Jasyr

Erhard Schön: Turcy z jeńcami
Józef Brandt: Odbicie jasyru (1878). Obraz przedstawia autentyczne wydarzenie z 20 czerwca 1624 podczas bitwy pod Martynowem na Ukrainie

Jasyr, jassyr – termin polski, ukraiński i ruski oznaczający niewolę turecką lub tatarską. Określenie to pochodzić ma z języka tureckiego (esir – jeniec) lub arabskiego (asir – związany, pojmany).

Tatarzy w czambule dokonywali częstych zagonów na Ukrainę, Podole i Wołyń uprowadzając w łykach pojmaną szlachtę i chłopów. Porwany przez Tatarów albo Turków Polak lub Rusin kosztował na targu niewolników w Stambule około 40 czerwonych złotych[1]. Więźniów wykupywano z jasyru; bogatszych – wykupywały same rodziny, pozostali wykupywani byli za zbierane na ten cel pieniądze. Wykupywaniem jeńców zajmował się też Kościół (między innymi zakony trynitarzy, joannitów).

Do tych, którzy dostali się do niewoli tatarskiej nie stosowało się prawo polskie o przedawnieniu majątkowym. Najechanym przez Tatarów okolicom udzielano też kilkudziesięcioletniego zwolnienia od dziesięcin kościelnych.

Zobacz też

Przypisy

  1. biznes.interia.pl: Niewolnictwo: Żywe narzędzie (pol.). [dostęp 2018-11-29].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Brandt Odbicie jasyru.jpg
ukraiński:
Відбиття ясиру Edytuj to na Wikidanych

Odbicie jasyru.
label QS:Lpl,"Odbicie jasyru."
label QS:Luk,"Відбиття ясиру"
Yasyr 3.jpg
Erhard Schön. Turk with captives