Jazz awangardowy

Jazz awangardowy (avant-jazz) – jeden z trzech głównych stylów muzyki jazzowej (inne to: jazz tradycyjny i jazz nowoczesny). Przez środowisko jazzowe nazywany po prostu awangardą.

Geneza

Wyrósł na kanwie eksperymentów przeprowadzanych przez muzyków będących entuzjastami muzyki poważnej. W Polsce kreował się w latach sześćdziesiątych XX wieku. Powstał wtedy tzw. Trzeci nurt (z angielskiego tzw. Third Stream), który łączył w sobie elementy muzyki poważnej z najistotniejszymi elementami jazzu, zwłaszcza free jazzu. W związku z tym jazz awangardowy jest zwykle kojarzony z free jazzem, nieraz traktowany jako synonimy[1].

Charakterystyka stylu

Cechy stylu awangardowego to zarówno jazzowa improwizacja, jak i powaga oraz klasycyzm. Jazz awangardowy ponadto wyróżnia się nietypowym użyciem instrumentów, jak np. przeciąganie szczotką ryżową po strunach gitary.

Przedstawiciele polskiego nurtu jazzu awangardowego[2]

Zobacz też

Przypisy

  1. Jazz awangardowy, Jazz, muzyka jazzowa, 25 września 2012 [zarchiwizowane z adresu].
  2. Polski jazz | Artykuł | Culture.pl, www.culture.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).