Jaskółka rudawa

Jaskółka rudawa
Cecropis daurica[1]
(Laxmann, 1769)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

jaskółkowate

Podrodzina

jaskółki

Rodzaj

Cecropis

Gatunek

jaskółka rudawa

Synonimy
  • Hirundo daurica Laxmann, 1769[2]
Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania
Zasięg występowania według IUCN

     lęgowiska

     występuje przez cały rok

     zimowiska

     zalatuje, sezonowość występowania niepewna

Jaskółka rudawa (Cecropis daurica) – gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny jaskółkowatych (Hirundinidae), zamieszkujący południową Europę, Bliski Wschód, południową, południowo-wschodnią i wschodnią Azję oraz północno-zachodnią, środkową i wschodnią Afrykę. Zimuje w strefie tropikalnej Afryki i Azji oraz w północnej Australii[3][2]. Do Polski zalatuje sporadycznie – do 2018 roku stwierdzona 15 razy (łącznie obserwowano 17 osobników)[4].

Systematyka

Gatunek został opisany naukowo pod nazwą Hirundo daurica, obecnie klasyfikowany jest w rodzaju Cecropis[5][6].

Systematyka gatunku C. daurica jest kwestią sporną. IOC wyróżnia 8 podgatunków[5][6]:

  • C. daurica daurica (Laxmann, 1769)jaskółka rudawa – północno-wschodni Kazachstan i Mongolia do południowo-środkowych Chin.
  • C. daurica japonica (Temminck & Schlegel, 1845) – południowo-wschodnia Syberia, Korea i Japonia do południowych Chin.
  • C. daurica nipalensis (Hodgson, 1837)Himalaje do północnej Mjanmy.
  • C. daurica erythropygia (Sykes, 1832) – środkowe Indie.
  • C. daurica rufula (Temminck, 1835)jaskółka śródziemnomorska – południowa Europa i północna Afryka na wschód do Iranu, Pakistanu i północno-zachodnich Indii.
  • C. daurica melanocrissus Rüppell, 1845jaskółka wyżynnaEtiopia i Erytrea.
  • C. daurica kumboensis (Bannerman, 1923)Sierra Leone i zachodni Kamerun.
  • C. daurica emini (Reichenow, 1892) – południowo-wschodni Sudan, Uganda i Kenia do Malawi i północnej Zambii.

Handbook of the Birds of the World (HBW) wyróżnia dodatkowe 6 podgatunków[2], pierwsze dwa z nich są przez IOC klasyfikowane jako osobne gatunki, a kolejne 4 jako podgatunki jaskółki modrogłowej Cecropis striolata[5]:

P. Mielczarek i M. Kuziemko w Kompletnej liście ptaków świata za osobne gatunki uznają jaskółkę modrogłową i jaskółkę malajską, ale do C. daurica zaliczają jeszcze jaskółkę cejlońską C. (d.) hyperythra (Blyth, 1849)[6], którą IOC i HBW klasyfikują obecnie jako oddzielny gatunek[5][7].

Morfologia

Cechy gatunku
Brak dymorfizmu płciowego. Wierzch ciała czarny z metalicznym, niebieskim połyskiem, na karku i kuprze ciemnordzawe przepaski. Spód biało-rdzawy z ciemnym, podłużnym kreskowaniem. Młode o bledszym wierzchu i bardziej rdzawym spodzie.
Wymiary średnie
długość ciała ok. 19 cm
rozpiętość skrzydeł 32 cm
masa ciała ok. 30 g

Ekologia

Biotop
Otwarte przestrzenie w pobliżu zbiorników wodnych i miejsc dogodnych do założenia gniazda.
Gniazdo
Na skalnych ścianach, w jaskiniach, na mostach, w tunelach i na ścianach budynków. Gniazdo zamknięte, podobne do gniazda oknówki, lecz o dłuższym tunelu wejściowym.
Jaja z kolekcji muzealnej
Jaja
Białe, w liczbie 3 do 6.
Wysiadywanie
Jaja wysiadywane są przez okres 14 do 16 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 20 dniach.
Pożywienie
Owady chwytane w locie.

Status i ochrona

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje jaskółkę rudawą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Organizacja BirdLife International w 2015 roku szacowała liczebność populacji europejskiej (wraz z Turcją) na 1 450 000 – 3 340 000 par lęgowych. Szacuje się, że liczebność światowej populacji mieści się w przedziale 10–500 milionów dorosłych osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3]. IUCN (według stanu w czerwcu 2021 roku) wykorzystuje opisane wyżej ujęcie systematyczne stosowane przez HBW, czyli za osobny gatunek uznaje tylko jaskółkę cejlońską C. (d.) hyperythra. Zalicza ją do kategorii najmniejszej troski, a trend liczebności jej populacji uznaje za stabilny[8].

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[9].

Zobacz też

Przypisy

  1. Hirundo daurica, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2012-09-05] (ang.).
  2. a b c Turner, A. & Kirwan, G.M.: Red-rumped Swallow (Cecropis daurica). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-09-26].
  3. a b c Cecropis daurica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 35. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2018. „Ornis Polonica”. 60, s. 125–160, 2019. 
  5. a b c d F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Swallows. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-06-06]. (ang.).
  6. a b c Nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Hirundinidae Rafinesque, 1815 - jaskółkowate - Swallows (wersja: 2021-04-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-06-06].
  7. del Hoyo, J., Collar, N. & Kirwan, G.M.: Sri Lanka Swallow (Cecropis hyperythra). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-09-26].
  8. Cecropis hyperythra, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] [dostęp 2021-06-06] (ang.).
  9. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Cecropis daurica MHNT.jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 4.0
Egg of Red-rumped Swallow. Collection of Jacques Perrin de Brichambaut.
CecropisDauricaIUCNver2018 2.png
Autor: SanoAK: Alexander Kürthy, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mapa rozšírenia lastovičky červenochrbtej (Cecropis daurica) podľa IUCN verzia 2018.2 ,
legenda: Hniezdiaci, výskyt v letnom období (#00FF00), Hniezdiaci, celoročný výskyt (#008000), Nehniezdiaci (#007FFF), Na potuľkách (závislosť na sezóne nejasná) (#FF00FF)