Jason Doyle
Jason Doyle (2015) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Jason Kevin Doyle | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | liga brytyjska: Ipswich Witches | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Jason Kevin Doyle (ur. 6 października 1985 w Newcastle) – australijski żużlowiec, Indywidualny Mistrz Świata 2017. Złoty medalista Speedway of Nations (2022).
Brązowy medalista młodzieżowych indywidualnych mistrzostw Australii (2006). Złoty (2015[1]) oraz srebrny (2014) medalista indywidualnych mistrzostw Australii.
Kariera
Zadebiutował w lidze angielskiej w marcu 2005, w barwach Isle of Wight Islanders, po dwóch latach przeniósł się do silniejszego klubu Poole Pirates, a w 2008 jeździł w Somerset Rebels. W Polsce reprezentował Kolejarz Rawicz. W 2009 podpisał dwuletni kontrakt ze Startem Gniezno. W 2011 reprezentował barwy klubu Polonia Piła, w 2013 – ponownie barwy Kolejarza Rawag Rawicz, natomiast w 2014 – Orła Łódź.
20 września 2014 roku wystartował w turnieju GP Challenge w Lonigo i zajął w nim drugie miejsce – dzięki temu został stałym uczestnikiem cyklu Grand Prix w 2015 roku. W polskiej lidze przeniósł się do Apatora Toruń[2]. Sezon 2015 był momentem przełomowym w karierze Doyle'a. Z przeciętnego żużlowca stał się zawodnikiem ze ścisłej światowej czołówki. W debiutanckim sezonie w Grand Prix zajął wysokie 5. miejsce. Niewielu zawodników wchodzi do cyklu tak późno, bowiem Doyle miał wówczas rocznikowo 30 lat.
W następnym roku był na bardzo dobrej drodze do zdobycia pierwszego w karierze medalu. Na dwie rundy przed końcem cyklu zajmował pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej, mając 5 punktów przewagi nad drugim Gregiem Hancockiem, 16 nad trzecim Taiem Woffindenem i 23 nad czwartym Bartoszem Zmarzlikiem. W następnym turnieju, w wyniku upadku po uderzeniu przez Chrisa Harrisa w 3. biegu, doznał kontuzji, która wyeliminowała go ze startów do końca sezonu[3]. Ostatecznie drugi raz w karierze zajął piąte miejsce w końcowej klasyfikacji cyklu.
Co nie udało się w 2016, przyszło rok później. Australijczyk zaliczył znakomity sezon w GP 2017 – aż dziesięć razy startował w finale i wygrał cały cykl. Zdobycie tytułu przypieczętował zwycięstwem turnieju w swojej ojczyźnie, a dokładniej w Melbourne.
W latach 2016–2017 w lidze polskiej reprezentował Falubaz Zielona Góra[4], na lata 2018–2019 powrócił do Apatora[5]. Opuścił drużynę po spadku do I ligi. W 2019 z drużyną Swindon Robins zdobył Drużynowe Mistrzostwo Wielkiej Brytanii.
11 września 2020 podczas turnieju Grand Prix w Gorzowie był blisko pierwszego od niemal trzech lat zwycięstwa w rundzie GP, na ostatnich metrach przegrał jednak z Bartoszem Zmarzlikiem[6]. W 2020 w polskiej lidze jeździł w barwach Włókniarza Częstochowa, a od 2021 reprezentował barwy Unii Leszno[7]. 18 czerwca 2021 triumfował w Indywidualnych międzynarodowych mistrzostwach Ekstraligi[8]. W tym samym sezonie wygrał ligę szwedzką z Dackarną Målilla. W sezonie 2022, poza startami dla leszczyńskiej drużyny, powrócił również do ścigania w lidze brytyjskiej – reprezentuje barwy Ipswich Witches[9]. 28 maja 2022 zajmując 3. miejsce podczas GP Czech w Pradze pierwszy raz od sezonu 2020 stanął na podium rundy Grand Prix. Z reprezentacją Australii zdobył złoto Speedway of Nations 2022, jednak w turnieju finałowym nie wystąpił w żadnym biegu[10].
W sezonie 2023 będzie reprezentował Wilki Krosno[11].
Starty w Grand Prix (Indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu)
Stan na 3 sierpnia 2022.
Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix
Nr | Dzień | Rok | Nazwa | Miejscowość | Tor | Długość toru |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 25 czerwca | 2016 | Grand Prix Czech | Praga | Stadion Markéta | 353m |
2. | 27 sierpnia | 2016 | Grand Prix Polski | Gorzów Wielkopolski | Stadion im. Edwarda Jancarza | 329m |
3. | 10 września | 2016 | Grand Prix Niemiec | Teterow | Bergring Arena | 314m |
4. | 24 września | 2016 | Grand Prix Sztokholmu | Solna | Friends Arena (sztuczny tor) | 272m |
5. | 10 czerwca | 2017 | Grand Prix Czech | Praga | Stadion Markéta | 353m |
6. | 28 października | 2017 | Grand Prix Australii | Melbourne | Etihad Stadium (sztuczny tor) | 346m |
Miejsca na podium
Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix
|
|
Przypisy
- ↑ Doyle seals Aussie Gold. speedwaygp.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-10)]..
- ↑ Będzie wysyp kontraktów w Toruniu!?
- ↑ Redakcja, Kontuzjowany Jason Doyle ze szpitala: - Mam szczęście, Gazeta Krakowska, 3 października 2016 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
- ↑ To już oficjalne – Jason Doyle w Falubazie Zielona Góra!, Przegląd Sportowy, 16 grudnia 2015 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
- ↑ Koniec spekulacji – Jason Doyle oficjalnie w Get Well!, ChilliToruń - Najgorętsza strona miasta, 3 listopada 2017 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
- ↑ Michał Kmiecik , Żużel. Grand Prix. Zmarzlik niczym Gollob. Wyszarpał zwycięstwo na kresce! [RELACJA], WP SportoweFakty, 11 września 2020 [dostęp 2022-04-15] (pol.).
- ↑ Żużel. Lew stał się Bykiem, czyli Jason Doyle w Unii Leszno, PoBandzie - Portal Sportowy, 13 listopada 2020 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
- ↑ Zmarzlik zdetronizowany. Doyle wygrał PGE IMME w Toruniu, Onet Sport, 18 czerwca 2021 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
- ↑ Mike Bacon , Ipswich Witches swoop to sign former world champion and current GP ace, East Anglian Daily Times, 26 listopada 2021 [dostęp 2022-01-31] (ang.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Finał SON w Vojens – Wynik i Relacja na żywo - Speedway of Nations - 30.07.2022, sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-08-03] (pol.).
- ↑ Wilki zaprezentowały zawodników na Ekstraligę. Mistrz Świata w składzie, Krosno24, 10 listopada 2022 [dostęp 2022-11-11] .
Bibliografia
- Doyle, Jason, speedway.com.pl [dostęp 2021-04-17] .
- Speedway Results: Jason Doyle (ang.)
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Michig, Licencja: CC BY-SA 3.0
Australian speedway rider Jason Doyle
This is merely a recreation of what the flag is thought to have looked like. There are no surviving flags or pictorial evidence as to its appearance. See article at Flags of the World.