Jaszczurka wężooka
Ophisops elegans | |||
Ménétries, 1832 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | jaszczurka wężooka | ||
Podgatunki | |||
|
Jaszczurka wężooka, wężooczka strojna (Ophisops elegans) – gad z rodziny jaszczurek właściwych, jedyna jaszczurka z rodzaju Ophisops zamieszkująca na terenie Europy.
Wygląd
Niewielka, smukła jaszczurka o grzbiecie koloru oliwkowego, szarobrązowego lub brunatnego. Boki pokryte jasno-ciemną siatką z żółtawymi paskami. Brzuch białawoszary do bladozielonkawego. Powieka zrośnięte, przezroczyste, pokryte białawym naskórkiem.
Długość całkowita do 19 cm.
Występowanie
Występuje na terenie zachodniej Azji, od Azji Mniejszej do Iranu i Pakistanu, a na północy do Dagestanu, także na Kaukazie. W Europie w południowo-wschodniej Bułgarii, północno-wschodniej Grecji, na wyspach Thasos i Cypr.
Podgatunki i zasięg ich występowania
- Ophisops elegans elegans (Ménétries 1832)
- Dagestan, Kaukaz, Turcja, Iran, Irak, Pakistan
- Ophisops elegans ehrenbergii (Wiegmann 1835)
- Europa południowa, Azja Mniejsza
- Ophiops elegans basoglui (Baran & Budak 1978)
- Turcja
- Ophisops elegans centralanatoliae (Bodenheimer 1944)
- Turcja
- Ophisops elegans schlueteri (Boettger 1880)
- Cypr
- Ophisops elegans blanfordi (Schmidt 1939)
- Irak, Iran
- Ophisops elegans macrodactylus (Berthold 1842)
- Turcja, wyspy greckie: Lesbos, Samos
- Ophisops elegans persicus (Boulenger 1918)
- Iran
Środowisko
Przebywa na terenach trawiastych, także uprawach rolnych i w widnych gajach
Tryb życia
Jaszczurka aktywna w przez cały dzień. Zapada w sen zimowy, a wyjątkiem obszaru Anatolii, gdzie jest aktywna przez cały rok.
Zjada różne bezkręgowce: pająki, mrówki, cykady, małe chrząszcze i inne owady.
Rozród
Samica składa w ciągu roku 2 – 3 razy złoża zawierające 4 – 5 jaj. Po raz pierwszy pod koniec maja.
Bibliografia
- Günter Diesener, Josef Reichholf: Płazy i gady. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-440-9.