Jaskinia Mechata

Jaskinia Mechata

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Lejowa
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	66 m
Głębokość	2,70 m
Deniwelacja	18 m
Wysokość otworów	1710 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	600 m
Ekspozycja otworów	ku ne
Data odkrycia	latem 1966 roku
Odkrywca	grotołazi z AKT Poznań
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-07.03
Położenie na mapie Tatr Jaskinia Mechata
49°14′34″N 19°50′35″E/49,242703 19,843147

Jaskinia Mechata – jaskinia w Dolinie Lejowej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest w północnym zboczu Kominiarskiego Wierchu, w pobliżu Awenu Odpękniętych Nacieków, kilkanaście metrów powyżej jaskini Suchy Biwak, na wysokości 1710 metrów n.p.m^[1]. Długość jaskini wynosi 66 metrów, a jej deniwelacja 18 metrów^[2].

Dolina Lejowa. Na wprost północne zbocze Kominiarskiego Wierchu

Opis jaskini

Otwór wejściowy duży, eksponowany w kierunku północnym. Główny ciąg idzie w kierunku południowo-zachodnim.^[3]. Jaskinię stanowi wysoki korytarz ciągnący się od otworu wejściowego do 2,3-metrowej studzienki z krótkim ślepym korytarzykiem zaczynającym się w jej dnie. Po drodze trzeba pokonać dwa prożki oraz wysoki 3,4-metrowy próg. Za nim znajduje się wejście do małej salki. Stąd idzie się do obszernej sali z wantami leżącymi na dnie. Dalej ciasny już korytarz prowadzi do końcowej studzienki^[4]. Szata naciekowa jaskini interesująca, zwłaszcza w głównym ciągu. Najliczniej reprezentowane są pokrywy kalcytowe na ścianach. W "Kominie" ładne kaskady naciekowe^[3].

Przyroda

Ściany jaskini są mokre. W końcowej studzience lód tworzy polewy i stalaktyty.

W korytarzu za otworem ściany są pokryte mchem^[4]. Stąd nazwa jaskini.

Historia odkryć

Jaskinię odkryli latem 1966 roku członkowie Sekcji Grotołazów z AKT Poznań^[2].

Przypisy