Jaskier wielokwiatowy
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | jaskier wielokwiatowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Ranunculus polyanthemos L. Sp. Pl. 554 1753[3] | |||
Synonimy | |||
|
Jaskier wielokwiatowy (Ranunculus polyanthemos L.) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Europie, Azji Zachodniej i Środkowej oraz na Syberii[4][5].
Rozmieszczenie geograficzne
Rośnie naturalnie w Europie, Azji Zachodniej i Środkowej oraz na Syberii. Został zaobserwowany we Francji, Belgii, Holandii, Danii, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Niemczech, Polsce, na Ukrainie (wliczając Krym), Słowacji, Węgrzech, w Czechach, Austrii, Serbii, Rumunii, Bułgarii, Albanii, Grecji, Turcji, Rosji (w Republice Ałtaju, Republice Buriacji, Republice Karelii, Republice Tuwy, Kraju Ałtajskim, Kraju Krasnojarskim, Kraju Zabajkalskim oraz w obwodach irkuckim, kemerowskim, kurgańskim, murmańskim, nowosybirskim, omskim oraz tiumeńskim), Kazachstanie, Kirgistanie oraz Chinach (północno-zachodnia część regionu autonomicznego Sinciang)[4].
We Francji spotykany jest w północno-wschodniej jej części. Został zaobserwowany w departamentach Aisne, Ardeny, Aube, Côte-d’Or, Eure, Marna, Górna Marna, Meurthe i Mozela, Moza, Orne, Pas-de-Calais, Dolny Ren, Górny Ren, Sekwana Nadmorska, Sekwana i Marna oraz Yonne[6]. W Niemczech spotykany jest głównie w północnej części tego państwa. W Turyngii, Saksonii-Anhalt, Saksonii i Dolnej Saksonii występuje powszechnie lub jest rozproszony, natomiast rzadko spotykany jest w północno-wschodniej części kraju, a w Szlezwiku-Holsztynie, wzdłuż Łaby oraz w Nadrenii Północnej-Westfalii spotykany jest bardzo rzadko[7]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju, jednak najczęściej jest spotykany w Małopolsce i na Wyżynie Lubelskiej[8]. W Danii najczęściej jest spotykany w jej południowo-wschodniej części – w południowej części Fionii, na południu Zelandii oraz na wyspach Lolland i Falster. Rośnie także w okolicach Kopenhagi i Kalundborga[9]. W Norwegii rośnie w południowej części kraju – na południe od Trondheim[10]. W Szwecji występuje najczęściej w jej południowej części, aż do Upplandu na północy. Rośnie także na Gotlandii. W Norrlandzie spotykany jest wzdłuż wybrzeża[11]. W Finlandii występuje głównie w południowej części kraju. Występuje powszechnie na Wyspach Alandzkich oraz w okolicach miast Turku i Savonlinna[12].
Morfologia
- Pokrój
- Bylina o lekko owłosionych pędach. Dorasta do 20–65 (–80) cm wysokości[5]. Łodyga jest wyprostowana, grubsza u podstawy, zwykle bardzo rozgałęziona. Dolna jej część jest owłosiona[13].
- Liście
- Naprzemianległe. Ma od 3 do 8 liści odziomkowych. Są trójsieczne. W zarysie mają nerkowato pięciokątny kształt, złożone z segmentów romboidalnych i trójdzielnych. Mierzą 3–6 cm długości oraz 4–9 cm szerokości. Są owłosione od spodu. Nasada liścia ma sercowaty kształt. Ogonek liściowy jest nagi i ma 7–14 cm długości. Liście łodygowe są wąsko klapowane[5][13].
- Kwiaty
- Są promieniste, błyszczące, zebrane po 3–4 w wierzchotki jednoramienne. Pojawiają się na szczytach pędów. Mają złotą lub jasnożółtą barwę. Dorastają do 20–30 mm średnicy. Mają 5 owalnych i owłosionych działek kielicha, które dorastają do 7 mm długości. Mają 5 odwrotnie owalnych płatków o długości 10 mm. Dno kwiatowe jest owłosione. Pręciki są liczne[5][13].
- Owoce
- Nagie niełupki o odwrotnie jajowatym kształcie i długości 3 mm. Tworzą owoc zbiorowy – wieloniełupkę o prawie kulistym kształcie i dorastającą do 7 mm długości[5].
- Gatunki podobne
- Roślina jest podobna do jaskra różnolistnego (R. auricomus), który ma jednak błyszczącą łodygę kwiatową i inny kształt liści[13]. Przypomina również jaskra rozłogowego (Ranunculus repens)[14].
Biologia i ekologia
Rośnie w podmokłych lasach i łąkach, na glebach wapiennych. Występuje na wysokości do 2800 m n.p.m.[5] Kwitnie od czerwca do sierpnia[15]. Jest rośliną trującą. Zawarte alkaloidy mają jednak gorzki smak, przez co nie jest zjadana przez bydło na pastwiskach[13].
Zmienność
W obrębie tego gatunku oprócz podgatunku nominatywnego wyróżniono dwa podgatunki[3]:
- Ranunculus polyanthemos subsp. polyanthomoides Ahlfv. – dorasta do 130 cm wysokości[16]
- Ranunculus polyanthemos subsp. thomasii (Ten.) Tutin – dorasta do 10–30 cm wysokości, ma wyprostowaną, słabo rozgałęzioną łodygę[16]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
- ↑ a b c Ranunculus polyanthemos L. (ang.). The Plant List, b.r.. [dostęp 2015-06-06].
- ↑ a b Taxon: Ranunculus polyanthemos L. (ang.). Germplasm Resources Information Network – (GRIN), b.r.. [dostęp 2015-06-06].
- ↑ a b c d e f Ranunculus polyanthemos (fr.). Plantes & botanique, b.r.. [dostęp 2015-06-06].
- ↑ Ranunculus polyanthemoides Boreau, 1857 (fr.). Inventaire National du Patrimoine Naturel, b.r.. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Ranunculus polyanthemos L. (Vielblütiger Hahnenfuß) (niem.). Flora von Deutschland – Eine Bilder-Datenbank, b.r.. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Mapa występowania – jaskier wielokwiatowy (Ranunculus polyanthemos) (pol.). Atlas Roślin, b.r.. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Mangeblomstret ranunkel Ranunculus polyanthemos L. ssp. polyanthemos (duń.). DMU, b.r.. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Krattsoleie Art Ranunculus polyanthemos, Artsdatabanken [dostęp 2016-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-26] (norw.).
- ↑ Backsmörblomma (szw.). Den virtuella floran, b.r.. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Aholeinikki (Ranunculus polyanthemos) (fiń.). Kasviatlas, b.r.. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ a b c d e Multiflowered Buttercup (ang.). LuontoPortti / NatureGate 2015, b.r.. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ John Wilkes: Encyclopaedia Londinensis, Tom 21. 1826, s. 704. ISBN 978-1-178-52292-1. (ang.)
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 167. ISBN 83-0114342-8.
- ↑ a b Ranunculus polyanthemos (ang.). Alpine Garden Society, b.r.. [dostęp 2015-05-31].
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Ranunculus polyanthemos L. s. str.
- Original Description
- Blumenreicher Hahnenfuss, Ranunculus polyanthemus
Autor: Petr Filippov, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ranunculus polyanthemos, Brno-Obřany, Czech Republic