2012EstorilCeglanaKazachstan Galina Woskobojewa Chuang Chia-jung
Zhang Shuai
6:4, 1:6, 9–11
Finalistka9.5 stycznia 2013AucklandTwardaNiemcy Julia GörgesZimbabwe Cara Black
Australia Anastasija Rodionowa
6:2, 2:6, 5–10
Zwyciężczyni7.1 marca 2013FlorianópolisTwardaHiszpania Anabel Medina GarriguesWielka Brytania Anne Keothavong
Rosja Walerija Sawinych
6:0, 6:4
Zwyciężczyni8.14 września 2013TaszkentTwardaWęgry Tímea BabosLuksemburg Mandy Minella
Białoruś Wolha Hawarcowa
6:3, 6:3
Zwyciężczyni9.28 lutego 2014FlorianópolisTwardaHiszpania Anabel Medina GarriguesWłochy Francesca Schiavone
Hiszpania Sílvia Soler Espinosa
7:6(1), 2:6, 10–3
Zwyciężczyni10.6 kwietnia 2014CharlestonCeglanaHiszpania Anabel Medina Garrigues Chan Hao-ching
Chan Yung-jan
7:6(4), 6:2
Zwyciężczyni11.9 maja 2015MadrytCeglanaAustralia Casey DellacquaHiszpania Garbiñe Muguruza
Hiszpania Carla Suárez Navarro
6:3, 6:7(4), 10–5
Finalistka10.7 czerwca 2015French OpenCeglanaAustralia Casey DellacquaStany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Czechy Lucie Šafářová
6:3, 4:6, 2:6
Finalistka11.23 sierpnia 2015CincinnatiTwardaAustralia Casey Dellacqua Chan Hao-ching
Chan Yung-jan
5:7, 4:6
Finalistka12.13 września 2015US OpenTwardaAustralia Casey DellacquaSzwajcaria Martina Hingis
Indie Sania Mirza
3:6, 3:6
Zwyciężczyni12.18 października 2015HongkongTwardaFrancja Alizé CornetHiszpania Lara Arruabarrena
Słowenia Andreja Klepač
7:5, 6:4
Finalistka13.3 kwietnia 2016MiamiTwardaWęgry Tímea BabosStany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Czechy Lucie Šafářová
3:6, 4:6
Zwyciężczyni13.11 czerwca 2016’s-HertogenboschTrawiastaGruzja Oksana KalasznikowaSzwajcaria Xenia Knoll
Serbia Aleksandra Krunić
6:1, 6:1
Finalistka14.9 lipca 2016WimbledonTrawiastaWęgry Tímea BabosStany Zjednoczone Serena Williams
Stany Zjednoczone Venus Williams
3:6, 4:6
Finalistka15.18 lutego 2017DohaTwardaUkraina Olha SawczukStany Zjednoczone Abigail Spears
Słowenia Katarina Srebotnik
3:6, 6:7(7)

Gra mieszana 1 (0–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Finalistka1.3 czerwca 2010French OpenCeglanaAustria Julian KnowleSłowenia Katarina Srebotnik
Serbia Nenad Zimonjić
6:4, 6:7(5), 9–11

Finały turniejów WTA 125K series

Gra pojedyncza 1 (1–0)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni1.15 listopada 2015Hua HinTwardaJaponia Naomi Ōsaka6:4, 6:7(8), 6:4

Gra podwójna 2 (1–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.3 listopada 2013NankinTwarda Zhang ShuaiJaponia Misaki Doi
Xu Yifan
1:6, 4:6
Zwyciężczyni1.10 listopada 2013TajpejDywanowa (hala)Francja Caroline GarciaNiemcy Anna-Lena Friedsam
Belgia Alison Van Uytvanck
6:3, 6:3

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (1)

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka2004Francja French OpenCeglanaRosja Irina KotkinaCzechy Kateřina Böhmová
Holandia Michaëlla Krajicek
3:6, 2:6

Uwagi

  1. a b Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy

  1. WTA Awards (ang.). wtatennis.com. [dostęp 2012-11-29].
  2. Onet Sport: Wimbledon: Jarosława Szwedowa zapisała się w historii, „złoty set” z Errani (pol.). W: Tenis [on-line]. sport.onet.pl, 2012-06-30. [dostęp 2012-07-02].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Shvedova RG16 (7) (27402979885).jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Shvedova RG16 (7)