Jastrowiec

Artykuł

50°58′3.7″N 16°3′16.1″E

- błąd

4 m

WD

50°58'3.697"N, 16°3'16.642"E

- błąd

0 m

Odległość

11 m

Jastrowiec
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

jaworski

Gmina

Bolków

Wysokość

315-340 m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

168[1]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-420

Tablice rejestracyjne

DJA

SIMC

0189380

Położenie na mapie gminy Bolków
Mapa konturowa gminy Bolków, u góry znajduje się punkt z opisem „Jastrowiec”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jastrowiec”
Położenie na mapie powiatu jaworskiego
Mapa konturowa powiatu jaworskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Jastrowiec”
Ziemia50°58′03,7″N 16°03′16,1″E/50,967694 16,054472
Strona internetowa
Herb Hansa von Czirn

Jastrowiec (niem. Lauterbach, Oberlauterbach) – wieś w Polsce położona nad rzeką Świekotką (niem. Lauter Bach) województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Bolków, na Pogórzu Kaczawskim (Pogórzu Złotoryjskim) w Sudetach.

Położenie

Znajduje się na granicy Grzbietu Wschodniego (Pogórza Wojcieszowskiego) w Górach Kaczawskich i Rowu Świerzawy na Pogórzu Kaczawskim. Wieś znajduje się w odległości 8 km od Bolkowa, a jej długość około 1,3 km. Na zachodzie Jastrowiec sięga podnóży Bukowej, Jastrowiec otoczony jest użytkami rolnymi, a południowe wzgórza porastają lasy świerkowe z domieszką drzew liściastych. Na łąkach można spotkać kilka gatunków storczyków.

Geologia

Wieś położona jest na górnokarbońskich mułowcach, zlepieńcach i piaskowcach. W dawnych kamieniołomach wapienia krystalicznego i łukach ilastych występują kryształy dolomitu i kwarcu dochodzące do 6 cm długości.

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.

Historia

Wieś powstała w połowie XIV w., jako posiadłość rycerska. W roku 1399 istniał tu już kościół parafialny. Jastrowiec był dawnym ośrodkiem wydobywania wapienia. W roku 1464 właścicielem wsi był Hans von Czirn. Od roku 1523 Jastrowiec jest związany z majątkiem w Pogwizdowie i Świnach i znajduje się pod zarządem von Schindela. W roku 1787 wieś była znajdowała się pod panowaniem hrabiego von Schlabrendorfa. Następnie majątkiem zarządzała wdowa po nim. Która 1 stycznia 1809 przekazała go córce Theresia von Hoyos-Sprintzenstein. Od roku 1909 właścicielem Jastrowca był szambelan królewski Stanislaus von Hoyos.

W kamieniołomach na Bukowej i Wapiennikach dawniej eksploatowano wapień. Kamień wypalany był w wapiennikach u podnóży wzniesień.

W 1946 r. w wyniku transferów niemiecka ludność wsi została osiedlona w środkowej Westfalii.

Kalendarium

  • 1371 – pierwsza wzmianka o wsi
  • 3 marca 1654 – kościół z powrotem staje się katolicki (w czasach reformacji była to świątynia protestancka)
  • 1825 – we wsi znajdują się: pałac, dwa folwarki, 74 domy, kościół katolicki (fila kościoła w Lipie), szkoła ewangelicka, 3 wapienniki, ewangeliccy mieszkańcy należeli do parafii w Pogwizdowie
  • 1915 – we wsi znajdują się dwie gospody
  • 1939 – wieś liczy 290 mieszkańców
  • 1 maja 1946 – w Jastrowcu ukazuje się plakat, wzywający do zemsty na Niemcach w tym dniu, zapewniając jednocześnie bezkarność wszystkim tym, którzy się do tego przyczynią
  • 1978 – we wsi jest 29 gospodarstw indywidualnych oraz PGR
  • 1988 – we wsi jest 19 gospodarstw indywidualnych

Historyczne nazwy wsi

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[2]:

Inne obiekty

Źródła wody mineralnej

W roku 1908 w ramach poszukiwań związanych z wodami w Bolkowie Zdroju, odkryto tutaj źródło. Nazwano je Źródło Marii (niem. Marie Quelle). Jest ono położone w okolicy pałacu. Pokłady tej wody są starsze o 3 mln lat od wód oligoceńskich. Woda ta to szczaw wodorowęglanowo-wapniowo-magnezowo-potasowy. Nigdy jednak nie powstało tutaj uzdrowisko. Po II wojnie światowej źródło stanowiło ujęcie wody dla miejscowego PGR, który zarządzał pałacem i zabudowaniami folwarcznymi.

Turystyka

Wieś jest miejscowością agroturystyczną.

Szlaki turystyczne

Przypisy

  1. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 28. [dostęp 2012-09-07].
  3. Łuczyński Romuald M. Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, s. 159

Bibliografia

  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7 Pogórze Kaczawskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9
  • Góry i Pogórze Kaczawskie. Skala 1:40.000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2004. wyd. II. ISBN 83-88049-02-X.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Lower Silesian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
  • N: 51.9134 N
  • S: 49.9809 N
  • W: 14.7603 E
  • E: 17.9091 E
POL województwo dolnośląskie flag.svg
Flaga województwa dolnośląskiego
Szlak rowerowy czerwony.svg
Czerwony szlak rowerowy
Herb von Czirn.jpg
Herb von Czirn
Wikiexpedice Dolní Slezsko, Jastrowiec 15.jpg
Autor: MIGORMCZ, Licencja: CC BY-SA 4.0
To zdjęcie województwa dolnośląskiego zostało wykonane podczas polskiej Wikiekspedycji Dolny Śląsk fundowanej przez Stowarzyszenie Wikimedia Polska.