Jay Triano

Jay Triano

Charlotte Hornets
Asystent trenera
Data i miejsce urodzenia	21 września 1958 Tillsonburg
Kariera
Szkoła średnia	AN Myer (Niagara Falls, Ontario)
College	Simon Fraser (1977–1981)
Draft	1981, numer: 179 Los Angeles Lakers
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1985 Brewster Applepackers (AAU) 1985–1986 Fenerbahçe Ülker 1987–1988 Brewster Applepackers 198?–198? Estonia (Kanada) 198?–198? Meksyk
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1979–1985 Kanada (reprezentacja akademicka) 1978–1988  Kanada
Kariera trenerska Lata Drużyna 1988–1995 Simon Fraser University 1992–1993 Kanada (asystent) 1994 Kanada U–18 1998–2004 Kanada 2002–2008 Toronto Raptors (asystent) 2006 Gruzja 2008 Stany Zjednoczone (asystent) 2008–2011 Toronto Raptors 2012–2016 Portland Trail Blazers (asystent) od 2012 Kanada 2016–2017 Phoenix Suns (asystent) 2017–2018 Phoenix Suns od 2018 Charlotte Hornets
Dorobek medalowy Zawodnicze Mistrzostwa Ameryki srebro 1980 San Juan koszykówka brąz 1984 São Paulo koszykówka brąz 1988 Montevideo koszykówka Uniwersjada złoto 1983 Edmonton koszykówka brąz 1985 Kobe koszykówka Trenerskie Igrzyska panamerykańskie srebro Toronto 2015 koszykówka Mistrzostwa Ameryki srebro 1999 Portoryko koszykówka brąz 2001 Argentyna koszykówka brąz 2015 Meksyk koszykówka

Jay Triano (ur. 21 września 1958 roku w prowincji Ontario) – kanadyjski trener koszykarski oraz koszykarz w latach 70. i 80. Posiada włoskie pochodzenie. Obecnie asystent trenera w zespole Charlotte Hornets.

Karierę koszykarską rozpoczynał podczas studiów na uniwersytecie Simona Frasera, gdzie z wynikiem 2,616 jest rekordzistą w liczbie zdobytych punktów^[1]. W 1981 roku został wybrany z 81 numerem draftu NBA przez Los Angeles Lakers^[2]. Przez 11 lat był reprezentantem Kanady, uczestnicząc wraz z nią na trzech Igrzyskach Olimpijskich: w 1980, 1984 i 1988^[3]. W 1995 roku pracował jako dyrektor ds. stosunków społecznościowych w Vancouver Grizzlies^[4], a trzy lata później został mianowany głównym trenerem reprezentacji Kanady^[5]. W latach 2002-2008 pracował jako asystent w Toronto Raptors^[6], a po zwolnieniu Sama Mitchella objął stanowisko głównego trenera, stając się pierwszym kanadyjskim trenerem w historii NBA^[7]. Podczas trzech lat pod jego wodzą, Raptors ani razu nie awansowali do playoffs^[8]. W sierpniu 2012 został asystentem trenera w Portland Trail Blazers^[9].

24 maja 2018 objął stanowisko asystenta trenera w klubie Charlotte Hornets^[10].

Osiągnięcia

Na podstawie^{[11][12][13][14]}, o ile nie zaznaczono inaczej.

Zawodnicze

Drużynowe

• Mistrz:
  • Kanady (1985)
  • Amateur Athletic Union (AAU – 1985, 1987, 1988)

Indywidualne

• Sportowiec Roku Niagara Falls (1982)
• Uczelnia Simon Fraser zatsrzegła należący do niego numer 12

Reprezentacja

• Mistrz uniwersjady (1983)
• Wicemistrz Ameryki (1980)
• Brązowy medalista:
  • mistrzostw Ameryki (1984, 1988)
  • uniwersjady (1985)
• Uczestnik:
  • igrzysk olimpijskich (1984 – 4. miejsce, 1988 – 6. miejsce)
  • mistrzostw świata (1978 – 6. miejsce, 1982 – 6. miejsce, 1986 – 8. miejsce)
  • uniwersjady (1979, 1981, 1983, 1985)
  • igrzysk panamerykańskich (1987 – 5. miejsce)
• Powołany do kadry Kanady na igrzyska olimpijskie, w Moskwie (1980), zbojkotowane przez Kanadę.

Trenerskie

Drużynowe

• Wicemistrz:
  • igrzysk panamerykańskich (2015)
  • Ameryki (1999)
• Brązowy medalista mistrzostw Ameryki (2001, 2015)
• Uczestnik:
  • igrzysk:
    • olimpijskich (2000 – 7. miejsce)
    • panamerykańskich (1999 – 7. miejsce, 2003 – 7. miejsce)
  • mistrzostw:
    • świata (2002 – 13. miejsce)
    • Ameryki (1999, 2001, 2003 – 4. miejsce, 2013 – 6. miejsce, 2015)

Indywidualne

• Laureat nagrody Raptors – Coach Mac Award (2005)
• Członek Galerii Sław:
  • Kanadyjskiej Koszykówki
  • Sportu Kanadyjskiego Komitetu Olimpijskiego
  • Koszykówki Kolumbii Brytyjskiej
  • Koszykówki Ontario (2000)
  • Simon Fraser Athletic
  • Niagara Falls

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Statystyki olimpijskie na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-24)]. (ang.)