Jaskinia Pajęcza (Beskid Śląski)

Jaskinia Pajęcza
Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Położenie	Beskid Śląski, Skrzyczne
Właściciel	Skarb Państwa (Lasy Państwowe)
Długość	61 m, obecnie 4,5 m
Deniwelacja	0
Wysokość otworów	1075 m n.p.m.
Ekspozycja otworów	ku NE
Data odkrycia	26 października 1969
Kod	(nr inwentarzowy PIG) K.Bs-03.07
Położenie na mapie województwa śląskiego Jaskinia Pajęcza
Położenie na mapie Polski Jaskinia Pajęcza
49°41′24″N 19°01′49″E/49,690000 19,030278

Jaskinia Pajęcza – jaskinia w Paśmie Wiślańskim w Beskidzie Śląskim, niedostępna (wejście zawalone). Łączna długość korytarzy wynosiła 61 m, deniwelacja: niewielka (kilka metrów).

Położenie

Jaskinia znajduje się w północno-zachodnich zboczach kopuły szczytowej Skrzycznego, powyżej Hali Jaworzyna, na terenie miasta Szczyrk. Jej otwór wejściowy znajdował się na wysokości ok. 1075 m n.p.m., pod charakterystycznym głazem. Obecnie głazu nie ma – został zniszczony podczas budowy biegnącej tuż obok szerokiej drogi leśnej, a wejście do samej jaskini zasypane i trudne dziś do odnalezienia.

Geologia, morfologia

Jaskinia Pajęcza powstała w piaskowcach warstw godulskich dolnych. Jest jaskinią typu szczelinowego, pochodzenia osuwiskowego. Powstała częściowo w rowie rozpadlinowym, częściowo w młodym rumowisku, które niedawno dodatkowo przemodelowała budowa wspomnianej wyżej drogi.

Jaskinię tworzy kilka niewielkich salek, połączonych krętymi korytarzykami i ciasnymi (miejscami dwupoziomowymi) szczelinami. Dno u wejścia pokryte gliną, w głębi rumoszem skalnym i większymi głazami. W partiach wejściowych jaskinia była wilgotna, w głębi – sucha i przewiewna (posiadała drugi, niewielki otwór, obecnie już zapewne nieistniejący).

Flora i fauna

Florę jaskini tworzyły nieliczne mchy i porosty, występujące w partiach przywejściowych. Faunę reprezentowało kilka gatunków pajęczaków, występujących tu w dużej ilości (stąd nazwa).

Historia eksploracji

Jaskinia została odkryta 26 października 1969 r. przez grupę speleologów ze Speleoklubu Bielsko-Biała w czasie planowej eksploracji stoków Skrzycznego. Dalszą eksplorację i kartowanie jaskini prowadzono do 1972 r. Pierwsze wzmianki w literaturze speleologicznej o jaskini pochodzą z lat 1972-1979. Po zawaleniu otworu wejściowego nie odwiedzana.

Bibliografia

• Jaskinie polskich Karpat fliszowych. Tom 1. Jaskinie Pogórza Śląskiego, Beskidu Śląskiego, Kotliny Żywieckiej, Beskidu Żywieckiego, MarianM. Pulina (red.), Warszawa: Polskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk o Ziemi, 1997, ISBN 83-908207-1-4, OCLC 749629803 .

Linki zewnętrzne

• Jaskinia Pajęcza. W: Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy.