Jeździec Rampin
Jeździec Rampin w Muzeum Akropolu w Atenach. Głowa jest kopią, jej oryginał znajduje się w Luwrze | |
Autor | nieznany |
---|---|
Data powstania | 550–540 p.n.e. |
Medium | |
Miejsce przechowywania | |
Lokalizacja |
Jeździec Rampin[1] – fragmentarycznie zachowana grecka rzeźba z okresu archaicznego.
Wykonana z marmuru rzeźba datowana jest na 550–540 p.n.e.[2][3] Przetrwała z poważnymi ubytkami: postać jeźdźca zachowała się powyżej ud, brak jej rąk i kawałków twarzy. Z figury konia pozostały tylko fragmenty szyi i grzywy[3]. Jeździec jest nagi, pochylony lekko ku przodowi, z głową zwróconą w lewo. Jego twarz, ozdobioną przez archaiczny uśmiech, okala drobny zarost. Głowę mężczyzny, pokrytą lokami opadającymi z tyłu do połowy szyi, zdobi wieniec symbolizujący zwycięstwo w zawodach[2]. Jest to jeden z najstarszych znanych greckich pomników konnych[2][3].
Rzeźba została odkryta w częściach na ateńskim Akropolu, na tzw. rumowisku perskim, gdzie zrzucono szczątki rzeźb zniszczonych podczas najazdu perskiego w 480 roku p.n.e. Głowa jeźdźca została odkryta w 1877 roku. Zakupił ją francuski kolekcjoner Georges Rampin, który w 1896 roku przekazał zabytek do zbiorów Luwru[4]. Tors jeźdźca i fragmenty konia odkopano w 1886 roku i znajdują się one obecnie w Muzeum Akropolu w Atenach[4]. W 1936 roku brytyjski archeolog Humfry Payne stwierdził, że są to fragmenty jednej rzeźby[4].
Zwrócona w bok głowa jeźdźca i znalezione w tym samym miejscu fragmenty drugiego konia świadczą, że rzeźba stanowiła część grupy składającej się z pary jeźdźców. Przypuszcza się, że mogła ona przedstawiać Dioskurów lub synów Pizystrata[2].
Przypisy
- ↑ Giovanna Magi: Sztuka i historia Grecji oraz góra Athos. Łódź: Casa Editrice Bonechi, 1997, s. 15. ISBN 83-8644-769-9.
- ↑ a b c d Alfred Twardecki: Mały słownik sztuki starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Unia wydawnicza Verum, 1998, s. 91–92. ISBN 83-85921-75-3.
- ↑ a b c Rampin Rider (ang.). perseus.tufts.edu. [dostęp 2016-01-15].
- ↑ a b c Head of a horseman, known as the "Rampin Horseman" (ang.). louvre.fr. [dostęp 2016-01-15].
Media użyte na tej stronie
Autor: