Jaszczurka perłowa

Jaszczurka perłowa

Timon lepidus
(Daudin, 1802)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	łuskonośne
Rodzina	jaszczurkowate
Rodzaj	Timon
Gatunek	jaszczurka perłowa
Synonimy
Lacerta lepida Daudin, 1802
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]
bliski zagrożenia
Zasięg występowania

Jaszczurka perłowa, jaszczurka perlista (Timon lepidus) – gatunek jaszczurki z rodziny jaszczurek właściwych (Lacertidae); jej największy przedstawiciel.

Charakterystyka

Jest jednym z najbardziej intensywnie ubarwionych gadów w Europie. Po bokach jest pokryta zieloną łuską z licznymi, niebieskimi plamkami. Oprócz tego niektóre osobniki mają na grzbiecie wzór przypominający ślimaka. Jaszczurka perłowa osiąga do 75 cm długości (24 cm od czubka pyska do kloaki)^[2].

Występowanie

Występuje w południowo-zachodniej Europie – w południowej Francji, Hiszpanii oraz północno-zachodnich Włoszech (dawniej do tego gatunku włączano również północnoafrykańskie jaszczurki klasyfikowane obecnie jako Timon pater^[3]). W południowych Alpach i w Pirenejach można ją spotkać do 1000 m n.p.m., a w górach południowej Hiszpanii aż do 2500 m n.p.m. Zamieszkuje suche tereny, porośnięte krzaczastą roślinnością oraz sterty kamieni i ruiny starych budowli.

Pożywienie

Jej pożywieniem są drobne zwierzęta – różne gatunki owadów, pajęczaki, ślimaki, niewielkie gryzonie, małe pisklęta oraz węże i inne, mniejsze jaszczurki.

Polują na nią głównie ptaki drapieżne^[2].

Rozmnażanie

Okres godowy trwa od kwietnia do czerwca. Samice składają od 10 do 20 jaj w wykopanych dołkach. Pod koniec lata wykluwają się młode jaszczurki. Jaszczurki perłowe osiągają dojrzałość płciową po 3 latach.

Przypisy